The bodyguard

*Chapter 16*

Εγώ - Πίσω μου σε έχω σατανά.

Είπα πιάνοντας την καρδιά μου.

Άρης - Τι έκανες με αυτόν ;; Τα φτιάξατε ;;

Εγώ - Δεν σε αφορά. Σωματοφύλακας μου είσαι όχι πατέρας μου.

Είπα και του γύρισα την πλάτη. Ξεκίνησα να περπατάω προς το σχολείο.

Άρης - Τώρα που είπες πατέρας μου λες να χαρεί ο μπαμπάς σου αν το μάθει ;;

Τον ακούω να λέει και σταματώ να περπατάω.

Γυρνάω να τον κοιτάξω και έχει ένα σατανικό χαμόγελο.

Θα στα ξερυζωσω τα χείλη αν είναι να κάνεις τέτοια.

Εγώ - Μην ΤΟ-ΛΜΗ-ΣΕΙΣ !!!

Του είπα συλλαβιστά.

Άρης - Και τι θα με εμποδίσει ;;

Εγώ - Εγώ !!

Του λέω αποφασιστικά και βάζει τα γέλια.

Εγώ - Δεν μπορείς να κρατήσεις το στοματακι σου κλειστό ;;

Άρης - Κλειστο μου εσύ...

Ανασηκωσε το ένα του φρύδι και με κοίταξε πονηρά.

Θα τον φιλαγα τώρα όπως έκανε αυτός το πρωί αλλά είναι τυχερός που πλέον είμαι με τον Μάρκο.

Βασικά άτυχος γιατί δεν θα μπορέσει να γευτεί ξανά αυτά τα υπέροχα χείλη μου.

Ξέρω αυτό ακούστηκε κάπως ψωνιστικο.

Εγώ - Αχ βρε Αρουλη μου θα ήθελες πολύ να το κάνω σωστά ;;

Είπα και του έδωσα ένα ελαφρύ χαστουκακι.

Άρης - Α ναι ξέχασα τώρα είσαι δεσμευμένη.

Είπε κοροϊδευτικά.

Ρολαρα τα μάτια μου και έφυγα.

Μπήκα στο playroom και αμέσως εντόπισα την Αντζελικα με τα αγόρια.

Έτρεξε και με αγκάλιασε αμέσως. Ο Άρης κάθισε με τον Ενρίκε χωρίς να ξεκολλήσει το βλέμμα του από πάνω μου.

Εγώ - Και εμένα μου έλειψες τρελή.

Αντζ - Μην το ξανά κάνεις αυτό ΠΟΤΕ !!!

Εγώ - Τι έκανα ;;

Αντζ - Με άφησες ΜΙΑ ΟΛΌΚΛΗΡΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ με τα χαζά.

Εγώ - Δεν ξέρω αν το ξέρεις αλλά σε ακούνε και μάλιστα ο ένας είναι το αγορι σου.

Αντζ - Επιτέλους ήρθες.

Καθίσαμε στον καναπέ απέναντι τους.

Αντ - Πως είναι η Ελλάδα Αλίκη ;;