Mafia, baby![☯︎︎]

|12|

  ➤ Οι άνθρωποι συνεχώς κρύβονται, είτε πίσω από μεγάλα λόγια είτε πίσω από δειλές σιωπές... Δύσκολο πράγμα η ειλικρίνεια! Θράσος έχουν όλοι, μα θάρρος ελάχιστοι...  

A n g e l ' s  POV:

Το ζεστό νερό κυλάει στο σώμα μου χαλαρώνοντάς με.

Αφού τελειώνω το μπάνιο, βγαίνω από τη ντουζιέρα τυλίγοντας μια πετσέτα γύρω μου.

"Ωραία... Πετσέτα" ακούω τον Diablo να λέει και αναπηδάω επειδή τρόμαξα.

"Δεν βλέπεις ότι είμαι στο μπάνιο?! Βγες έξω!" φωνάζω και αφού βγαίνει έξω παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Τι θα κάνω με αυτόν που έχω μπλέξει?

Ντύνομαι και πηγαίνω στο δωμάτιό μου, όπου τον βρίσκω να κάθεται στο κρεβάτι μου.

"Τι ήταν τόσο σημαντικό που δεν μπορούσες να περιμένεις?" ρωτάω και με κοιτάει επίμονα.

"Σήμερα πρέπει να πάω με τα παιδιά να πάρουμε... Κάτι. Εσύ θα μείνεις εδώ αλλά μη φοβάσαι, γιατί θα αφήσω 2-3 παιδιά να προστατεύουν το σπίτι. Εντάξει?" ρωτάει και γνέφω θετικά, ενώ εκείνος φεύγει.

Έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα...

Κάτι κακό θα γίνει σήμερα.

{...}

Ο Diablo έχει φύγει εδώ και ώρα, ενώ κάποια παιδιά της συμμορίας είναι εδώ, προστατεύοντας το σπίτι.

"Ώστε εσύ είσαι η περιβόητη γυναίκα του Diablo, έτσι?" ρωτάει μία άγνωστη φωνή για εμένα και γυρίζω να κοιτάξω το άτομο το οποίο μου μίλησε.

"Τι κάνεις εσύ εδώ? Πώς μπήκες σπί-" τον ρωτάει ο Declan, αλλά πριν προλάβει να τελειώσει την ερώτησή του, τον πυροβολάει.

"Δώσε τα χαιρετίσματά μου στον αγαπημένο σου Diablo" λέει πριν πυροβολήσει και εμένα.

Το επόμενο πράγμα που ήξερα, ήταν πως έπεσα κάτω αναίσθητη.

D i a b l o ' s  POV:

"Τα κιβώτια δεν θα έπρεπε να είναι εδώ πριν δύο ώρες?" ρωτάω και όλοι γνέφουν θετικά.

Το τηλέφωνό μου ηχεί στα αυτιά μου και γρήγορα το σηκώνω.

"Α-αρχηγέ, έχουμε πρόβλημα στο σπίτι" λέει ο Declan και ανησυχώ.

"Τι έγινε?" ρωτάω.

"Απλά έλα εδώ γρήγορα" λέει πριν τερματίσει την κλήση.

{...}

"Declan? Πού είσ-" πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρότασή μου, βλέπω την ξανθούλα στο πάτωμα γεμάτη αίμα.

"Cazzo! Ένα ασθενοφόρο παιδιά γρήγορα!" φωνάζω και πηγαίνω κοντά στην ξανθούλα.

"Μείνε μαζί μου amor" παρακαλάω καθώς τής χαϊδεύω τα μαλλιά.

Όταν οι σειρήνες του ασθενοφόρου ηχούν στα αυτιά μου, την σηκώνω σε στυλ νύφης και την πηγαίνω προς αυτό.

Μείνε μαζί μου μικρή.

{...}

"Γιατρέ? Πώς είναι?" ρωτάω απευθείας τη γιατρό που βγαίνει από το δωμάτιο που βρίσκεται η ξανθούλα.

"Είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Θα δείξουν οι επόμενες ώρες. Το κορίτσι πυροβολήθηκε κοντά στη σπονδυλική στήλη. Επομένως, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μην ξαναπερπατήσει ποτέ. Λυπάμαι" λέει και μου χαϊδεύει τον ώμο.

"Κοίταξε να την κάνεις καλά, ακούς?! Γιατί αν πάθει κάτι, θα βρω όποιον αγαπάς και μετά θα υπάρξει πόνος και θάνατος. Οπότε καλύτερα να την κάνεις καλά!" φωνάζω και με κοιτάει τρομαγμένη, καθώς γνέφει θετικά.

"Νοιάζεσαι γι' αυτήν έτσι?" με ρωτάει ο Dark, και καταλαβαίνω πως παρακολούθησε τη συζήτησή μου με τη γιατρό.

"Τι λες ρε ηλίθιε?" τον ρωτάω μη μπορώντας να πιστέψω τι μόλις είπε.

"Εγώ δεν νοιάζομαι για κανέναν" συμπλήρωσα.

"Φίλε, νομίζεις πως δεν έχω δει τον τρόπο που την κοιτάς? Γιατί διάλεξες να παντρευτείς αυτήν, έστω και ψεύτικα? Γιατί είσαι τόσο κλειστός με τον εαυτό σου και δεν λες τα συναισθήματά σου, Diablo? Θα την χάσεις και μετά θα είναι αργά. Γιατί άλλαξες τόσο απότομα? Γίνε μία φορά ειλικρινής και αποδέξου τα συναισθήματά σου!" φωνάζει ελαφρώς και τον κοιτάω.

"Σε όσους δεν αρέσει αυτό που έγινα, να εκτιμούσαν αυτό που ήμουν! Πόσες φορές σου έχω πει πως η αγάπη και ο έρωτας είναι αδυναμία?" λέω και με κοιτάει.

"Diablo, σοβαρά τώρα? Τι είναι καλύτερο από το να γυρνάς στο σπίτι και να έχεις την κοπέλα σου να σε περιμένει? Να σε στηρίζει στα πάντα? Να είναι δικιά σου και μόνο δικιά σου? Να τη βλέπεις να μιλάει με κάποιο άλλο αγόρι και να σκας από ζήλια? Να θέλεις να σκοτώσεις όποιον την πειράξει? Να την προστατεύεις?" ρωτάει και γελάω.

"Πολύ μελό σε έκανε η Cam νομίζω. Ποιος τις λέει αυτές τις παπαριές ρε φίλε? Να 'σαι καλά, με έκανες και γέλασα" λέω και με κοιτάζει άγρια.

"Σοβαρά φίλε, άντε γαμήσου. Όταν πραγματικά αποδεχθείς τα συναισθήματά σου, θα τα πούμε. Και προτιμώ να είμαι μελό όπως λες και να έχω την Cam να νοιάζεται για εμένα, παρά να είμαι κλειστός στον εαυτό μου και να βασανίζομαι!" φωνάζει καθώς φεύγει.

Έχει δίκιο?

Φυσικά και όχι.

Halloooo lovesss.

Τι κάνετε? Πώς είστε?

Πείτε μου τα νέα σαςς.

Σας άρεσε το κεφάλαιο?

Θέλω γνώμες και σχόλια 💘💘.

Θα τα ξανά πούμε πολύ πολύ σύντομα.

Μέχρι τότε,

-Peace, hugs & hippie love🍒.