Hoofdstuk 23

1.6K 53 10
                                    

MILA RASMEN

Een dag nadat we het hebben goed gemaakt zitten Jason en ik samen op een bankje een ijsje te eten.
'Niets is beter dan ijs'. Ik grinnik op Jason's ijsje dat al bijna op is, terwijl ik nog niet eens bij het hoorntje ben. Hij propt het laagste stuk in zijn mond.
'Ik ga er nog één halen' probeert hij met volle mond te zeggen. Ik lach. 'Gatver Jason, hou je mond dicht'.

Hij haalt onverschillig zijn schouders op en gaat in de rij staan voor een nieuw ijsje.
Na een tijdje komt hij terug met een hoorntje met drie bolletjes erop en een bierviltje dat hij in zijn andere hand houdt. 'Wat is dat?' Vraag ik nieuwsgierig, wijzend naar het viltje.

Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen.
'Hey, I just met you!' Zingt hij. Ik herken het liedje meteen.
'And this is crazy!'. Hij gebruikt zijn hoorntje als microfoon.
'But here's my number'.
'So call me mabye!' Eindigt hij.

Ik kijk hem met grote ogen aan. 'Niet waar!'.
'Jawel. Deze jongen, heeft zojuist weer een meisje gefixt!'. Hij veegt het denkbeeldige stof van zijn schouders af. Ik rol met mijn ogen en probeer zo de steek van jaloezie die door me heen trekt te verbergen.

Wacht?! Jaloezie? Als in.... Ben ik jaloers op het meisje dat haar nummer aan Jason heeft gegeven?

'Wat is er?' Vraagt Jason. Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Niks'. Ik probeer zo onschuldig mogelijk te kijken, wat niet echt lukt. 'Ik ben gewoon blij voor je'.

~~

'Dus wanneer ga je haar bellen?' Vraag ik, als we samen naar mijn huis lopen.
'Over een paar dagen'.
Ik zucht. 'Waarom speel je altijd hard to get?'.
Hij lacht schamper. 'Dat is wat meiden willen'.

Ik lach. 'Niet alle meiden'. 'Onee?' hij kijkt me veel betekend aan en ik besef dat ook ik voor zijn charmes ben gevallen. Toen ik hij me zoende....
'Nee' ga ik met zachte stem tegen hem in ik terug.

Jason duwt het laatste restje ijs dat hij nog had in mijn gezicht. 'Iehw waar was dat voor nodig!' Gil ik uit. 'Dit krijg je terug!'.

Hij rent ervan door en ik ga achter hem aan.
Jason rent hem tuinpad van mijn huis op en druk ongeduldig op de bel. Mijn moeder doet open en kijkt Jason verbaasd na wanneer hij langs haar heen het huis binnen glipt en de deur voor mijn neus dicht smijt. 'Jason!' Hoor ik haar nog verontwaardigd roepen voordat ik tegen de inmiddels dichte deur aan knal. 'Jason!' Roep ook ik.

Mijn moeder opent de deur. 'Waar is hij?' Roep ik. Mijn moeder slaat haar armen over elkaar. 'Doe eens rustig jullie twee!'. Ik negeer haar opmerking. 'Waar is hij?' Herhaal ik iets rustiger. 'In de tuin'.
Ik ren haar voorbij richting de tuin. Jason staat me met een grijns in de tuin. Mijn oog valt op de emmer sop die mijn moeder heeft klaar gezet om de ramen te gaan zemen. Ik bedenk me geen moment en gooi de volle inhoud over Jason heen.

JASON SMITH

Ik voel lauw water gemengd met sop over me heen komen en grijp Mila bij haar armen. In één beweging gooi ik haar over mijn schouder. 'Daar gaan we weer' zeg ik grijzend, voordat ik haar de vijver in gooi.

Lachend en proestend komt ze boven water. Haar ogen zijn zo schattig als ze lacht. Ik moet toegeven dat ik het vervelend vond om te horen dat ze blij voor me was dat ik het nummer van een meisje had gekregen. Ik had stiekem gehoopt dat ze het nou ja.... ik weet niet.... dat ze het niet leuk vond. Ik weet dat het onzin is. Ik moet haar uit mijn hoofd zetten. Al zou ik zo graag....

'Waar denk je aan?' Vraagt Mila. Ik lach. 'Ik dacht aan-'. Voor ik mijn zin kan afmaken trekt Mila me via mijn been het water in.
We zwemmen wat, totdat Mila's moeder roept dat we er maar eens uit moeten komen.

'Eet je mee Jason?'. Ik knik. 'Graag mevrouw'.
Ze glimlacht. 'Hou nou eens op met me mevrouw te noemen gekkerd'.
Ik lach. 'Oke mevrouw'.

Mila's moeder legt een hand op mijn schouder. 'Als ik jou was zou ik het wel weten' zegt ze knipogend naar Mila. 'Zo'n nette jongen kom je niet overal tegen'. Mila's wangen kleuren vuurrood, net als de mijne.

Mila's moeder loopt richting de keuken. En Mila kucht ongemakkelijk om de stilte te doorbreken. 'Daisy had zo een kind van je moeder kunnen zijn' merk ik op.
Mila lacht. 'Allebei knetter gek'.

Sorry een kort een saai deel, maar het is in ieder geval wat🤷🏻‍♀️💗
Schrijven lukt alweer iets beter gelukkig.
Comment dat motiveert me :)
Xxx

Just my cousin (dutch)Where stories live. Discover now