''Hello တာဝတိံသာ... Long Time No See ''ေကာင္းကင္ျပင္ထက္ ေျခႏွစ္ဖက္ခ်လိုက္တာနဲ႔
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းကာ
တာဝတိံသာ၏ ေလႏုေအးကို
အားပါးတရ ႐ွဴ႐ိႈက္လိုက္သည္...လြမ္းေနခဲ့တာ...
ငါ့တိုင္းျပည္ေလး....
''Hey... Chanyeol.... ''
အေဝးကေန ေအာ္ႂကီးဟစ္က်ယ္ေခၚကာ ေျပးလာတဲ့ Wu Yifan...
''Aigoo.. လြမ္းေနတာ သားႀကီးရာ... ''
''ငါလည္းလြမ္းပ... ေတာ္ေသးတာေပါ့..
အရမ္းၾကာမသြားလို႔... ''''ဟုတ္ပ... ''
ႏွစ္ေယာက္သား ပုခံုးဖက္ရင္း စကားတေျပာေျပာျဖင့္ဗိမာန္ေတာ္ဆီ
ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကသည္...Do Kyung Soo က တံျမက္စည္းပ်ံေတြကိုင္ရင္း
အေနာက္ကေန ကုပ္ကုပ္ေလးလိုက္ပါလာသည္...Baekhyunကေတာ့ တာဝတိံသာကို မဝင္ေတာ့ဘဲ
သူ႔ ငရဲျပည္ကိုသာ တန္းျပန္သြားသည္....''Chanyeolေရ.. ေရာက္ၿပိ္လား..
ျမန္သားပဲ.. ေရာ့.. မင္းဟာႀကီး.. ''ဗိမာန္ေ႐ွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္
ခ်က္ခ်င္းေျပးထြက္လာေသာ Suho ..သူ႔ေခါင္းမွာစြပ္ထားတဲ့
သိၾကားမင္း သရဖူကိုခြၽတ္ကာ
ကိုယ့္ေခါင္းေပၚစြပ္ခ်လိုက္သည္မွာ ဇြက္ခနဲ....''ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ Kim Suhoရာ...
ပတၱျမားေတြျပဳတ္ထြက္ကုန္ရင္
ေလ်ာ္ႏိုင္တာလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔... ''ေခါင္းေပၚက သရဖူေလးကို
တယုတယျဖင့္ ေသခ်ာျပန္ျပင္ေဆာင္းလိုက္သည္...''ကိုယ္သြားၿပိိ Babyတို႔..
ညေနက်ရင္ တိုင္းခန္းလွည့္လည္ၾကမယ္...
အသင့္ျပင္ထားပါ ေကာင္းကင္စစ္သူႀကီး Wu.. ''''Ok... ''
အေလးျပဳသည့္ပံုလုပ္ျပသြားကာ
ခ်က္ခ်င္းပင္ လွည့္ထြက္သြားေသာ Yifanေလး...အဲ.... အဲ့ဒါဘာေလးလဲ...
''Yifan.. Wu Yifan.. ခဏေနဦး... '
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္Parkသိၾကား ႏွင့္ ခ်စ္လွစြာေသာBabyယမ
Fanfictionမသိဘူး.. ငရဲမင္းကိုခ်စ္တယ္ ?? EaintPhyu7's 5th creation