MY 4 BAD BOSSES

CHAPTER 53: TUNAY NA KAIBIGAN

QUENITO POV

Nilibot ko pa ang paningin ko.
Punong puno ito ng mga pictures ko kasama ang mga Kuys.
May inspirational quotes din ang nakalagay.
At hindi ko na nga  napigilan ang mga luha.

"Bago tayo kumain maghandog muna tayo ng eulogy para kay Quen," sambit ni Beshiemon.

Awtomatikong nabatukan naman sya ni Hipon.

"Anong eulogy, ano yan patay?" medyo natatawang sambit ni Hipon.

"What I mean is message for Quen kaya magsiupo na muna kayo dahil ako ang mauuna," sambit ni Beshiemon.

Bahagya namang itinulak ni Inigo ang wheelchair ko.
Samantalang sila nakaupo sa sofa at si Beshiemon eh nakatayo sa harap namin.

" Quen gustong gusto kong magpasalamat sayo dahil niligtas mo ang bestfriend ko," nagpipigil na iyak na sambit nya.

" Quen hindi ko kakayanin kung mawawala si Queen G si Georgina sa buhay ko. Kung sya ang naaksidente at natuluyan sya, mamamatay din ako kaya maraming maraming salamat dahil dalawa kaming niligtas mo," umiiyak ng sambit nya.

Napakaswerte ni Hipon dahil ganito sya kamahal ni Beshiemon.

"Salamat dahil tinanggap mo sya bilang Georgina kahit na inagawan mo ako ng pwesto bilang bestfriend nya. Higit sa lahat Quen handa akong magpaalipin sayo pagsilbihan ka bilang kabayaran sa pagliligtas mo kay Queen G na buhay ko," sambit nya na sobra ng umiiyak.

Bumaling ang tingin ko kay Georgina at lumuluha na rin sya.
Nagyakapan sila ng mahigpit at ramdam ko na sobra nilang mahal ang isat isa.
Nang umupo si Beshiemon, si Inigo naman ang tumayo.

"Kuys, Salamat dahil lumaban ka akala namin iiwanan mo na kami," sambit nya.

Si Inigo sya yung pinakamasikreto sa amin.
Bihira lang din syang maglabas ng emosyon tulad ko.
Pero ngayon isang Inigo na nangingiyak ang kaharap ko.

"Kuys, Hindi ko alam kung paano mabuhay ng walang masungit dito sa unit. Hindi ko allam kung ano nalang ang mangyayari kung mawawala ang pinakamatino sa aming tropa," kwento nya sa nanginginig na boses.

Sa totoo lang akala nun mamamatay na talaga ako.
Akala ko nun tapos na ang lahat.
Pero napakalaking himala ang mabuhay pa ako kasama ang mga taong ito na alam kung hindi ako iiwan.
Kaya sino ba naman ako para mang-iwan tama lang na lumaban pa ako.

"Kuys laban lang huh. Walang susuko walang bibitaw nandito kami tutulong sayo. Gagawin namin ang lahat para sayo Kuys," umiiyak na sambit nya.

Lumapit sya sa akin at niyakap ako at anun din ako sa kanya.

"Salamat," bulong ko sa kanya.

Matapos ni Inigo ,si Alas naman ang tumayo.
Sa aming lahat si Alas ang pinakamabait.
At sya rin ang tinuturing naming Bunsoy.

"Quen the moment na nalaman kung naaksidente ka.Yun din yung moment na hiniling ko kay Boss na ako nalang. Kasi Kuys, di mo pa nae-enjoy ang buhay mo bihira ka lang kasi ngumiti," nangingiyak na natatawa na sambit nya.

Oo, totoo bihira lang ako ngumiti.
Pero di nila alam na ang puso ko araw araw ngumingiti nang dahil sa kanila.

"Kasi kuys kapatid na turing ko sayo. At hinding hindi ko hahayaan na mawala nalang sa akin yung kapatid ko na wala lang akong ginagawa," naiiyak na sambit nya.

Si Alas sya yung pinaka-family oriented sa amin.
Kaya alam ko ramdam ko simula nang nagsama sama kami pamilya na ang turing nya sa amin.

"Pero Kuys, nakaligtas ka kaya salamat kay Boss at sayo. Salamat kay Boss dahil niligtas ka nya at salamat sayo dahil niligtas mo si Baby," emosyonal na sambit nya.