•18•

1.2K 39 1
                                    

umarım beğenirsiniz :)) Vote ve yorum yaparsanız sevinirim :)

4 K için hepinize Teşekkürler :)

Iyi okumalar

Kapıdan çıktığım anda özgürlük bütün ruhumu ele geçirmişti. Lise sınavı sonunda bitmiş ve yaz tatilini doyasıya yaşama zamanlarına girmiştik. Sınavım ortalamanın üstünde bana göre iyi geçmişti. Bu bebek oyuncağı denebilecek türden bir şey değildi ve ben buna şaşırıyordum.

Gözlerim hızlıca etrafı tararken parkın orda sırtını ağaca yaslamış olan abim ve onun gölgesinde oturan Elif dikkatimi çekmişti. Yalnız gelmek istediğimi açıkça belirtmiş de olsam büyük bir sınav olduğunu ve ne olursa olsun beni yalnız bırakmak istemediğini söyleyen abim aslında göz yaşartacak türdendi. Acaba kendi isteğiyle mi yapıyordu yoksa Elif denen o kız mı bunu sağlıyordu merak konusuydu doğrusu. Elif tatlı bir kızdı aslında. Abimle aralarında her ne varsa yanından fazla ayrılmıyordu ve ben de bir haftadır abimi başka bir kızla konuşurken bile görmemiştim.

Beni görür görmez el sallayıp yanlarına gelmemi işaret edince ayaklara kuvvet yanlarına yanaşmaya başladım.

Abimin bana sarılması üzerine içimden bir şeyler koptuğunu ve geçmişi yüzüme vurduğunu hissettim. Gevşek kollarımla kısaca ben de ona karşılık verip hemen ayrıldım. Bana böyle davranılmasına alışık değildim.

Elif de bana kısaca sarılıp tebrik ettikten sonra ikisi önde arabaya yürümeye başladık. Cebimden telefonumu çıkarıp açtım. Aslında kimsenin sonucu beni ilgilendirmezdi ama Devrim'in ne yaptığı rahatsız edici bir şekilde beni meraklandırıyordu.

Arasam mi diye iç çatışma yapmama gerek kalmadan telefonum çalmaya başladı. Ekranda Duygu'lu Bahire yazısını görünce göz devirmeden edemedim. Onu ben kaydetmediğime adım gibi emindim. Hem hoşlanmıyor hem de kendini böyle kaydediyordu. Duygu işte...

Açıp kulağıma götürdükten sonra saçmalamalarını dinlemeye hazırlandım.

"Rüya?"

"Duygu?"

"Rüya?"

"Duygu?"

"Rüya!"

"Şunu keser misin Duygu? Niye aramıştın bahire?"

"Sınav nasıldı?" Sanki beni tanımıyormuş gibi bunu soruyorsa başka bir şey için aramıştır.

"Sınav işte hepsi aynı boktan." Onunkini merak etmediğimi söylememe gerek yoktur umarım.

"Neyse zaten bunun için aramadığımı ikimizde biliyoruz" bir süre telefondan ses gelmeyince kötü bir şey mi oldu acaba diye şüphelenmeye başlamıştım. Sesinde tuhaflık vardı ama sınav stresidir diye düşünüyordum.

"Duygu sen iyi misin?" Bir hıçkırık sesiyle gerçekten kötü şeyler olduğunu anlamıştım. "Şimdi kapatmam gerek. Annemler beni bekliyor. Sınav yemeği midir nedir? Sonra görüşürüz" azarlamalarımı beklemeden suratıma kapatınca telefon ekranına öylece bakmaya başladım.

Ne oluyordu?

Telefonu cebime tıkıp arabada beni bekleyenlerin bakışları ile arabaya bindim.

Yoksa ölümcül bir hastalığa falan mı yakalanmıştı? Sınavı kötü geçti desem bunu kafaya takacak biri değildir.

"Kutlama için nereye gitmek istersin?" Abimin sesiyle irdeleme işini sonraya bırakarak aynadan ona baktım. Kutlama havasında olsaydım da onlarla kutlayacağımı sanmıyordum. Ihtiyacim olan şey odama kapanmak, çikolata, çikolata ve çikolataydı.

Sen Gittiğinde(Askıya Alındı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin