A Tito's Pet

Chapter 19 - Downfall

MIGS's POV

Its done tinapos ko na ang kalokohan naming dalawa. I cant stand it anymore Sophie is a pure girl hindi ko na kayang sirain sya dahil lang nalilito ako sa kung ano man ang nararamdaman ko para sa kanya. I know its better this way. Its better to set her free para wag na syang masaktan pa

" Migs wait"  dinig kong tawag nya sa akin kaya bigla akong huminto nandito na ako ngayon sa living room paakyat na sana ako ng hagdan para magpunta sa kwarto ko 

" Sofia bukas na tayo mag-usap gusto ko na magpahinga" sabi ko sa kanya 

" Ayoko! gusto kong malaman kung bakit?" sabi nya sa akin and I can feel the anguish in her voice

" Anong bakit?" Tanong ko nagkunwari akong walang pakialam

" Bakit bigla mo akong pinagtatabuyan? Okay naman tayo diba?  Diba masaya naman tayo?" 

" Its not you Sofia.. I just cant do this anymore.. Its me...."

" Don't' give me that crap!. I don't know where I stand with you Migs I don't know what I mean to you,  all  I know is that every-time I think of you all I wanna do is to be with you. Hindi ko alam kung kelan nag-umpisa ito. Hindi ko rin alam kung paano nangyari pero tingin ko gusto na kita kaya please wag mo akong itaboy "

" No Don't say that. I'm not capable of loving you even liking you back masasaktan ka lang. Sofia noong una kitang nakita wala akong ibang gustong gawin kundi protektahan ka but along the way I'd realized that its me that I have  to protect you from. "

" So yung nangyari sa atin sa London ano yun? wala lang ba yun? Ano yun nag pre-pretend ka lang all those time?"

" Yes I'm just playing you around I'm good at that" matigas na sabi ko sa kanya at nakita ko kung paano sya mas nasaktan " Sophie... I think you're just confused.... You're too young you don't know what it is you want.”

“ Hindi Migs, hindi na ako bata at kung talagang totoo ang sinasabi mo na wala lang ako sayo bakit hindi ko magawang maniwala? It feels like you want me to leave this place with no attachments while you're trying to figure out yourself. Migs you're messing with my head. You making me feel loved one day and hated the next." aniya

" Anong gusto mong gawin ko Sophie? You want my assurance? My commitment? Sophie I cannot give you that."

" Alam ko. Alam na alam ko yun. Migs hindi ko hinihingi iyon sayo. Just be brave enough for my sake. Yun lang ang kailangan ko ngayon. " yun lang ang huling sinabi nya tapos ay tumakbo na sya sa kwarto nya habang naiwan naman akong naiinis sa sarli ko.

******

SOPHIE'S POV

Tumakbo ako sa kwarto ko ng umiiyak dahil sa mga ginawa ni Migs, hindi ko sya maintindihan bakit bigla-bigla syang nagbago? Ang akala ko okay na kaming dalawa pero hindi pala all that happened in London..... Its all part of his bullshit.

The next morning paggising ko ang bigat ng katawan ko pati mata ko masakit at kahit tinatamad akong bumangon ay pinilit ko ang sarili ko para pumasok sa opisina ayokong magmukmuk buong araw dahil sa ginawa ni Migs. Inayos ko ang sarili ko, naligo ako at nagbihis ng maganda naglagay ako ng make up at sinigurado ko na I looked beautiful bago ako bumaba dahil ayokong ipakita kay Migs na affected ako sa ginawa nya.

Pagbaba ko agad akong pumunta sa dinning area pero pagdating ko doon ay wala sya doon kaya bigla akong nakaramdam ng panghihinayang at lungkot.

“ Good morning Sophie!” bati sa akin ni Monic habang nilalapag nya sa mesa ang dala nyang juice sa hapag ni Migs