Herşeyin başlangıcıydı sabahlar Ateş nişan hazırlıklarına başlamıştı . Küçük olan oğullarını işlemler sürdüğü için yurda bırakmışlardı ne kadar zor olsa da
Askerlerin koşuşturmaları haricindeydi herşey yardım köye gidicek kutular hazırlanıyordu
Eylem: kutuyu alır mısınız fethi bey
Durumu gören Erdem yarbay yanlarına geldi hemen ikisi de anlamamış vaziyette bakıyorlardı birbirine
Erdem yarbay: Eylem sen , mücahit'in yanına geç hatta onun yanına bile geçme Annenin yanına git çabuk marş marş
Eylem: Emredersiniz
Olayı uzaktan izleyen nazat çifti gülmeden duramıyorlardı ki nazlı 'nın aklına gelen şeyle duraksadı ve düşünmeye başladı
Nazlı: Ateş babam böyle davranıyorsa kız istemede asla vermez beni sana
Ateş: nazlı bak yüreğime indirme ha çok kötü oluyorum zaten
Erdem yarbay etrafı gezerken nazat çiftine de geldi sıra önlerine dönmüş işleriyle ilgileniyor numarası yapıyordu ikisi de
Erdem yarbay: hayırdır
Ateş: hayırdır
Erdem yarbay : uzaklaş bakalım kızımın yanından keloğlan bak nişan olduğu zaman kızı vermem ona göre
Ateş: siz isteyin ortaklıklardan kaybolurum ben komutanım
Erdem yarbay : nazlı sende geç annen ve kardeşinin yanına
Nazlı etrafa umutsuz bakışlar atarak geçti Annesinin yanına beklemeye başladılar
Karşıdan kızlara doğru gelen Bahar ve yavuz 'a doğru kaydı gözleri
Yavuz : komutanım biz evlenmeye karar verdik
Erdem yarbay: hiç heveslenme yavuz bu doktor kızımızı sanada vermem
Yavuz: çok isabetli bir karar
Erdem yarbay: yola çıkıyoruz hadi kızlar siz benimle geleceksiniz yanınızda da mücahit olucak
Su: bende gelebilir miyim
Feyzullah : tabi tabiki gelin
Erdem yarbay 'ın gözleriyle x ışınları atmaya başladı önde duran yavuz , Ateş , Fethi ve çaylak 'a
Güler : Erdemcim sakin ol hayatım gözlerinle dövdün çocukları
Erdem yarbay: ben ne yapıyorum güler
Malların konulmasının ardından tim helikoptere kızlar da arabaya bindiler
Hareket etmeye başlamışlardı
Konuşmadan geçmişti koskoca bir saat hepsi ayakları uyuşmuş bir şekilde indi arabadan kolilere yardım edip indirdiler
Hasan dayı : hoşgeldin Erdem komutan
Erdem yarbay: hoşbulduk Hasan dayı
Hasan dayı : geçin içeri geç ! Kızlar sofrayı hazırlayın
Şark köşeli bir eve gelmişlerdi yerdeki sofralar şark köşesi tam bir köy eviydi
Nazlı yandan yandan bakarken sarı saçlı kahverengi gözlü bir kızın gözlerini dikmiş Ateş 'e baktığını gördü
Nazlı: şşşt sen
Gülizar: ben mi
Nazlı: sen deminden beri şu sarı kafaya mı bakıyorsun hele bir bakıyorum de senin o gözlerini oyarım çünkü o sarı kafanın sahibi benim o BENİM KOCAM
