Gidişler ne çok şey kaybettirir insana Eylem belki de bunu bilerek gitmişti
Ama gitmişti
Ateş 'ın uyandıktan sonra nazlı odaya bir mektupla gelmişti Ateşin de elinde bir mektup vardı
" belki bu satırları yazmak ve sizin okumanızı istemem ama Babam bana tayinimin suriye ' ye çıktığını söylediğinde üzülmedim değil açıkçası çünkü ailemden tekrar ayrılıcaktım bu mektubu sana yazıyorum Ateş çünkü sen eniştemsin , kardeşimsin , Arkadaşımsın sana ne kadar teşekkür etsem az aslında nazlı gibi bir belayı başına aldın bundan sonra ona sahip çıkıcak olan da koruyacak olan da sensin belki yeğenimin doğumunda yanınızda olamayacağım ama sık sık arar konuşuruz belki merak etmeyin siz beni merak etmeyin ki bende sizi merak etmeyeyim kendinize iyi bakın çabuk iyileş Ateş çünkü timin sana ihtiyacı var nazlı'nın sana ihtiyacı var yiğenimin bir Babaya ihtiyacı var "
Nazlı: bebeğimizi kaybettik Ateş kaybettik ( ağlayarak )
Ateş : gel buraya gel ( birbirlerine sarılırlar )
Mutlu aile tablosunda bir kişi eksik olsada Erdem yarbay ve Güler hanım önlerindeki zarfları açmak istemiyorlardı kızlarının gittiklerine inanamıyorlardı
Tim karargahta masanın üzerinde bir sürü mektup gördü hepsinin de ismi yazılıydı teker teker yazılmıştı
İlk yavuz açtı mektubunu sesli bir şekilde okumaya başladı
Yavuz Üsteğmen canım arkadaşım benim cesur , kalbi temiz , vatanı için yaşayan arkadaşım biliyorum sen eniştem Ateş kadar çapkın değilsin ama senden ricam bir yenge getir be artık keşanlı bile beklemede nazlı yengesinden sonra ama şu da var bir askersin vatana sevdalısınız ya hepiniz aslında kalbinizde boşluklar var hala o boşlukları doldur be Yavuz Karasu yoksa külahları değişiriz bak benim yokluğumda sahip çıkın karabayıra yuvanız orası sizin ama en çokta masumlara kendisini koruyamayanlara sahip çıkın "
Yavuz : söz Eylem söz sahip çıkıcaz söz
" çaylak belki benden hiç böyle bir davranış beklemiyordun ama ben söyleyeyim o gün kurtardığın kıza nasıl baktığını görmedim değil aşık olmaktan korkma çaylak kaçma eğer böyle devam edersen yüreğindeki yangını vatan sevdanla geçirtemezsin o kızı başkası alır öylece uzaktan izlersin canın yanar izlersin aşık olmayacağım bir daha dersin olursun sonuçta aşk tesadüfleri sever zarfın içinde para var birde günü gelir lazım olursa ikinci yengemiz için kullan ama sakın ben bu parayı alamam deme hayat çok kısa çünkü "
Çaylak : hayat çok ķısa
" timin avcısı sana aldığım hemingway kitaplarını bırakıyorum belki sherlock holmes kitaplarını okursun diye onlardan da aldım ama sen bilirsin yine de keşanlı haklı ama kitap okuyanını senin gibisini görmedim senden de beklerim bir yenge hatta ben değil keşanlı bekler de o başka sen ve tindeki herkese nazlıyı emanet ediyorum gözünüz gibi bakın ona koruyun onu sen nazlı'nın abisi gibisin sana boşuna avcı demedikleri için emanetime sahip çıkarsın artık "
Fethi : Emanetin emanetimizdir Eylem sen merak etme
" Tahir kardeşim lafı hiç uzatmadan söyleyeyim leylayı operasyondayken kendi ellerinle kurtardığın kızı kimseye kaptırma derim o kızı gördüm ben ama gözlerinde de seni gördüm hiç inanmayacaksın belki ama senin yolunu gözledi o kız hala burda mı bilmiyorum ama bir yolla istersen sanada bırakabileceğim küçük ama bir ev tutmuştum o ev senin olsun kendinize dikkat edin "
Tahir : Leyla demek kızın ismi Leyla
" sana gelelim keşanlı şimdi belki soruyorsundur onlara birşeyler bıraktın da bana ne bıraktın sen şehit olma meraklısı olduğun için sana al bayrağımızı bırakıyorum çünkü sen onun emanetçisisin koruyansın hainlere el sürdürtmeyensin operasyonlarda sıktığım kurşunlardan fazlasını da benim için sık sık ki biliyim vatanımı emanet edebileceğim arkadaşlarım kardeşlerim birde keşanlı var diyebileceğim birileri olsun hepiniz Allah'a Emanet olun "
Keşanlı : bir kurşun fazladan sıkmam mı be sıkmam mı
Erdem yarbay içeri gelince hepsi ellerindeki zarflarla hazır ola geçtiler komutanlarının ne diyeceklerini merak ediyorlardı
Erdem yarbay : suriyeden gelen yeni tim arkadaşınız Ekim odasını gösterirsiniz artık tanışın sonra da göreve
Ateş : peki ya biz bu yeni arkadaşı istemezsek komutanım
Nazlı : Ateş sakin ol nolur
Ateş : Eylemi elimizden neden aldıkları belli değil mi komutanım değiş tokuş mu yapıyorlar bizimle kartı gönderir gibi Eylemi alalım Ekimi mı verelim diyorlar
Nazlı : Ateş canım tamam zorlama kendini canın acıyacak dikişlerin patlayacak sonra hem olan olmuş artık
Ateş: o kız orda şehit olmuş olsa arkasından olan olmuş mu diyeceksin nazlı ( Ateş gider)
Ardından tim çıkar
Ekim: benim geldiğime pek sevinmediler galiba
Erdem yarbay hiçbir şey demeden odasına gider nazlı da Ateş'in yanına gider Ekim odada tek kalır
Bahçe ;
Erdem yarbay : Allah yardımcınız olsun Aslanlarım
Ateş: bence siz Eylem içinde dua etmeye başlayın komutanım
Helikopter yavaş yavaş havalanır üzüntü ve mutluluğu Eylem 'ın bıraktığı zarflarla tekrar yaşar tim
