Running Away from the Billionaire (LOB series #4)

Prologue

"Kaylareen." Lumingon ako sa lalaking tumawag sa pangalan ko. Masayahin siya at mabiro, pero ngayon, seryoso lang ang tingin niya at walang kahit na anong bahid ng tuwa. I ignored him at uminom nalang sa baso ng alak na hawak ko.

This is his condo unit kaya kahit ayoko ng kasama, wala akong karapatan na paalisin siya. May bahay naman kasi siya kaya bihira lang siyang pumupunta dito. He entrusted the other key of this unit to me dahil alam niyang may mga oras na gusto ko lang mapag-isa.

"It was you, wasn't it?" He asked. Of course he knows. Alam niya naman na ako lang ang pwedeng gumawa nun kay Julian. Which I don't even regret doing dahil bagay lang iyon sa kanya. Inagaw niya ang lalaki na dapat ay para sa akin.

"Oo, ako nga. So?" He massaged his temple. Bumuntong hininga siya at umupo sa tabi ko.

I hired a private investigator upang sundan palagi si Julian at Demitri. When the guy told me ha has pictures of Demitri and Julian inside the apartelle, hindi na ako nagdalawang isip pa na ilagay ang mga iyon sa bulletin ng opisina.

"Mabuting tao si Julian at alam ko na alam mo iyon. Kaibigan mo siya." Himigpit ang hawak ko sa baso.

"Hindi ko siya kaibigan. Mang aagaw siya." Panibagong karibal nanaman ang meron ako. I know that Julian is a serious threat to me.

Bata palang kami gusto ko nang mapasaakin si Demitrius. Nagtagumpay ako noon na mailagay sa kwarto ni Demitri ang sulat ni Travis na dapat ay para kay Gretchen. Nasira ko ang kasal nila, pero hindi ko inaasahan na may panibagong darating upang agawin siya sa akin.

"Let him go Kaylareen. You know that he'll be happy with Julian." Ibinato ko ang basong hawak ko at narinig ko ang pagkawasak nito sa sahig.

"Bakit ba hindi niya ako gusto? I've been in love with him my whole life, Klaus. I tried so hard... so hard for him to love me." Hindi ko na mapigilan na maiyak.

Bakit ganon? Gusto ko lang naman na mahalin niya din ako. Gusto ko lang naman na mapansin niya ako. I've been telling and showing him my feelings ever since we were kids pero mas nauna pa niyang pinapansin ang mga taong kakakilala palang niya. Si Gretchen noon, at ngayon naman si Julian. Niyakap niya ako.

"What if your eyes are on the wrong guy Kaylareen?" Narinig kong sabi niya. Nanigas ang katawan ko dahil sa sinabi niya. Please don't do this tonight. "Alam mo kung ano ang ibig kong sabihin, di ba?"

Kunawala ako sa pagkakayakap ko sa kanya at lumayo. A few years back, he told me that he has feelings for me pero binalewala ko iyon dahil pagiging magkaibigan lang ang kaya kong ibigay sa kanya. That's when he started being a womanizer. Kaliwa't kanan ang mga babae niya. Ayokong nagkakaganon siya, pero ano bang magagawa ko? I broke his heart and the least I could do is to let him be.

"I don't —" pero bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay bigla nalang niya akong hinalikan. I tried to push him away but he held my nape to prevent me from moving away.

He pushed me to the wall na dahilan upang hindi ako lalo makagalaw. Hindi na din ako nagpumiglas at hinayaan nalang siya na halikan ako. I closed my eyes and he started to move his lips slowly. Then he stopped. Tumingin siya sa mga mata ko bago pumikit ng madiin. He must've realized that what he did was wrong.

"I—I'm sorry Kaye, I didn't mean to—" I cut him off by pulling him to me and kissing him. Ikinawit ko ang mga braso ko sa balikat niya. Alam kong nagulat siya sa ginawa ko dahil hindi siya gumagalaw.

"Kiss me back." I said between our kisses. He didn't respond. "Come on Klaus, kiss me back."

I nibbled his lower lip and that's when he started to open his mouth and he kissed me. Slowly. Passionately. Like I'm the first woman he ever kissed. Like he's pouring his feelings all over me. He held me by my waist and pulled me closer to him.