bethany ile evden çıkıp okula yürüyerek gitmemize rağmen, ben hala uyurgezer modundan çıkamamıştım.koridora girdiğimizde bethany sınıfta halletmesi gereken bir şey olduğunu söyleyerek yanımdan ayrıldı.bende uyurgezer modundan çıkmak amaçlı lavabonun olduğu tarafa yürümeye başladım.2 adım atmıştım ki sert bir cisme çarpıp yere devrilmem bir oldu.içimden minyonluğuma küfrettim."dikkat etsene be!" diyip, sağ elimle kafamı ovuştururken ayağa kalktım.şöyle bir şey vardı; çarpıştığım kişinin diaz olduğunu bilmiyordum."özür dilerim."dedim biraz önceki çirkefliğimden sıyrılıp.asla 360 derece dönmedim, asla.diaz yine dudaklarında alaycı bir tavırla,"biraz daha dikkatli olmanı öneririm."dedi ve kafamda binbir soru işareti bırakarak okul koridorunu terketti.cumartesi günü evinde muhatap olduğum diaz ile bu diaz çok farklı kişiliklermiş gibi geldi.kendi kendime omuz silktim.
dengesiz.
ardından özür dilediğime pişman oldum. gerçi benimde dengeli biri olduğum söylenemezdi o cumartesi günü aniden sebepsizce kaçan bendim.
yine de bu, sana böyle davranabileceği anlamına gelmez.
hoş,bir yandan kaçmakta haklıydım çünkü kolayca çalınabilen bir kalbim vardı.ve kesinlikle ondan uzak durmam gerektiğini seziyordum.
jetonun yeni düşmesiyle beraber, kafamdan kaynar sular döküldü.siktir, siktir, siktir.diaz ile aynı okuldayız?
deanne kaçar :d çok reklam yapmayı sevmem ama bir gxg daha yazdım.adı just friends bir göz atarsanız fazlacaaa sevinirim.hoşcakalınn :).
VOUS LISEZ
picasso//girlxgirl
Nouvellesbizi bir tablo birbirimize bağlamışken yine bir tablo dağıtmıştı.ama bu sefer herhangi bir ressam tarafından yapılan tablo değil, benim gözlerimin gördüğü tabloydu bizi ayıran.
