Rihanna - Stay
Multimedia Derin :)
İyi okumalar :D
Hayatta yapmak istediğim o kadar çok şey var ki...
Paraşütle atlamak, deli gibi davranıp sokaklarda bağırmak, mankenler gibi iç çamaşırlarımla mal mal poz vermek...
Sadece dışarı çıkıp hayallerimin peşinden koşmak, kimseyi umursamamak, ölçülü olmak için o kadar uğraşmamak, bir ailemin olduğunu bilip de inadına savaşan ben yerine akışına bırakmak isterdim.
Hepsi bana bulutlarda süzülüyormuş hissi verebilirdi. Beni kendimden geçirip mutlu ederdi. Yüzüme insanlara karşı attığımın aksine gerçek bir gülümseme gelmesini sağlayabilirdi.
Ama hepsi lafta kalmak zorunda...
Ben ağzım muhtemelen bir karış açık bir vaziyette karşımdaki mutlu doğumgünü kızı Derin'e bakıyordum. Mutlu...
Gülümsüyor...
Anlaşamasa da sahip olduğu ikizi tarafından sahte de olsa ilgi görüyor...
Küçükken hep hayallerimi süslemiş olan bir partiye ve arkadaşlara sahip...
Gözlerimin yandığını hissediyordum. Belki de abartmamalıydım ama kendime üzüntü vermek istermişçesine hatırlatıp duruyor ve yıpranıyordum.
Derin bana dönünce birden çığlık attı. Ne kadar sevindiğini görebiliyordum ama anlayamıyordum. Neden bu kadar büyütüyor beni. Ben acizliğime yakınırken onun bana hayran gibi davranması zaten alt üst olmuş mantığımı bir kez daha alt ediyordu.
"Gelmişsin! Tanrım sağol!" birden üstüme atladığında ne yapacağımı bilemedim. Bana sıkıca sarılmıştı. Benim ona karşılık vermememe aldırmıyor gibiydi.
"Gelmeyeceğini söylediğinde gerçekten gelmezsin sanıyordum ben...fikrini ne değiştirdiyse beni çok mutlu ettin."
Sonunda benden ayrıldığında onunkinin yanında sönük kalan ufak bir gülümsemeyle baktım yüzüne. Rol yapıyor gibi durmuyordu. Samimi olabilir miydi ki?
"Abimle nerden tanışıyorsunuz?"
"Ikiz olduğunuzu söylemişti bana" kuşkuyla ona bakarken o ifadesini bozmadı.
"Zaten öyleyiz. 5 dakika farkla o daha büyük ama ben ona abi derken rahatım. Hem pek yaşıtım gibi değil. Olgun ve tam bir abi!"
'Aynı senin abin değil mi Rüya?'
Gözlerimi yumdum. Iç sesim aklımı karıştırmaya devam ediyordu. Beni kıskançlığa itiyordu ama ben güçlüyüm.
"Bana yakın olmadığınızı söylemişti"
"Yakın değiliz...yani o değil. Ağırbaşlı olması sinirimi bozsa da beni seviyor!"
Kırık bir gülümseme...tek yapabildiğim bu oldu. Derin arkadaşlarının yanına giderken neden diye irdeleme işime geri dönmüştüm.
Devrim eli belimde etrafı süzüyordu.
Suratından bir şeyi anlayabildiğimi söyleyemem. Bu konuda oldukça iyi!
"Köşeye geçelim" bu kadar seste bağırarak konussa bile anca duyuluyordu. Dediğini yaparak minik masalara ilerledik. Buraya hem yabancı hem de aitmiş gibi hissediyordum. Pembeler bana gerçek beni yansıtıp içine çekerken, ortamda bulunan kimseyi tanımamak beni konudan uzak kalmış öğrenciye dönüştürüyordu.
Hareketli parçalar eşliğinde dans edenlerin arasından yerimizi aldık. Devrim bir az yanımda durduktan sonra kalabalığa karıştı. Etrafa meraklı gözlerle bakmaya devam ettim bir süre ama Devrim'in nereye gittiği de merak konusuydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Gittiğinde(Askıya Alındı)
Teen Fiction“Bazen seni bu kadar sevmek canımı yakıyor” dediğinde afallamıştım. Yanlış bir şey mi yapmıştım yoksa? “Keşke hiç sevmeseydim diyorum. Ama olmuyor. Bencil olmak istiyorum. Seni değil kendimi düşünmek istiyorum ama aslında bunların hiçbirini istemiyo...
