The problem with me is I get distracted easily. You were a distraction, 364 boy, Ken, Kyle or whatever the fuck your real name is. Ang toxic trait ko ay sisihin ang sarili, tapos maninisi rin ng iba. I don't know if anyone who will read this would root for me. But I don't care. Masyado ko nang ginugol ang oras ko dati para isipin kung paano ako husgahan ng iba. Ibalato mo na sa akin ito.
I am not hoping to meet you again. Pero kung magkasalubong man tayo sa paglalakad sa court, sa A.E.M grocery, o kung totoo man ang sinabi mong mag-aaral ka sa college namin, huwag na lang tayong magpansinan. Itrato natin ang mga sarili bilang mga estranghero—na siyang dapat namang nangyari mula umpisa. Do I regret meeting you? Medyo. But as the academe repeatedly says, everything is a learning experience. One principle of learning is that sometimes, learning is a painful process. You poked my heart and slipped away. Unfortunately I am a bear and my instinct is to let out my claws.
Your principles suck, so I assume your writing is worse. I hope you get the chance to encounter this story on Wattpad. Hindi ko ito buburahin gayong dito ang safest haven nating dalawa. Sana may mga reader ka na mapadpad rito. O kaya aksidenteng lumabas sa recommendations mo. Sa maliit na tiyansang 'yon ako mananalig.
And my job for you is to figure out how factual this story is. Hulaan mo kung ano ang mga detalyeng dinagdagan ko o binawas. Madali lang 'yon sa'yo. You're a pathological liar, after all.
I am certain that you really want to be famous for writing. May ilan pa tayong publishing house na pinag-usapan na balak pasukan. PLJ Publishing House? I'll do my best to enter their ongoing writing contest. Makikita mo ako sa book release nila. Fuck, I'll even strive to win a Palanca, years from now.
So, see you at the top (if you can).
END
A/N
OMG I can't believe I finished this in a week. Hahahaha. Ito na yata ang pinakamabilis kong pagsusulat. Cheers to a productive (writing-wise) year! Kaya naging madali para sa akin ang pagsusulat nito dahil self-insert ang ating nameless main character. Hindi ko na kailangang mag-isip ng back story niya. Hahahaha.
Unedited ang kwento. Saka ko na i-e-edit sakaling magkaroon ako ng oras dahil ito ay first at rough draft pa lamang. Maraming typo, inconsistent use of tenses at tingin ko e hindi masyadong na-flesh-out si Ken. Saka na siguro.
I started writing this out of boredom, at siyempre wala naman talaga akong reader maliban sa iilang kaibigan at online writer friends. Experiment lang ito ng genre na Autifiction kung saan ipaghahalo ang real life elements ng writer sa kanyang fictional na kwento.
This is completely fictional.
Thank you for reading!
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
