Chapter 2

28K 621 20
                                    

Zenon

I give up...

Something I would never expect that I'd ever do. But I think Chase is right, siguro ay hindi lahat ng bagay ay dapat na umayon sa gusto ko.

Mariin nalamang akong napapikit at naikuyom ang mga kamao ko. I made up my mind and I decided to finally give up on finding my wife, finding Emerald.

Dapat ay matagal ko ng ginawa kundi hindi ko makaya.

Kanina pa ako nagising at kasalukuyang nakahiga sa isang hospital bed.  Nanghihina pa ako habang nakatulala lamang sa labas ng bintana.

There's a part of me, na umaasang hindi hallucination ang nakita ko bago ako mawalan ng malay.

Pero alam kong niloloko ko lang ang sarili ko.

I have to give up, It's not right and not healthy for me to still be a prisoner of our past. A past should stay on the past. Siya ang nang iwan, bakit ba ako nagkakaganito?

Mariin nalamang akong napapikit saka mahigpit na naikuyom ang mga kamao ko.

Pero masakit parin...

"Tangina buhay ka pa?"

"Zenon gising ka na!"

"Akala namin mamamatay ka ng gago ka!"

I was suddenly out of my reverie hearing those familiar voices that just came inside my room.

It's my friends Matteo,Zayne,Vin and Nickolas.

"You hit your head hard, kung hindi ka pa nakita ni Nickolas nang araw na yun ay baka mas malala abutin mo."

Saad ni matteo pero nanatili lamang akong tahimik.

Nickolas is the one who found me?

Thinking of it, Nickolas has the same surname as Emerald. But she told me that they are not related.

Why am I still thinking about her when I decided to give up? damn it.

"Limang taon kang nakatulog Zenon. Akala nga namin ay hindi ka na magigising."

Seryosong saad naman ni Vin na nagpakunot ng noo kong, hindi makapaniwalang tumitig sakanya.

"F-Five years?"

Gulat tanong ko sa mga kaibigan na dahan dahang malungkot na nagpatango kay Vin at Zayne.

"Mga siraulo!"

Biglang singit ni Nickos sabay batok sa dalawa. Napalalim ang gitla ng noo kong bumaling ang titig sakanila.

"Wag kang maniwala sa katarantaduhan ng dalawang to Zeon. Limang araw ka lang tulog."

Saad ni Matteo na nailing nalamang. I still have a grudge on this bastard, kung hindi ako ang tinawagan niya noon para sunduin siya ay hindi ako mababaliw ng ganito kay Emerald.

But thinking about him or one of my friends falling from her instead makes my blood boil.

I just let out a deep heavy sigh. Muli ay hindi ko nalang sinagot ang mga ito.

"Anyways I don't know if it's the right time to tell you this pero dahil gising ka na nga at wala akong pake kung kagigising molang kasi masamang damo ka kaya dika agad mamamatay, that guy named yuan, your personal assistant visited you here three days ago."

Vin said making me look at him.

"Nagresign na, kailangang kailangan daw sya ng pamilya nya ngayon sa probinsya kaua ako na nagbigay nung huling sahod nya, kasi nga tulog ka kaya may utang ka sakin."

Bachelor Series #4:His Lost Wife(COMPLETED)Where stories live. Discover now