Chapter 2:

6.9K 207 16
                                    

A/N:

Dua Lipa as Allyson Fajardo

Credits to the owner of the photo

-------------

Haven's POV:

As we walked to the hallway, halos lahat ng mga mata ng nadadaanan namin ay nakasunod ang tingin sa amin, or should I say to the girl beside me, and we are both aware of that, I am aware of that. Sa tinagal tagal na naming nag aaral dito ay ganyan ang nangyayari araw araw. But no one knows that I am a bisexual, even my best friend, hindi naman din kasi halata, dahil I am not a boyish type of girl, even my family doesn't know about it pero I have this feeling na nakakatunog na sila, hindi lang sila kumikibo.but to make the story short, hindi ako out. Natatakot din kasi ako sa kalalabasan o sa mga pwedeng mangyari. Sino ba naming hindi diba? Maybe that's the reason why I am scared to come out of my closet somehow, and I salute to those people who had the courage to came out of their closet and they can be with their loved ones freely.

I sighed as I watched the girl who suddenly feels uncomfortable with the attention we get from our fellow students, at maging sa tingin ng mga kalalakihan na para itong hinuhubaran kaht sa totoo lang ay disente naman ang suot nito, na naging dahilan para samaan ko ang mga ito ng tingin na agad nagpaiwas ng mga tingin nito.

"Dukutin ko mga mata niyo eh." Inis na bulong ko kasabay ng pag akbay ko sa babaeng katabi ko, and at the corner of my eye, ala kong nakatingin sa akin, but I just chose to pretend na hindi ko ito napansin.

Lihim akong napangiti sa hindi nito pag angal kaya mas inilapit ko pa siya ng bahagya sa akin as we walked together patungo sa building nito. Mabuti na yung ganito, alam nila na kung sino ang makakalaban nila, if ever they mess with my girl.

And deep down inside of me, I know for myself, that somehow, one day, I could be able to love freely, without any doubt I feel inside my chest, she will soon be my strength and my weakness at the same time, that I know with her, I could be able to do anything. That with her, nothing else matters, that with her, ang sarap mabuhay.

Muli akong napabuntong hininga, still looking at her, I can't help but smile as I look into her beautiful and so innocent face. Ang sarap isipin, ang sarap pangarapin, that one day, all my dreams and prayers would turn into a reality.

"Don't tell me, sasama ka sa loob?" tanong nito na nagpabalik sa aking ulirat.

Wait, ano daw?

I looked around as the realization hits me, nasa tapat na pala kami ng room niya at kasalukuyan itong nakatingin sa akin, wearing her sweet smile, dahilan para magwala ang puso ko sa kilig.

Oh God, heart please calm down!

"Bakit pwede ba sit in?" balik tanong ko naman dito, and I heard her chuckled habang iiling iling na pumasok sa loob ng kanilang silid, leaving me dumbfounded.

------------

Sitting on my usual spot ditto sa library ay saka ko lamang naramdaman ang pagod at antok. Malayo layo rin kasi ang building ng tourism, yun kasi ang course ni Allyson, she's on her third year college, while I am in my second year. Sa loob ng seventeen years of existence ko ay, hindi pa ako nagkaroon ng karelasyon, kahit flings. I never had one, I never experienced having one. Bakit pa, diba? Kung alam ko rin naman sa sarili ko kung sino ang gusto ko noon pa man, I don't want to enter into a relationship kung hindi rin naman siya.

"Bahala kang tumanda mag isa" pang aasar ni inner self.

Napakamot na lamang ako sa batok ko , sa tinuran ni inner self.

Ayoko lang pumasok sa isang relasyon, ng dahil lang sa ayoko tumanda mag isa eh, kahit hindi ko naman gusto young tao eh, gora na. Ang sakin lang naman, oo, marami ang nagtangka at sumubok manligaw, pero walang umubra, dahil alam ko sa sarili ko, sa una pa lang, kung sino talaga ang gusto ko at ayoko rin naming makasakit ng ibang tao, so it's better na sabihin ko ng maaga pa lang, para hindi na sila umasa pa. dahil kahit anong gawin nila, si Allyson talaga, I want her to be my first, first girlfriend, first kiss, first date, first in everything, and hopefully be my last.

Napangiti na lamang ako sa mga naisip ko pero agad ding napasimangot sa isiping walang pag asang mangyari, kaya minsan mas gusto ko na lang matulog eh, dahil sa panaginip, i could make her mine.

"Tell me Allyson how could I make you feel the same way?" my heart says in tears.

-------------------

A/N:

Hi, Good morning guys, me again, hehe. Sana po nagustuhan niyo, thank you for reading, and please don't forget to vote and leave a comment, hehe. Love you guysssss, Ciao! 😘

P.S

Two years po talaga ang tanda ni Allyson kay Haven na pinag isipan ko pong mabuti. Mga 86 times? Hehe. please don't be confused po, masasagot din po ang tanong niyo sa mga susunod pang chapter, kung bakit 3rd year lang si Allyson 🤗😊

Let Me Love You, Allyson [GirlxGirl]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon