bir el beni omzumdan sarsana kadar uyuya kaldığımı farketmemiştim."deanne?"gözlerimi ovuşturduğumda rimelleri akmış diaz ile karşılaşmayı beklemiyordum.kötü halde olan o'ydu,ben değil.gözleri ilk açıldığında uyuyan ben ile karşılaşması gerçeği yüzüme bir tokat gibi çarpmıştı resmen.REZİL OLMUŞTUM!yanaklarımın domatesten farksız olduğunu hissedebiliyordum.
bir gün rezil olmadan yaşayamaz mıyım, tanrım çok mu şey istiyorum senden?
diaz'ın fazlaca soru barındıran gözleriyle karşılaştığımda, düşüncelerimden kurtulup bahane uydurmaya çalıştım.gerçekleri söylersem bir çeşit sapık olduğumu düşünebilirdi.
"ş-şey...evin önünden.evet,evin önünden geçerken kapının açık olduğunu ve seni...seni gördüm!çok kötü haldeydin ve neler olduğunu merak ettim.senin uyanmanı beklerken, ben uyuya kalmışım."
kahretsin ki, fazlasıyla kekeleyerek konuşmuştum ve saf değilse kesinlikle yalan söylediğimi anlardı.ki çoktan anlamış bile gözüküyordu.dudaklarına yayılan alaycı sırıtış her şeyi anladığının göstergeseydi.utançtan yerin dibine bile girebilirdim.konuyu değiştirmek,sadede gelmek istedim."ee sana ne oldu böyle?"dudaklarındaki sırıtış aniden silindi ve yerini acıya bıraktı."sadece...aldatıldım."
ya aslında daha ağır bir olay yükleyecektim ama karakterimin daha ağır bir acı çekmesine vicdanım el vermezdi.gelecek bölümlere umarım :))) bu arada diaz'a aşırı derece kendi karakterimden yükledim.deanne da öyle aslında.neyse görüşmek üzereee!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
picasso//girlxgirl
Short Storybizi bir tablo birbirimize bağlamışken yine bir tablo dağıtmıştı.ama bu sefer herhangi bir ressam tarafından yapılan tablo değil, benim gözlerimin gördüğü tabloydu bizi ayıran.
