Bab 46🎈

1.1K 62 3
                                    

Hari ini, subuh aku bangun dan aku menunaikan solat. Aku rasa tenang sangat bila solat. Rasa seperti baru dilahirkan.

Selesai solat, aku capai Al-quran yang dah lama tak bersentuh. Berhabuk.

Aku buka dan aku lihat ayat-ayat dalamnya. Tenang hati aku.

"Bismillah..."

Aku cuba baca satu muka surat. Walaupun merangkak dan rasa kekok. Maklum aku sudah lama tidak membacanya. Lidah aku jadi keras nak menyebut.

Selesai baca Al-quran aku bangun. Aku lipat telekung dan sejadah. Kemudian aku capai telefonku. Banyak panggilan dan chat dari Zhafi. Aku hanya mampu mengeluh. Aku tak tahu ingin buat apa. Buat masa ini aku mahu bertenang. Aku mahu rehatkan segala serabut di kepala aku.

Aku keluar bilik dan turun ke bawah. Aku lihat bibik sedang masak sarapan.

"Eh Iffa ada ya?" Terkejut dia pandang aku. Aku senyum saja. Macam tak ada masalah.

"Bik masak apa?"

"Nasi goreng aja."

"Ouh."

"Iffa!" Aku menoleh. Aku lihat Iffat kelam kabut turun datang pada aku.

"Kenapa?"

"Kau dengan Zhafi kenapa?"

"Kenapa apa?" Aku buat-buat tak faham.

"Zhafi call aku malam tadi menangis-nangis. Aku jumpa dia pun dah macam orang mati bini. Tak terurus. Kau berdua gaduh ke?"

"Dia tak cakap apa ke?"

"Dia kata dia nak jumpa kau. Dia nak minta maaf dengan kau. Dia nak kau balik pada dia semula." Aku senyum tawar. Tak tahu nak cakap apa.

"Kau orang ni okay ke tak? Kau Aku tengok relaks aje. Si Zhafi tu macam nak mati dah aku tengok melalak." Aku diam saja. Tak tahu nak beritahu macam mana. Maun ada yang sakit jantung pula nanti.

"Nanti kau tahulah." Ujar aku ringkas.

"Kalau gaduh jangan macam ni. Baik kau berdua berbincang. Ini komunikasi korang lah ni problem." Aku angkat bahu saja.

💌💌💌

Tepat pukul 8 pagi semua turun makan. Maklumlah kejap lagi masing-masing nak pergi kerja. Tapi hari ni aku nak mc. Aku tak nak fikir bukan-bukan sampai aku hilang fokus.

"Eh adik ada?" Mama dan Ayah terkejut melihat aku. Aku senyum saja.

"Zhafi mana?" Soal Ayah pelik bila aku seorang saja di meja makan itu.

"Gaduh lah tu Ayah. Senyap je." Iffat menyampuk. Aku diam. Takut nak beritahu kebenaran yang sebenar. Aku tak nak Zhafi dipersalahkan. Salah pun datang dari aku juga.

"Tak baik gaduh-gaduh. Kamu tu baru 6 bulan kahwin. Tak sampai setahun jagung lagi." Aku diam. Aku baca doa makan dan aku suap nasi goreng dalam mulut. Mereka biarkan saja aku. Malas nak campur agaknya.

Sedang kami makan, loceng berbunyi bertalu-talu.

"Bibik tengok siapa yang datang!" Mama menjerit.

"Tak payah ma. Biar Iffa tengok."

"Betul ke ni?"

"Yalah." Aku terus bangun dan bergerak ke arah pintu. Aku rasa aku tahu siapa yang datang.

Aku buka pintu pagar dengan remote. Pintu utama aku buka. Dari jauh aku nampak Zhafi berlari masuk ke arah aku.

"Stop right there!" Kuat aku bersuara sehingga dia terhenti melangkah.

MY SECRET LOVE💝 [COMPLETED]Where stories live. Discover now