Bab 7 🎈

956 64 3
                                    

"Hai Kak Jiha.." Ucap aku ceria apabila masuk ke dalam butik mama. Kak Jiha dah ready kat kaunter.

"Hai Iffa awal harini?" Ujarnya dengan senyuman.

"Kereta buat hal la harini kak. Terpaksa naik dengan mama." Aku mencebik. Buat muka simpati sikit.

"Laa yakah? Habis balik macam mana? Harini schedule bos semua meeting luar."

"Ha?" Aku ternganga. Kenapa mama tak cakap tadi?! Memang balik naik Grab la jawabnya!

"Tak apa la kak. Grab ada." Aku redha aje la. Nak buat macam mana? Abang Iffat outstation pula harini. Ayah lagi la... balik sah lambat! Mama? Balik semestinya terus ke rumah. Tak adanya dia nak pusing-pusing datang butik balik.

"Kak semalam customer yang vogue tu nak design macam mana?"

"Ooo kejap dia ada lakar-lakar semalam."

Aku angguk. Kadang-kadang customer ni cerewet. Sanggup nak lakar baju dorang. Lagipun tu kan baju yang mereka nak pakai en? So up to them la.. Hahaha

"Nah..." Kertas yang dihulur Kak Jiha aku capai. Aku pandang dengan wajah berkerut.

"Lakar? Betul-betul lakar ni kak." Aku pandang Kak Jiha. Kak Jiha angkat bahu. Lakaran tu sebijik macam anak jiran aku punya lukisan! Bapak segala buruk! Aku dah picit dahi. Tu la... orang kata discuss dulu masa aku ada, ini tak nak aihhh tengok aku yang pening!

"Kak nanti call customer ni minta datang sini lagi. Nak tanya la lukisan dia ni apa."

"Alright."

Aku bangun dan biarkan lakaran tersebut atas meja. Aku terus ke bahagian belakang.

"Akak dah sarapan?"

"Dah. Kalau Iffa nak makan, pergi la. Akak ada jaga butik"

"Okay."

Aku terus keluar kedai. Jalan kaki aje la. Kedai makan bukan jauh pun.

💌💌💌💌

Masuk harini dah 2 minggu dia tak muncul depan aku. Aku pelik juga. Tapi biar la... dia bukan sesiapa dengan aku. Elok la dia tak muncul. Kang kalau dah muncul sakit jiwa pula nak layan.

Aku termenung lepas makan. Orang ramai disitu jadi tatapan aku. Banyak gelagat yang dapat aku perhatikan. Aku senyum sendiri. Semua ada kawan. Ada group. Aku? Sendiri aje...

Sejak dah kerja ni semua sibuk. Tak ada masa lagi nak berjumpa. Semua dapat contact melalui whatsapp saja.

"Hai... sorang aje ke?" Aku terus angkat kepala. Mata aku tak berkelip. Terkedu sebentar.

"Hey... ingat saya hantu ke?" Aku perhatikan dia yang dah tarik kerusi. Aku pandang dia kemudian aku berdehem.

"Buat apa datang sini?" Aku soal selamba. Padahal dalam hati bagai nak gila berdeboo...

"Repair kereta." Aku juling mata ke atas. Zhafi ketawa.

"Dah makan ke Hani?"

"Dah."

"Teman saya boleh?"

"Okay." Terus dia angkat tangan panggil pelayan. Selesai order, dia pandang aku pula. Tak lepas pula tu..

"Apa pandang-pandang?" Ucap aku garang.

"I miss you Hani. Tak rindu saya ke?" Soal Zhafi buat aku terdiam. Darah menyerbu ke seluruh wajah. Malu Woi!

MY SECRET LOVE💝 [COMPLETED]Where stories live. Discover now