Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum

32.bölüm

"Yine aynı şey işte. Tekrar gidiyor. Hiçbir şey olmamış gibi. Beni hiç umursamadan yine bırakıyor."

Psikoloğum hiçbir şey söylemedi ve bir peçete daha uzattı.

Peçeteyi ondan alıp gözyaşlarımı sildim.

"Bu çok acıtıyor. Gerçekten çok fazla acıtıyor."

Cümlemi tamamladıktan sonra ağlamaya devam ettim.

"Ona aşıksın." dedi.

"İyi ki söyledin yoksa ben bilmiyordum." demek istedim ama ağlamaktan konuşamadım.

Başımla onayladım sadece.

"Şimdi bir de olaya Doruk'un açısından bakalım. İster misin?"

Cevap vermedim. Sadece söylediklerini dinliyordum.

"Tamam bak şöyle düşün. Bir çocuk var ve sana aşık olduğunu söylüyor. Sen ona aşık olduğunu söylemiyorsun ama onu sahipleniyorsun, kıskanıyorsun, tıpkı sevgiliymişsiniz gibi davranıyorsun ama bir gün kavga ediyorsunuz ve konuşmamaya başlıyorsunuz. Sonra bu çocuğun başkasıyla çıkmaya başladığını ögreniyorsun. Ne düşünürsün? Dur ben söyleyeyim. Artık seni sevmediğini düşünürsün. Ya Doruk'ta böyle düşündüyse?"

"Bu çok saçma. Onu hala sevdiğimi anlaması lazım."

"Bence bunu hissettirmen lazım.Ve başkasıyla çıkarak bunu hissettiremezsin."

"Kimin tarafındasın?"

"Erkek dayanışması."

dedi gülümserken.

Ters ters baktım. Ben burda ağlıyorum ama o espri yaptığını sanıp gülüyor.

"Sadece empati kurmanı istiyorum Günce."

"Empatiymiş. Hepsi saçmalık."

"Biliyor musun Günce, şimdiye kadar ki hastalarımın arasından e. duygusalı sensin."

"Aslında bu kötü bir şey bence."

"Neden?"

"Her şeyi o kadar derinden yaşıyorum ki bu acıtıyor. Bazen diyorum ki keşke duygusuz biri olsaydım. Ya da Doruk gibi umursamaz olsaydım."

"Doruk tekrar gidiyor olabilir ama sana söz veriyorum seni iki yıl önce bırakılan kıza dönüştürmemek için elimden geleni yapacağım. Ağlama krizleri falanda istemiyorum. Anlaştık mı?"

"Üzgünüm ama anlaşmadık. Sulugöz olmaya çok mu meraklıyım sanıyorsun? Ben istiyor muyum ağlamayı? Tabiki hayır. Ama elimde değil. Eğer ağlamazsam içime atmak zorunda kalacağım ve bu tıpkı..boğuluyormuşum gibi hissettiriyor."

Boğuluyormuşum gibi. Evet tıpkı böyle.

Aslında ağlamakta bir çözüm değil biliyorum, ama bu gerçekten elimde değil.

"Ben burda kendimi paralıyorum ama onun bundan haberi bile yok. Belki de bu da ağlamam için bir sebeptir ha?"

"Değil. Olmamalı. Neden Akın'a bir şans vermeyi denemiyorsun?"

"Deniyorum ya işte."

"Hayır Günce. Gerçek anlamda denemekten bahsediyorum."

"Tamam aslında düşününce Akın da yakışıklı biri ama Doruk kadar değil. Bana değer veriyor ama benim Doruk'a verdiğim kadar değil. Beni seviyor ama benim Doruk'u sevdiğim kadar değil. Kendimi iyi hissetmem için çabalıyor ama bir işe yaramıyor. Doruk hiçbir şey yapmamasına rağmen onun yanında olmam bile bana yeterince iyi hissettiriyor."