NE ZAMAN BİTECEK

732 29 5
                                    

Merhabalarr 🙋Size benden bir bölümcük daha umarım beğenirsiniz  keyifli okumalar 😊

-Deryadan-

Kapımın çalmasıyla gozlerimi açtım. Gelen annemdi.
"Hadi uykucu kalk bakalim"
"Ne ara sabah oldu anne ya"
"Kac gundur uykusuzsun tabi"
Yataktan kalktım. Ellerimi yuzumu yikayıp yatagımi düzelttim. Bir anda yunusun bugun hastaneden cikacagıni hatirladim. Hizlica dolabımı actım elime gelen ilk seyleri alıp uzerime gecirdim. Saclarımi masa yaptim ve asagi indim. Babam ve annem coktan hazırlanmişlardi.
"Gunaydın"
"Gunaydın guzelim hazirsan cikalım"
"Olur babacım cıkalım"
Hep birlikte disarıya çiktık ve arabaya bindik.
"Ben Aliyi arayım eve geldiyseler eve geceriz hemen"
"Tamam kızım"
Cantamdan telefonumu cikartıp Aliyi aradım. Aliden evde olduklarıni ogrenince eve gitmek icin yola dustuk. Kisa bir zaman sonra arslan ailesinin evinin onundeydik. Kapıyı caldık. Yildız kapıyi acıp bizi karşıladı tek tek herkesle gorustukten sonra annem ve babam Yunusun odasına çiktılar. Babamların aşagıya inmesiyle Aliyle bende yukarıya çıktık. Kapıyi çaldık ve iceriye girdik. Kapınin karsısindaki yatakta yatiyordu yunus hemen yanina gittim.
"Iyilestin mi bakalım"
"Biraz daha iyiyim"
"Cok sükür"
Yatagın kenarinda duran koltuga oturdum.
"Beni ne kadar çok korktun biliyor musun"
"Korkma bak iyiyim yanınızdayım"
Gozlerinin icine baktım. Ellerini tuttum.
"Ne olursa olsun kendini tehlikeye atacak birsey yapmayacaksın iyice dinleneceksin oyle hemen ayaga kalkmak yok tamamen iyilesmeden bu odadan dısarıya cikmayacaksın"
Ellerimi sıktı .
"Biz simdi gidelim sen dinlen"
"Yine gelin beni burada yalnız birakmayın"
"Geliriz kuzen"
"Birdahakine sen gelme bence kuzen"
Gulerek odadan dısarıya çiktık. Evin erkekleri ofise gitmek icin evden ayrildilar. Bizde hep birlikte mutfaga gectik.
"Bu deli oglanı evde tutabilecek miyiz bakalim iki gune sıkıldım demeye baslar"
"Bunu da atlattık ya dayansın biraz" dedi annem.
Bir süre sonra kapı çaldı. Yildiz kapiyi açtı ve gecen gun galeride gordugum kız buradaydı. Simdi nereden cikmiştı bu.
"Herkese merhaba" dedi mutfagin kapısindan.
"Merhaba canım hosgeldin"
"Hosbulduk" mutfaga girip herkesle tek tek gorustu.
"Ben yunusu gorecektim ama"
"Yildiz seni yukarıya cikartsın canim"
"Tamam sagolun"
Yıldızla sanem yukarıya ciktılar. Bir bahane bulup oraya gitmeliydim. Ama nasil bunu dusunurken bir yandan da sohbete kulak asıyordum.
"Kimmis bu hatice abla" dedi. Emine abla.
"Uy bizum usagun yavuklusu olmasun bu"
"Yok anne arkadasi yunusun"
"Guzel kiz ama"
Herkes guldu. Simdi o gicik kim bilir yunusa nasil yakin davranıyodur. Yildızın asagı inmesiyle ben daha da tedirgin olmustum. Yıldiz arkadaslariyla bulusmak istedigini soyledi ve evden çiktı. Hatice abla hazirladığı ikramliklari goturmek icin kapıya yoneldi. Vakit gelmisti o odaya girmenin tek yolu buydu.
"Hatice abla ben gotureyim sen otur yorgunsun zaten"
"Olur mu oyle sey canım sen misafirsin"
"Ne misafiri abla ask olsun"
"Peki canim sen nasıl istersen"
"Bu portakal suyunu da yunusa verirsin"
"Tamam abla"
Tepsiyi alıp yukarıya çiktim. Kapıyi calıp iceriye girdim. Sanem beni gorunce yuzunu burusturdu. Elimdeki tepsiyi sehpanin uzerine bıraktım.
"Ay canim ne zahmet ettin"
"Afiyet olsun canım ne zahmeti."
Yunus gulumseyerek yuzume baktı.
"Sana da portakal suyu getirdim"
"Ne iyi ettin valla tesekkur ederim"
"Rica ederim"
Yunus yataktan biraz daha dogruldu.
"Yastık koyayim mi arkana yunuscum"
"Sen dur dur ben koyarim"
Ayak ucunda duran yastıği yunusun sirtina koymak icin aldim. Yunus biraz egildi ve yastığı sırtina koydum. Firsattan istifade  "ne isi var bunun burada ya"
Yunus güldü. Sanem benim burada olmamdan oldukça huzursuz olmusa benziyordu. Ama benim gitmeye de niyetim yoktu.
"Ee sanemcim gecmis olsuna geldin yani"
"Evet deryacım onun icin geldim hem ozlemistim yunusu sohbet ederiz basbasa dedim"
"Tabiki de sohbet edebilirisiniz"
"Basbasa"
"Benim deryadan gizlim saklım yoktur sanem sohbet edebiliriz yani"
"Yaa siz ne zamandır tanışıyordunuz ki"
"2 3 aydır"
"Kac senelik arkadasindan bile gizlin saklin var deryadan yok yani"
"Evet yok"
Gülümsedim en guzel cevabi vermis olabilirdi. Uzunca bir sure sessiz kaldık.
"Sohbetine de hic doyum olmuyor gercekten sanem
"Neyse seni gordum ya yeter ben kalkayım"
"Iyi edersin yani yanlış anlama da yunusun dinlenmesi lazım malum"
"Hoscakal yunus"
Birlikte odadan cıkıp asagi kata indik. Mutfagın kapısindan herkese hoscakal dedikten sonra kapiya geldik.
"Sizin aranızda birsey mi var"
"Var desem yunusu rahat bırakacak mısın"
"...."
"Var canım var bir daha da yunusun cevresinde gormeyeyim seni hadi hoscakal"
"Hoscakal" dedi sinirlice evden ayrıldı. Bende tepsiyi almak icin yukarıya çiktim.
"Aferim sana ne boyle yunuscum falan ne yılışik bir kiz ya"
"Sen delisin var ya resmen kizi kovdun" dedi gulerek.
"Kovmadim gitmesini soyledim kovsam yaka paca disarı atardım.
"Atarsın sen yaparsın bunu"
"Hadi dinlen sende bir daha o kızla da gorusme"
Elindeki bardagi almak icin yanina yaklaştım. Ellerimden tutup kendine çekti gozlerimin icine baktı.
"Ne yapıyorsun"
"Ozlemisim senin bu hallerini"
"Ozluyorsan tehlikeye atlamayacaksın yanimda olacaksın"
"Yaninda olmama izin vermiyorsun"
"Uslu durursan veririm ama sende o yok iste hemen sımarıyorsun"
"....."
"Hadi dinlen ben asagi iniyorum" gulerek odadan çiktım ve aşagı inip mutfaga girdim. Tüm herkes hatice ablanın elindeki kagıda bakıyordu. Şaşķınlıkla onlara baktım bu kağitta bu kadar onemli ne yaziyordu da herkes oraya toplanmis bakiyordu. Elimdeki tepsiyi tezgahın uzerine koyup onların yanına gittim.
"Hatice dur bir dakika derya da baksın kağıda o anlar" dedi annem
"Ne oluyor"
"Kizim şu kağıda bak ne yazıyor bunda"
Hatice ablanın elindeki kagıdı alıp hızlıca okudum. Kagıtta Özlem turanin süpheli ölümü ve ailesinin savcılığa başvurması nedeniyle davanin tekrar acıldığını . Davanın  1 ay sonra oldugu aracı kullanan Yunus Alp Arslanin davada yer alması gerektigi yazıyordu. Bu olayı anlattiktan sonra hatice ablanın gozleri doldu.
"Benim oglumun yaraları her gecen gun iyilesiyor dedikce baska baska yaralar acılıyor ben nasıl söyleyecegim bunu yunusa bu haldeyken nasıl" dedi.
"Sakin olun hatice abla bulacagız bir çaresini"
"derya nasil olacak bu"
Hatice ablanın yanina gittim dizlerimin uzerine cöküp önüne egildim. "Söz veriyorum elimden gelen herseyi yapacağım" dedim. Ellerimi tuttu "sagol kızım sagol" uzunca gozlerine bakıp ayaģa kalktım.  Ne yapacaktım nasıl olacaktı diye düşünmemeye çalışarak kendimi toparlamaya çalıştım. Zarfı alıp cantama koydum.
"Bu bende kalsın yunus biraz toparlayınca ona anlatacağız sizden tek isteğim şimdilik hiç bir şey yokmuş gibi davranmanız"
Ailenin tüm bireyleri bunu onaylayınca bende onlardan izin isteyip yunusun yanına çıktım. Onu görüp büroya gidecektim. Kendimi toparlayıp odaya girdim.
"Ne oldu"
Sanki hissetmiş gibiydi. Ya da belli mi ediyordum. Kararsızca yanına yaklaştım.
"Şey yok bir şey ben gidiyorum da sana haber vereyim dedim."
Yüzünün gülmesiyle içim rahatlamıştı.
"İyi bakalım git ama yine gel kendini özletme."
"Sen beni niye ozleyeceksin ki."
"Özlemeyi neden ozleneceğini bana mı soruyorsun yapma bunu derya tabi sen bilmiyorsun yanı basındaki kadına dokunamamanın verdiģi acıyı yanındayken bile özlemeyi bilmiyorsun."
Sinirlenmişcesine ayağa kalktım bunu kötü niyetle söylemediğini ne kadar bilsem de az onceki olayı aklından silmem için bir taktikti.
"Allah Allah nereden biliyorsun onları yaşamadığımı. Deli gibi özlemediğimi"
"Özlüyor musun."
"Sen var ya sen ağzımdan laf almayı nasıl da biliyorsun."
Güldük. Ne kadar üzgün olsam da kaç kez gülmüştüm bu adamın yanında.
"Neyse ben kaçtım kendine çok dikkat et ben ararım seni"
"Tamam sende dikkat et."
Kapıya doğru yöneldim tam dısarıya çıkarken seslenmesiyle duraksadım.
"Ben bunu söylemenin onemini daha yeni anladım gec kaldıysam özür dilerim seni seviyorum"
Gülümseyerek gözlerine baktım ve kararlılığımı sürdürerek kapıdan çıktım. Asağı kata inip herkesle vedalaştıktan sonra davayı düşünüp goz yaslarıyla buroya doğru yol aldım.

Veee sonn
Bakalım bu bitmeyen dertlerin arkasından kim çıkacak 🤔
Bir de 2 bölüm sonra kavuşma 😉
Votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin bir de üniversite sınavından sonra bölümler gelecek o zamana kadar kendinize çoook iyi bakın...❤😘

LAZ KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin