*Chapter 17*

6.1K 375 31
                                    

Φάγαμε γρήγορα και πήγαμε στην τάξη.

Καθίσαμε στο θρανίο μας και μετά από λίγο ηρθε και η Αλίκη με την Αντζέλικα. Κάθισαν από μπροστά χωρίς να μας δώσουν την παραμικρή σημασία.

Εν - Δεν χαιρετατε πια ;;

Αντζ - Ωραία χαιρεταμε τώρα. Γεια.

Είπε και ξανά γύρισε μπροστά της.

Εν - Πολλά νεύρα βλέπω.

Αντζ - Ενρίκε έχουμε δουλειά αν δεν θες κάτι άσε μας να τελειώσουμε.

ΑΛΙΚΗ'S POV

Αντζ - Συνέχισε.

Εγώ - Αυτό με φίλησε, τα φτιάξαμε....

Αντζ - Εγώ στα έλεγα. Κάποια μέρα πάλι έτσι θα καταληγατε.

Εγώ - Δεν ξέρω. Ελπίζω να μην καταλήξουμε όπως την άλλη φορά. Ήταν τόσο υπερβολικός και ζηλιάρης. Όλο μαλώναμε.

Το 7ωρο πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Βασικά όλη την ώρα σκεφτόμουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το μάθημα.

Έφαγα γρήγορα στην τραπεζαρία και πήγα να φύγω, όταν με σταμάτησε ο Άρης.

Άρης - Που πας ;;

Εγώ - Στην αίθουσα χορού.

Άρης - Θα έρθω σε πέντε λεπτά.

Εγώ - Δεν είναι ανάγκη αλλά ξέρω πως τζάμπα θα σου μιλάω.

Τον προσπέρασα και κατέβηκα βιαστικά την σκάλα. Είχα αλλάξει ρούχα ,είχα βάλει πιο άνετα για τον χορό.

Μπήκα στην αίθουσα και βρήκα όλα τα κορίτσια της ομάδας.

Ανοιξε η πόρτα και ήρθε μέσα η Μόνικα με την ομάδα της. Καλώς την να και ας άργησε.

Μον - Μπράβο βλέπω μαζεύτηκαν όλες οι αποκληρες. Τζάμπα κόπος !!

Εγώ - Μόνικα όπως ήρθες φύγε.

Μον - Δεν είχα σκοπό να μείνω. Ήρθα μόνο να βεβαιωθω πως θα νικήσω.

Έφυγε με τον αέρα που μπήκε.

Ρ - Μην της δίνεις σημασία.

Εγώ - Άμα της έδινα τώρα θα έπρεπε να είχα ψυχολογικά προβλήματα.

Ρ - Καλύτερα να αρχίσουμε.

ΑΡΗΣ'S POV

Βγήκα από την τραπεζαρία με προορισμό την αίθουσα χορού όταν άκουσα την Έλενα να με φωνάζει.

Ελ - Δεν είσαι με την Αλίκη ;;

Εγώ - Είναι στην αίθουσα χορού. Εκεί πήγαινα τώρα.

The bodyguard  Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα