Chapter 6

31 1 0
                                    

"That's why hindi na ako nag-asawa pa Mira." Banggit ni Auntie Haru sakin.

Ilang linggo na rin simula ng malaman ko ang nangyari kay auntie. Pati sina mommy at daddy ay pumunta na rin dito para alagaan si auntie. Hindi naman rin namin siya mapipilit kung ayaw niya magpa-chemo. Stage 4 ng cancer ang sakit ni auntie. Nung last winter niya pa daw ito nararamdaman pero isanawalang-bahala niya na lang daw niya ito.

"Pero sabi niyo sakin may nanligaw sainyo nun diba?"
"Oo. Pero hindi ko siya sinagot kasi alam kong hindi ko naman talaga siya mahal."
Niyakap ko si auntie. Hindi ko pa rin matanggap na kahit ano mang oras mawawala na si Auntie sa amin. Sa akin.
"Halika. Lumabas tayo. Isasama kita sa lagi namang pinupuntahan ni Jin."
Tumayo si auntie at inalalayan ko siya.
"Hindi ko po alam na dito pala yung sinasabi niyong bahay ng tito niyo."
"Nung namatay ang tito ko, sa akin na ito pinamana ng aking tita. Yung iba naming mga pinsan eh nasa Tokyo at Sapporo na tumira."

"Auntie saan po pala kayo naging magkaibigan ni mama?"
"Baguhan lang ang mommy mo sa Japan nun. Lumaki siya sa US pero purong japanese naman ang lahi nila."
"So kayo po yung naging kaibigan niya hanggang sa naging magbestfriends kayo?"
"Ganun na nga."

Nahinto kami sa paglalakad ng makita na namin ang lugar kung saan lagi silang nagkikita.
"Parang eto na rin ang daan papasok, Mira. Tara."
"Ilang years na po simula na nangyari po iyon?"
"I5 years. Tara na pasok na tayo."

Kahit 15 years na, hindi pa rin niya nakakalimutan ang lugar nato. Saulong-saulo niya ang mga nangyari sa kanila.

I was mesmerized by the view and also its place. Nilibot pa namin ang buong gubat hanggang sa natigil na kami sa last destination. I don't want this feeling is but I'm sure this is quite familiar.

"This is the place where I last saw Jin."
She said. She lost her strength to stand. She sat there and silently cried.
"Auntie."
"Mirako-chan, be a good girl to your mom okay?"
"Yes."
"I'm glad."

I don't know what happened but she suddenly lost her conciousness. I thought she just got tired because we were wandering the forest for hours. But I didn't know that that was our last time to bond.
The doctors couldn't save her. It was too late. I guess she's happy that somewhere out there she's now with Jin. But even so it is sad to lose her.

Miracle In Her WishesWhere stories live. Discover now