Ege Efe

'OBURİX'

Evet,yeni bölümle karşınızdayız :)

Asıl olaya gelene kadar malesef 1-2 bölüm sıkıcı geçicek.Çünkü hikayemiz Türkiye'de başlıyor.Ama zaman ayırıp okursanız pişman olmazsınız.

İyi okumalar :)

-ŞİMDİ-

Evet,sonunda oluyordu.Sonunda doğduğum şehire,memleketime,gidiyordum.

Oraya gideli uzun,çok uzun bir zaman olmuştu.Açıkçası gitmeye cesaret edemiyordum pek.Kötü hatıraları vardı bende,aslında iyi hatıralardı ama şimdi onları hatırlamak bana acıdan başka bir şey vermiyordu.Hoş,ne kadarını hatırlıyordum ki?

"Tatlım,biz çıkıyoruz.Siz kahvaltınızı yaparsınız.Üzgünüm ama bugün seni canavarla yalnız bırakmak zorundayım."

Beril teyzenin sesiyle elimdeki çerçeveyi yerine koyup ona döndüm.Her zaman ki gibi oldukça şıktı.Zaten yaşına göre oldukça iyi duruyordu.Taş bebek diye boşuna demiyorum ben bu kadına!

Gülerek"Tamam Beril teyze.Siz gidin ben alışığım ona."dedim.

Beril teyze ve tabiki Kerem amca o günden beri hep yanımda olmuşlardı.Beni evlerine almış,kendi çocuğundan ayırmamışlardı.Onlara çok şey borçluydum.Onlar evlerini açmasa tabiki de sokakta kalacak değildim,bir sürü akrabamız vardı ama onların,Rüzgar'ın yanında olmam en iyisi olmuştu.O dönemi atlatmam da çok yardımcı olmuştu.

Beril teyze yine erkenden çıktığına göre büyük bi ihtimalle toplantısı vardı.Hafta sonları hariç hep birlikte kahvaltı yapamazdık zaten genelde.Ve evet anladığınız kadarıyla burdaki 'canavar' Rüzgar oluyordu.Neden mi?Kısaca anlatı-

"Lara!Ya bi kerede ben söylemeden yap şu patatesleri ya.Bu kadın güzel yapamıyo bilmiyor musun?Lara!Lara kurban olam uyan,açııım."

Gözlerimi devirerek pufumdan kalktım.Yok anam bu çocuk hiç doymıycak.Ameliyatla midesini küçültmek lazım bunun.Hayır yani obur falan olsa dicem anlarım ama onun ki resmen farklı bir boyutta.Yemeklerle bakışmalar mı desem,yemeklere iltifatlar mı desem...

"Lara kulun köpeğin olam Laraa!Açım len."

Tüm evi inletmişti resmen,öküz.Ayıcıklı pijamalarıma aldırmadan panduf terliklerimi giydim ve odadan çıktım.

"Of,Rüzgar ya!Bi kere de düzgün uyandır."diye söyleniyordum bir taraftanda.
Evde o kadar hizmetli varken bana eziyet ediyordu gıcık.Neymiş,benim elim deyince daha lezzetli oluyormuşmuşta.Peh.Bende yerim demi?Yemem.

"Kızım napıyım,aç ayı oynamaz."

"Ayı olduğunu kabul ediyosun yani?"dedim gülerek.

"Sus len,vallaha küserim konuşmam."Ah bi de kız gibi trip atmıyo mu.Ama şuan ipler benim elimde,sonuçta işin ucunda aç kalma tehlikesi var.Rüzgar bunu göze alabilir mi?Koca bir HAYIR.

"Rüzgarcım diyorum.Kahvaltın tehlikede diyorum,kapiş?"

Gözlerini kocaman açarak merdivenlerden çıktı ve yanaklarıma sulu öpücüklerini bıraktı.

"Şaka len şaka.Vallaha şaka yaptım.Ben öyle dermiyim hiç?A-a!"

Yanaklarımı ovuşturarak mutfağa doğru ilerledim.Patatesleri çıkarıp ince ince doğradım.Fritöze koyduktan sonrada omlet için dolaptan gerekli malzemeleri çıkardım.Omleti hazırladıktan sonra sosisleri çiçek gibi kesince onları da bir tavaya koyup ocağa bıraktım.

Valla hamarat kızım ha.Beni alan yaşadı.Ama bazıları kıymetimi bilmiyor işte.

"Iıhm.Kek kokusu alıyorum."burnunu kocaman açarak bana gelmekte olan Rüzgar'ı görünce gözlerimi devirdim.
Yok anam bu çocuk hiç akıllanmayacak.İnsan bi teşekkür eder ya.

Hemen masaya yerleşti.Bir eline çatalı bir eline de bıçağı alıp beklemeye başladı.

Sosisleri de tabağına koyduktan sonra bende tam karşısına oturdum.

"Sevgili sosiscikler,sizi seviyorum ama midem daha çok seviyor.Bence bekletmeyelim onu,ha?"dedikten sonra çataldaki tüm sosisleri ağzına attı.

"Yavaş ye öküz,boğulcan."dedim önüne bir bardak su koyarken.

"Yoh bon boğolmam Laro."

Ağzındakileri dökmeden konuşma çabalarıyla gülümsedim.Mal.Vallaha mal.

Tam elime çayı almıştım ki kapı çaldı.
Sabah sabah kargalar kahvaltılarını etmeden bu kim ya?Bi rahat kahvaltı edemiyoz arkadaş illa kalkıcaz yerimizden.

Rüzgar sesli bir şekilde çatalını masaya bıraktı.Ahanda kıyamet alameti.Bizimki yemeği bırakıp kapı mı açıcak?Yok artık sayın seyirciler.

"Lara,la sabahın köründe kim bu?Lan yoksa Alexis mi geldi.Lan bu kız kafayı yedi yeminlen.Laraa,açma kapıyı Lara.Vallaha bu kız benim portakal suyuma ilaç atıp bana tecavüz eder.Daha çok gencim Laraaa."diye yakınmaya başladı.

Sabah sabah gelen Alexis'se valla bende hiç çekemem.Abi kız kafayı bizim salağa takmış.Tamam her ne kadar tipi yerinde olsada Rüzgarın kafasının yemeklerle bozuk olduğunu bilmeyen yok.
Tabi bazı dangalaklar bunu anlamıyorlar.Bknz:Boşkafa Alexis.

Ama bende Lara'ysam seni o man kafaya yedirtmem karşim.

Bir ajan edasıyla kapıya doğru yürüdüm.Arka fondada 'daraam daraam daramdaramdaramdaram dadaaaaam dara dara dam' olsa süper olcak yani.

Rüzgarla aynı anda 1-2-3 diye sayıp kapıyı açtım.Önce tek gözümü açıp kontrol ettim.Evet etrafta hiç cıbıl cıbıl gezen bir kırmızı kafa yok.Sonra diğerini de açtım ve karşımda 32 diş sırıtan Asya'yı gördüm.Hemen kollarımı ahtapot misali ona dolarken içeri doğru çekiştirdim.

"Asya sabahın köründe senin yüzünden güzelim sosislerimi bıraktım.Haber verip gel lan şu eve."diye söylenerek mutfağa gitti.

Odun.Katıksız odun.Ona aldırmadan Asya'yı çekiştirerek salona götürdüm.Küçüklükten beri ayrılmayan arkadaşlardık biz.Üç silahşörler gibi ortada dolanırdık.Tabi 3 silahşörler aslında dört kişiler ama onları karıştırmayalım şimdi.

Asya'da bizimle birlikte Türkiye'ye gelicekti.Uçak biletlerimiz hazırdı bile.Yarın sabah erkenden Türkiye'ye uçucaktık.

"Lara,kız ben doymadım ya la."

Rüzgar'ın sesiyle Asya kahkaha atmaya başladı.Tabi onun için kolay.Bu canavarı doyurmaya çalışan benim.Zalımsın dünya.

Pofidik koltuktan kalkıp mutfağa doğru yürüdüm.Rüzgar çatal ve kaşıklarla masaya vurup bağırıp çağırıyordu.Deli yeminle deli.

Dondurucudaki börekleri çıkarıp buzlarının çözülmesi için mikrodalga ya attım.Sonrada tavaya dizip kızartmaya başladım.

"Vuhuu.Süpersin Lara.Midem bayram etcek valla.Patatesli mi onlar?"derken dudaklarını yaladı.

"Patatesli peynirli."dedim o tam tavanın karşısına sandalyeyi ters çevirip otururken.Sandalyenin sırt dayama kısmına kafasını yasladıktan sonra börekleri izlemeye başladı.

"Ne kadar güzel kızarıyorlar..."

Ah,yemin ediyorum bu çocuk asla akıllanmaz.