abC

Chapter Seven

I'm just scared.

I get nervous, a lot. Feeling ko, lahat ng galaw ko kailangan kong bantayan. Hindi dahil sa pinaparamdam niya sakin na uncomfortable siya or yung situation. Kinakabahan lang talaga ako sa twing tinitigan niya ako sa mata, sa twing kinakausap niya ako. Sa twing gagalaw mga labi niya at marinig ko yung boses niya.

In love na in love bes.

"Torpe" madiin na sabi ni Hannah.

I sighed.

Useless naman makipag-debate diyan, sa sinapupunan niya ata ako nanggaling. She knows me too well, hindi na ako magtataka kung pati umbilical cord ko eh alam niya ang haba. -.-

"Anong gagawin ko? Now, she probably thinks that it was Althea who's taking care of her" nanlulumo kong sinabi.

"Tell her the truth, as simple as that" straight niyang sinabi.

"Eh paano nga? Ano sasabihin ko if nagtanong kung bakit ko ginagawa? Eh sa bilis nung cheetah, malamang nagpahayag na ng nararamdaman yun. Which make sense kung bakit siya nagpapadala ng pagkain" nakangusong pahayag ko.

"Siya ba talaga ang nagpapadala?" Tanong niya.

"Of course not! Sinungaling siya!" Iritang sagot ko.

"Oh yun naman pala, just tell her the truth. The WHOLE truth" diin niyang sinabi.

"You mean, mag-koconfess na ako ng f-feelings?" Natatakot na tanong ko kay Hannah.

"Yup" tanging sagot niya.

Naman oh, hindi pa ata ako handa. Ano na lang sasabihin ni Clay? Anong klaseng guro ako at nagkakagusto ako sa mga studyante. Baka mawalan siya ng respeto sakin, mawalan siya ng gana at iwasan ako.

Nooooooooo.

Ayokong iwasan niya ako, ayokong mangyari yun. Ang malas naman kasi ng timing! Sana pagkacollege mo na lang tayo pinagtagpo, yung hindi ka na student dito.

Gusto kong sabunutan ang sarili ko, pero mas maganda if si Althea ang sasabunutan ko.

Nakauwi na ako ng bahay, hindi parin nawawala ang galit ko sa nangyari. Galit ako kay Althea pero mas galit ako sa sarili ko.

Pagod na pago na utak ko, kaiisip kung ano ang gagawin ko ngayon.

I checked the time. Alas siyete na ng gabi, kanina pa ako hindi mapakali.

Feeling ko mawawala na si Clay sakin.

Walang sayo, Camilla.

I quickly run outside my room and grab my keys.

Nasa tapat ako ngayon ng building ni daddy, hindi ko alam kung anong pumasok sa magaling kong utak at tumungo dito.

Para namang may sariling utak ang mga kamay at paa ko.

Bumaba na ako ng sasakyan at naglakad patungong entrance.

"Ma'am Camilla, ngayon na lang po ulit kita nakita" masayang bati ng guwardiya sakin.

"Oho nga po eh, medyo busy po sa school" pagdadahilan ko.

"Ano po ginagawa niyo dito? Nakauwi na po si papa mo" takang tanong niya.

"Hindi si dad sadya ko, bibisitahin ko lang si lo---Clay. Studyante ko kasi yun" sagot ko.

"Ganon po ba? Sige po Ma'am, akyat na lang po kayo" sinenyasan niya yung lugar ng elevator.

Nakatapat na ako ngayon sa elevator, nagadadalawang isip ako kung pipindutin ko ba ang button o kumaripas na ng takbo pauwi.

Andito ka na, ituloy mo.

Huminga ako ng malalim and pressed 8.

Ding!

Napatalon ako sa gulat, jusme ano bang ginagawa ko dito? Anong sasabihin ko pagnakita niya ako?

Uuwi na ako.

Oo tama, uuwi na ako.

Gumalaw ka!!! Ayaw gumalaw ng mga paa ko!

Ituloy na kasi, pabitin eh.

Bahala na, bahala na si darna.

Pumasok na ako ng opisina, medyo madilim na. Tanging ilaw sa storage room ang nakikita ko, tinungo ko ito.

Then I saw her, nakatalikod siya sakin.

Hi love, I missed you.

I want to run and hug her, pero pinigilan ko sarili ko.

"Clay" I called her attention.

"Shit!" Pagmumura niya.

Nagulat ata siya sakin, yah think?

"Ma'am? Ano pong ginagawa niyo dito? Paano po kayo nakapasok? Sin---"

I kissed her.

I finally kissed her.

How I longed to taste this sweet red lips, this lips that's been taunting me since the day I saw you.

Alam kong gulat siya, gulat din ako sa sarili ko.

Ayoko na muna magisip, let me cherish this kiss first.

Sampalin mo ako pagkatapos, but for now. Let me live in this moment, even just for awhile.

She didn't push me back, good sign.

She didn't kiss me back either, bad sign.

Unti unti kong nilayo ang labi ko sa labi niya, tinitigan ko ang gulat at namumulang mukha ni Clay.

I bit my lip to suppress myself from smiling, she's too irresistable!

I was waiting for her to slap me, shout or insult me. Pero wala, with that.

I kissed her, again.

Kinabig ko ulo niya to deepen the kiss, I kissed her aggresively.

Alam kong gulat parin siya sa bilis ng pangyayari, I'm sorry love. I've been dying to this to you.

Para akong uhaw na sanggol sa mga halik na ginagawa ko sa kanya, kinagat kagat ko babang labi niya saka dinilaan.

I heard a soft moan from her.

Oh God.

Lumabot ata mga tuhod ko, pakiramdam ko may kung anong pumipitik sa bandang ibaba ko.

I have to stop, we both need air. I was about to stop when.

She kissed me.

She kissed me back.

She's kissing me hard.

Fuck! Who needs air anyway?! I do!

Those aggresive kiss turn in to a passionate one, Oh Clay you have no idea how happy I am right now.

Dahan-dahan kong nilayo ang mukha ko sa kanya, habol hininga kami pareho.

Unti unti kong minulat ang mga mata ko, just to see.

Ceiling?

Bed?

O_o

O_O

FUCK!!!!!

Nakatulog pala ako!

------------------------------

Stay true, Stay you. ☺

©CrazyAnneWrites