THE ADVENTURE OF AUGUST BACK TO EARTH

13. The Verdict

They ended the spar at pumalakpak naman si Marcus. "That's good Captain." Saad naman ni Marcus at may inilista ito sa board. Malamang mga impormasyon yun. "Next is Ryujin." Tawag naman nito.

Agad naman na umabante si Ryujin at nakangisi ito, himala! Kunsabagay hapon nga naman ang lalaking ito kaya masaya ito.

"This brings me back while I was in Kyoto." Saad nito. Kyoto is an old county in japan na hanggang ngayon ay traditional pa rin ang sinusunod ng mga tao doon even with the dress codes. Unlike with Tokyo or Hokkaido na westernized na ang mga pananamit.

Agad naman na nagsimula si Ryujin. Halatang halata na magaling ito sa Samurai. He has smooth moves at may mga galaw ito na pakiramdam ko ay parang gusto kong gayahin. This is what the call the art of sword fight. In the movies, hindi pwedeng basta magaling ka lang sa espada. It should be you know how the art of sword fight does. This is a technique that makes the viewers copy the move because it was beautifully executed. Parang ganun ang galaw ni Ryujin.

Natapos naman ang pagpakitang gilas nito at pinuri naman ito ni Marcus. Sunod naman tinawag nito si Jasper. He is good as well with swords but unlike with Ryujin, he is a bit aggressive. Natapos naman itong nakaani ng palakpak ni Marcus. He seems enjoying the sword thing. Malamang dahil kung si Lucas siya, it will bring him back the memories in Pandora.

"Next is August." Saad naman ni Marcus at tumingin ito sa akin. "But since Miss Mijares is not around, you'll be sparing with two at the same time." Saad nito sa akin and he is even showing his trademark smirk.

I tried not to frown. Sinusubukan na niya ako? Pero hindi ko na dinamdam iyon. Pumanhik ako sa lamesa at kumuha ako ng dalawang samurai. I unsheathed them and started walking towards the area kung saan nandoon ang dalawang tao na makakaspar ko.

"Hey, are you sure you can handle both swords?" Nag-aalalang tanong ni Reed sa akin.

I just waved my hand at him. You don't know me yet Reed. This is just easy with me. Kaya pumwesto na ako at inihanda ang sarili ako. Yung dalawa ang unang umatake patungo sa akin kaya agad kong iniwas ang sarili ko at isinangga ang espada ko sa bawat isa sa kanila. I made a strong push at napaatras ang dalawa at kitang kita ko kung paanong nagulat ang mga ito, they might not be expecting that I can keep up. Dahil ba sa babae ako?

Kaya ako na ang umatake. Binilisan ko ang mga galaw ko. Every blow I released at nakakarimarim. I did flip backwards and I dashed before hitting a heavy blow making their swords knocked out from their hand and it went flying to a different direction and pierced into the ground.

Hiningal ako ng matapos yun. Nagbow ako sa kanila, common Japanese curtsy at tumalikod na ako. Biglang nagulat naman ako ng pagtingin ko sa harapan ay nandoon na si Draco nakatayo at nakatingin sa akin. What the fuck? Bakit hindi ko man lang ito napansin kanina? Kelan pa ito nandito?

Napahinto pa ako sa paglalakad ng makita siya. Hindi ko inaasahan na ngayon ang balik niya. He was subject for dismissal at akala ko talaga.... but still he is here.

"You're here..." naisaad ko bigla at alam ko na narinig niya yun.

"I am." Sagot naman nito with breaking his stare at me.

"I'm glad your back Draco. I was so worried when you were not here." Saad pa ni Scarlet na biglang pumulupot ang kamay nito sa braso ni Draco.

Napataas naman ang kilay ko habang nakatingin sa dalawa. How dare she lay a hand on him! Pero teka bakit ba ako nagagalit? May karapatan ba ako? Wala naman di ba? At hindi pa nga ako sigurado kung talagang si Cayden ba ito o hindi.

"Of course, how can I stay out of bounds if my territory was being invaded by trespasser?" Sagot naman ni Draco and still he is looking intently at me.