[2] 003

217 13 5
                                    

Jisung Park

Ginny: puta

Ginny: hello

Ginny: seen mo naman : )

Ginny: please?

Ginny: tangina miss na miss na kita lam mo ba yon?

Ginny: malamang hindi. gago ka e

Ginny: may pa "i don't care don't you see" ka pa noon

Ginny: tapos biglang papatayin mo yung sarili mo para sakin

Ginny: anong kagaguhan yon ha?!?!?!

Ginny: dapat kasi hinayaan mo na lang ako non e

Ginny: five years, jisung

Ginny: five years pero hanggang ngayon ikaw parin

Ginny: ano bang ginawa mo sakin?

Ginny: bakit ang sakit sakit mong mahalin?

Ginny: bakit kahit putangina ang sakit sakit mong mahalin nagagawa kong i-embrace yung sakit na yon?

Ginny: bakit mas pinipili kong mahalin ka kahit alam kong wala ka na?

Ginny: tangina.

Ginny: pagod na ko. pagod na pagod.

Ginny: pagod nako bumangon everyday sa totoo lang. nakakapagod kasi gawin yung best mo pero at the end of the day, wala parin akong kwenta

Seen

Jisung: edi sumuko ka

Ginny: believe me. gustong gusto ko nang sumuko

Jisung: sumuko ka na nga kasi. minsan worth it din sumuko

Ginny: e pano kung yung time na yon is not this time?

Ginny: baka magkaroon ng madaming regrets

Ginny: baka. .

Ginny: WAIT

Ginny: POTANGEAN

Ginny: DID U JUST

Ginny: OMAYGADNIS R U KIRRING ME IDIA

Jisung: this is all in your head, Ginny.

Jisung: i only exist in your imagination. don't freak out

Ginny: what would i expect?

Ginny: wala ka na

Ginny: sobrang miss lang siguro kita

Jisung: sobrang miss na din kita kung alam mo lang

Ginny: tangina. sana ganyan ka din sakin nung nabubuhay ka pa HAHAHAHAHAHA

Ginny: e kaso hindi mo naman ako gusto HAHA

-

Ginny turned off her phone as her tears started to fall down.

putangina, Park Jisung.

a ting was heard yet she didn't move an inch. hindi sya handa sa kung ano mang mensahe ang naghihintay sakanya.

another ting was heard coming from her phone. this time, she opened it.

-

Jisung: gusto naman kita noon pa

Jisung: natatakot lang ako

Jisung: lalo na nung nalaman kong may sakit ka

Ginny: you know what? i should stop

Ginny: masyado ko nang sinasaktan yung sarili ko

Ginny: oh my god you can't be real

Jisung: because i really am not real, Ginny

Jisung: i function based on your imagination

Jisung: now, wake up.

Jisung: kung nasasaktan ka na, you have to wake up

Jisung: it's nice talking to you again, princess

-

Ginny woke up with fresh tears on her cheeks.

Everything seemed so real

she immediately checked her phone and disappointed on what she saw.

walang recent conversations. panaginip lang lahat.

panaginip na naman lahat.

seat plan ♡ jisungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon