THE ADVENTURE OF AUGUST BACK TO EARTH

14. Caught Up

"Just let her be for now. You must know where she is coming from." Dinig ko na saad ni Lucas na halatang pinigilan nito si Cayden.

Nagmadali naman akong pumunta sa kwarto ko at ng makapasok ako, doon kumawala ang kanina ko pang pinipigilan kong hininga.

"Fuck!" Naisaad ko. Why did I even acted like that? It's like my body has it's own mind. I already made sure na wala na akong galit o tampo na nararamdaman pero bakit parang bumalik lahat? Ganito ba talaga yun? Totoo ba talaga yung akala mo okay kana, pero paglumitaw ulit sa harap mo ang taong naging dahilan na nasaktan ka ay babalik at babalik yung sakit at hinanakit?

A/N: Yes! Lalo na kung mahal mo pa yung tao. You can only totally forgive and forget if you no longer love the person. Based on experience hahaha. Inuugali ko kasi ang ampalaya imbes na ulamin pagnasasaktan ako. Lol.

"August, don't be unreasonable. That was five years ago! You should act like you are not affected at all! You should act like you already moved on! Ikaw ang kawawa! Si Cayden may mahal doon sa Pandora na naghihintay... habang ikaw.... yung mahal ko may mahal ng iba!" Kastigo ko sa harap ng salamin. I am so weird right now. Mababaliw talaga ako pagsumagot itong salamin. I love Snow White but it would too creepy kung sasagot ang salamin.

I should act cool right? That was five years ago already and it would be unfair to them kung hanggang ngayon, nagkikimkim pa rin ako ng galit sa kanila. Maybe they came here just to check me if I am living well... that might be the reason... yeah, that might be...." saad ko at bumagsak ang katawan ko sa kama. I don't know but the things that I just learned made me more not able to sleep a wink tonight.

•••

Pupungas-pungas akong bumangon at nagtataka ako kung bakit tirik na tirik na ang araw kaya napatingin naman ako sa orasan sa bedside table.

😳<< Me.

Nagulat na lang ako ng nakita kong alas dose na ng tanghali! What the fuck! I overslept! Hindi ako nakasali sa training! Kaya mabilis pa kay the flash yung galaw ko at naligo kaagad ako sa CR. Pero naisip ko, late na nga ako, nagmamadali pa ako? Does it change the fact na late ako?

Ako na din ang sumagot sa tanong ko kaya imbes na magmadali ay naging normal ang kilos ko. The thoughts lastnight made me sleepless and now dahil umaga na nga akong nakatulog, hindi ako nagising sa tamang oras, eto alas dose na nga ako nagising. I am sure they are almost done with the training. Hindi naman kasi whole day ang training.

"Hindi na lang muna ako sasali." Saad ko sa sarili ko kaya ng matapos akong naligo ay nagbihis lang ako ng komportableng damit. Alam ko na din na patapos na rin sila kaya useless na kung hahabol pa ako.

Lumabas na ako sa kuwarto at bumaba na ako sa kusina dahil nagugutom na talaga ako. May nakita naman akong mga pagkain doon na may takip, mukhang tinirhan nila ako kaya binuksan ko naman iyon. Hotdog, ham at fried rice. Kaya ininit ko na lang ang mga iyon sa oven. Hanggang ngayon wala pa rin akong talent sa pagluluto. Talent sa paglamon lang ata meron ako. Naiinggit nga ako kay Misha dahil magaling itong magluto.

Minsan kasi, nagpaturo ako at halos masunog ko na ang kusina nina Misha kaya simula noon, hindi na ako pwedeng tumulong o tumuntong man lang sa kusina nina Misha. Hanggang dining area lang ako. Hazardous daw kasi ako kung nasa kusina ako.

Hinintay ko naman na uminit yung pagkakain at inihain na ulit yun. Nagsimula na akong kumain and somehow, the taste seems familiar o baka naman dahil sa matagal na rin akong hindi nakakakain ng fried rice. But the taste is really familiar na parang nakatikim na ako nito dati pa pero hindi ko lang maalala. Oh wait, right.... Cayden did cooked for me before and it tasted like this. Tama naalala ko na, but it is impossible na si Cayden ang nagluto nito. Dahil may chef dito na araw araw ay pinagluluto kami.