ODESSA'S REDEMPTION: Rise Of The Elementals (COMPLETED)(#Wattys2018 Winner)

Chapter 53: DIYOSANG BULAN

Ang kaharian ng Kalangitan ay hindi matatagpuan saan mang lugar sa Sanlibutan. Walang sino man ang nakakaalam kung saan ito matatagpuan maliban lamang sa mga diyos at diyosa ng kalangitan kung saan lahat sila ay dito nagsimula. Ang mga pinatalsik na taga Kalangitan ay nawawalan ng kakayahang makabalik pa roon at magiging bahagi na lamang ng mga nilalang ng Sanlibutan. Ang ilan ay umaanib sa kadiliman upang maghiganti sa Kalangitan lalo na kay Bathala na nagpatapon sa kanila.

Mula sa likod ng mga bumabagsak na mga tubig ay tila kurtinang nahati sa gitna ang tubig na bumabagsak sa talon at mula roon ay iniluwa nito ang isang matangkad na babae na mahaba ang alon-along buhok. Kasama nito ang isang batang babae na sabik na sabik na tumakbo papalapit kay Bathala. Buong pananabik na yumakap ang batang babae kay Bathala at nagpabuhat siya sa kanya.

"Kumusta na ang napakagandang diyosa sa buong Kalangitan?" Ang tuwang-tuwang tanong ni Bathala sa bata.

"Halos ilang araw na hindi ako kinakausap ng batang iyan mahal na Bathala. Pilit niya akong niyayaya na puntahan ka sa iyong palasyo." ang tugon ng babaeng kasama ng bata. Tumingin si Bathala sa kanya at pagkatapos ay muling ibinalik nito ang kanyang mga mata sa bata.

"Totoo ba iyon, Kasanaya? Gusto mong makapunta sa aking palasyo?" Ang nakangiting tanong nito sa bata.

"Oo naman po amang Bathala. Kailan po ba ninyo ako dadalhin sa palasyo po ninyo para makalaro ko naman sina Bulan at Tala?" Ang tanong ni Kasanaya sa diyos na tinuturing na niyang ama.

Hinalikan ni Bathala ang ulo ni Kasanaya at saka hinawakan nito ang baba ng bata at tumingin sa mga mata nito. "Ano ba ang sabi ko sa'yo?" Ang tanong niya.

"Maghintay lamang ng tamang pagkakataon at sa tamang panahon."
Ang mabilis na tugon ni Kasanaya kasabay ng pagkamot sa ulo nito.

"O, alam mo naman pala eh." Ibinaba niya si Kasanaya at umupo ito sa kanyang harapan. "Huwag kang mag-alala. Kapag nasa tamang gulang na kayo nina Bulan at Tala, sila mismo ay dadalhin ko rito para makalaro mo." ang dugtong ni Bathala.

"Lagi na lang po, sabi po ninyo bawal magsinungaling pero kayo po mismo nagsisinungaling." Ang tugon ni Kasanaya. Napahakbang ang babaeng kasama ni Kasanaya pagkarinig niya sa bata.

"Kasanaya! Matuto kang gumalang kay amang Bathala! Hindi kita tinuruan ng ganyan!" Ang malakas na boses na sabi ng babae.

"Ano na naman ang maling nasabi ko? Totoo naman kaya ang sinasabi ko eh!" Ang pangangatwiran ni Kasanaya. Namuo ang mga luha sa mga mata ng bata at humihikbing napatingin kay Bathala at saka mabilis na tumakbo papasok sa talon.

"Kasanaya!" Ang tawag ng babae sa kanya.

"Hayaan mo na siya Amihan. Bata pa siya kaya hindi pa niya alam ang nasasabi niya. Lalo na may pagkukulang talaga ako sa kanya." Ang wika ni Bathala.

"Marahil tama po kayo mahal na Bathala. Madalas po kasi naghahanap siya ng pag-aaruga at pagmamahal ng mga magulang. Hindi po siya nawawalan ng mga tanong na madalas ay hindi ko na kayang sagutin pa. Wala siyang kaalam-alam sa kinahinatnan ng kanyang tunay na mga magulang..."

"Si diyosang Cusi..." napapikit si Bathala at pilit na inalala ang mga pangyayari ng ipinakulong niya ang diyosa at mahatulan ng kamatayan. Si diyosang Cusi na umibig sa isang lalakeng manggagaway na ipinagbabawal sa kanilang kaharian. Si diyosang Cusi na nagkaanak ng kambal, ang isa ay naitakas nito at wala na siyang balita sa bata maging sa diyosa. Ang isa naman sa mga kambal ay hinatulan din niya itong patayin, itapon sa lawa ng Luwalhati para doon lunurin at kainin ng mga Dapo.

Pero hindi nito nakayanang patayin ni Bathala ang sanggol kahit alam niyang nananalaytay mula rito ang dugo ng isang manggagaway. Ang dugo ng kadiliman at kasamaan. Hindi niya alam kung anong kapangyarihan ang lulukob sa bata, pero naniniwala siya sa kabutihan ng isang nilalang na nilikha dahil sa kabutihan ng Diyos na may-likha ng lahat. Nagdesisyon siyang huwag patayin ang bata at huhubugin ito sa pagmamahal at kabutihan. Pinakiusapan niya si Amihan na alagaan ang bata at pinangalanan nila itong Kasanaya na ang ibig sabihin sa kanilang salita na 'siyang hinubog sa kabutihan.'