Η μικρή μου [ Υπό Διόρθωση]

30o

Μ-"Όλα θα πάνε καλά...Αρκεί να μείνεις δίπλα μου..." είπε ψιθυριστά

Γιατί εγώ? Γιατί πρέπει να το περνάω αυτό? Τι θα γίνει τώρα? Θα πρέπει να φοβάμαι να βγαίνω από το σπίτι? Ή με τον παραμικρό θόρυβο να τρομάζω? Και αν μπει στο σπίτι και με σκοτώσει?

Δηλαδή δεν μπορώ να είμαι με τον Μαξ χωρίς να φοβάμαι την ζωή μου? Να ζω όπως θέλω χωρίς να σκέφτομαι ότι αυτό μπορεί να μου στερήσει την ζωή μου ή των παιδιών μου...

Θέλω να φύγω μακρυά από όλους και απ' όλα...

Έτρεξα προς την πόρτα και την άνοιξα... Άρχισα να τρέχω αγνοώντας τον Μαξ που με κυνηγούσε από πίσω φωνάζοντας το όνομα μου... Πήγα στο δασάκι που είναι κοντά στο σπίτι μου... Έκατσα στο έδαφος και άρχισα να κλαίω...

Μετά από λίγα λεπτά άκουσα κάτι από πίσω μου... Σαν κάποιος να πάτησε τα ξεραμένα φύλλα που ήταν στο έδαφος...

Α-"ΜΑΞ ΦΎΓΕ!" φώναξα χωρίς να γυρίσω

?-"Δηλαδή αν δεν είμαι ο Μαξ μπορώ να κάτσω?" ακούστηκε μία γνωστή φωνή από πίσω μου

Γύρισα απότομα να δω σε ποιόν ανήκει αυτή η φωνή... Ο Άρης... Με κοιτούσε με ένα σατανικό χαμόγελο και άρχισε να νε πλησιάζει...
Εγώ σηκώθηκα από το έδαφος και έκανα βήματα προς τα πίσω...

Αρ-"Τι έγινε Αννούλα? Τελικά ο Μαξ άλλαξε γνώμη για το μπάσταρδο?" είπε ειρωνικά και εγώ τον κοίταξα έκπληκτη

Αρ-"Νόμιζες πως θα το έτρωγα τόσο εύκολα? Πως γίνεται να άλλαξε γνώμη μόλις μπήκα στην φυλακή!?" είπε ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του

Α-"Άρη σταματά" είπα σιγά

Αρ-"Κακός τα βάλατε μαζί μου!" είπε και σήκωσε το χέρι του

Μόλις είδα το μαχαίρι γούρλωσα τα μάτια μου... Ο Άρης μεγάλωσε το χαμόγελο του και άρχισε να με πλησιάζει πιό γρήγορα...

Α-"Άρη σε παρακαλώ μην με πειράξεις..." είπα ενώ με τα βίας κρατούσα τα δάκρυα που ήταν έτοιμα να κυλήσουν από τα μάτια μου

Με έπιασε από την μέση και με τράβηξε κοντά του. Άρχισα να κλαίω και να τον χτυπάω ατον θώρακα προσπαθώντας να ξεφύγω.

Μ-"ΆΝΝΑ ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ?" ακούστηκε η φωνή του Μαξ

Α-"ΜΑΞ ΒΟΉΘ.." είπα όμως το χέρι του Άρη που βρέθηκε στο στόμα μου με εμπόδισε

Μ-"ΆΝΝΑ?" άκουσα τον Μαξ και μετά ακούστηκαν βιαστικά βήματα που ερχόντουσαν προς το μέρος μου

Σε δευτερόλεπτα βρέθηκε απέναντι μας και κοιτούσε μια εμένα μια τον Άρη. Ο Άρης με έβαλε μπροστά του ενώ το μαχαίρι πήγε τον λαιμό μου και το άλλο χέρι στην κοιλιά μου φέρνοντας με πιό κοντά του.

Μ-"Άρη σε παρακαλώ άστην... Θα σου γράψω όλη την περιουσία μου και τις εταιρίες..." είπε όσο πιό ήρεμα μπορούσε

Ο Άρης δεν έκανε κάποια κίνηση να με αφήσει

Αρ-"Τι νά την κάνω την περιουσία σου? Να εξαγοράσω τους μπάτσους για να φέρουν καμία γκόμενα?"

Μ-"Θα κανονίσω να βγεις από την φυλακή. Και εσύ και η μαμά σου. Και όποιος άλλος θες... Απλώς αστην να φύγει... Μην την πειράξεις... Εμένα θέλεις... Άσε την Άννα... Αν θες σκότωσε εμένα..." είπε και άρχισε να μας πλησιάζει  

Ο Άρης χωρίς να πει τίποτα κατέβασε το μαχαίρι στην κοιλιά μου... Μόλις το είδε ο Μαξ γούρλωσε τα μάτια του και άρχισε να περπατάει πιό αργά...

Μ-"Άρη μην το κάνεις. Σε παρακαλώ μην το κάνεις..." είπε και ένας περίεργος θόρυβος ακούστηκε

Γυρίσαμε και οι τρείς να δούμε τι ήταν...

?-"Ψηλά τα χέρια Αστυνομία!" φώναξε ένας αστυνομικός καθώς μας πλησίασαν και αυτός και οι άλλοι

Ο Άρης με γύρισε προς το μέρος του... Με μια απότομη κίνηση το μαχαίρι βρέθηκε στην κοιλιά μου...

Οι αστυνομικοί έτρεξαν και τον απομάκρυναν από εμένα...

Ο Μαξ έτρεξε και με έπιασε για να μην πέσω... Έκατσε κάτω και με έβαλε να ξαπλώσω πάνω του...

Δεν μπορούσα να δω Καλά... Ένα βουητό ακουγόταν στα αυτιά μου αποτρέποντας να ακούσω τον Μαξ που φώναζε κάτι στους αστυνομικούς... Ένας ήχος πυροβολισμού ακούστηκε και είδα τον Άρη να πέφτει στο έδαφος... Ο Μαξ έβγαλε την μπλούζα του και την έβαλε πάνω στην πληγή... Όλα άρχισαν να μαυρίζουν...

Ο Μαξ με έσφιξε στην αγκαλιά του... Και εγώ έκλεισα τα μάτια μου ξέροντας πως όλα έχουν τελειώσει...

Γειά σας!!!

Τι κάνετε??

Ελπίζω να σας άρεσε!!!

Αν θέλετε ψηφίστε και γράψτε σχόλιο♡♡♡

Τα λέμε!!!

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆