Kartal Pençesi - Kitap oldu

5. Adımı Böyle Söyleme

İyi okumalar...

...

Bütün geceyi sağa sola dökmekle ve aptal bir sırıtmayla sabaha döndürmüştü Efruz. Tavanı izlememin ne denli güzel bir şey olduğunu kendide fark etmemişti. Tavanda  aşk vardı sanki. Kalbinde uçuşan meltem rüzgarlarının kıpırdattığı gönül telleri tüm geceyi uyanık geçirmesine neden olmuştu.

"O dudaklar..." diye başlayan cümlesi sürekli aklına geliyor kalbi hızlanıyordu. Sabah kahvaltıda Selin'e anlattığında arkadaşının açık ağzına kahkaha atmıştı. Selin'in gülümseyip, "Gözlerin başka gülüyor Efruz." demesi içinde daha geniş duygulara yer vermişti. Şimdi aynanın karşısında kendine bakıyordu. Yansıyan kadının görüntüsü hoşuna gitmişti ama Kartal ne düşünecekti merak ediyordu. Saatlerdir bu gece gidecekleri ilk yemekleri için hazırlanıyordu. Üç renk dışında sevdiği renk yoktu. Grinin, beyaz ve mavinin her tonunu tercih ederdi. Kendine en uygun renkler olarak bu üç rengi görürdü. Nedenini bilmiyordu. Bu üç rengin dışındaki renkler giyemiyordu.

Bu günkü tercihi griden yanaydı. İnce bedenini ikinci bir deri gibi saran sert kumaşın içinde kendini iyi hissediyordu. Askılı elbisesi dizlerinin hemen aşağısındaydı. Bile bile uzun elbise giymişti. Erkeği çıplak bedeniyle büyülemek istememişti. Ki Kartal ziyadesiyle çekici biriydi ve her kadını elde edebilecek havayı üzerinde süs gibi taşıyordu. Ona çekici görünmek değil sevilesi görünmek istiyordu. Gözlerine çektiği kalemin haricinde bir kaç dokunuş ile renk verdiği yüzünü heyecanlı gülüşüyle taçlandırmıştı. Uzun olan saçları kalem kadar düz hale getirip beline salmıştı. İki adet taşlı tokayı önüne gelen bir kaç tutama tutturdu. Bilerek düzleştirmişti saçlarını. Kartal kıvırcık halini seviyordu, öyle söylemişti bir de bu haline bakabilirdi. Kalçalarına değen saçlar sanki ruhunda dalgalanıyordu.

"Nereye anneciğim?"

Odaya annesinin girdiğini bile fark etmemişti. Sesle irkildi ama hemen gülümsedi. "Yemeğe gidiyorum."

Kızını baştan ayağa süzdü Şenay hanım. "Ve bu Selin değil."

"Değil ama babama söyleme lütfen." Yemeğe çıktığı adamın Kartal Sipahi olduğunu öğrenirse kızmak şöyle dursun paraya olan düşkünlüğünden otuz iki diş sırıtacağına emindi.

"Neden anneciğim?"

"Sen arkadaşlarıyla çıkıyor falan dersin. Benim çıkmam lazım sonra anlatırım."

"Tamam." Şenay hanım kızının gözlerindeki ışıltıya gülümsedi ama laf etmedi. Elbet gelir kendisi söylerdi. Boynuna dolanan kızına içinden dua edip ardından üfledi. Kendisinin birebir kopyasıydı kızı. Gözleri, teni saçları... Elli küsur yaşında hala genç ve güzeldi.

Evden almasını istemediği için Selin'in evine geçmişti Efruz. Heyecandan yerinde duramıyordu. Sağa sola dönerek Selin'in zaten dönen başını iki kat daha döndürüyordu.

"Otur Efruz!"

"Çok heyecanlıyım, yerimde duramıyorum. Saat kaç?"

"Son sorduğunuzun üzerinden beş dakika geçmedi."

Durup elini bedeninde gezdirdi. Saçlarını eliyle düzeltti. "İyiyim değil mi?" Ciddi ciddi  soruyordu ve Selin göz devirdi arkadaşına.

"Miss World olacak kadar iyisin. Kartal Bey boşuna uğraşmıyor."

"Selin."

"Efendim."

Arkadaşının yanına oturdu hemen. "Dün gece bana uzun yıllardır süren ilişkisini bitirdiğini söyledi. Sen tanıyor musun o kadını?"