Hoofdstuk 2

2.6K 67 38
                                    

MILA RASMEN
Heden

'Lieverd schiet je op?'. 'Jason staat al op je te wachten' hoor ik mijn moeder zeggen.
Snel prop ik mijn laatste stukje boterham in mijn mond. Met volle mond geef ik mijn moeder een kus op haar wang en haast me naar de deur.
'Mila je tas!' Roept ze me na.
Met een ruk draai ik me om. Shit.
Ik gris mijn tas uit haar handen en ren naar de auto van Jason.

'Hey' begroet hij me wanneer ik het portier open.
Snel slik ik het laatste restje boterham door.
'Hey' begroet ik hem.
'Je weet dat je te laat bent?'.
Ik zucht en rol met mijn ogen. Ja duh!
'Rij nou maar'.
'Wat u wilt madame'. zegt hij op een nette toon, terwijl hij de auto start.

**

Wanneer we het schoolplein oplopen zie ik Daisy al staan.
Ze is al jarenlang mijn beste vriendin en zal dat ook altijd blijven.
Daisy is, tegenstelling tot ik, druk, altijd aanwezig en heel, maar dan ook heel zelfverzekerd.

Gevolgd door Jason loop ik haar richting uit.
Wanneer ik op nog maar een paar meter afstand ben komt ze al op me af gevlogen.
Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar in een knuffel.
'Ik heb je zo gemist Mila!' blert ze in mijn oor.
'Jullie hebben elkaar gisteren toch nog gezien?' Vraagt Jason nuchter.
'In één avond kan anders heel veel gebeuren!' Snauwt Daisy, met een lach op haar gezicht.
Jason rolt met zijn ogen, wat mij weer aan het lachen maakt.

Gisteren had Daisy een date met een jongen die ze pas heeft ontmoet. Nathan heet hij.
Meestal ontmoet Daisy een jongen, spookt ze er wat mee uit en dumpt ze hem weer, maar bij Nathan lijkt het anders te zijn.
Ze kent hem nu al een week en heeft nog niet eens met hem gezoend.

'Vertel me alles over hem!' Gil ik uit.
'Wie?' Vraagt Jason meteen, met een grijns op zijn gezicht.
Ik wiebel met mijn wenkbrauwen zonder dat Jason het ziet.
Daisy bloost. 'Niemand'.
'Haar nieuwe lover!' Roep ik uit.
'Hoe was het?' vraag ik dan aan haar.

'Het was.... leuk' glimlacht ze.
'Leuk als in....?' Ik druk mijn beide wijsvingers tegen elkaar aan als een soort van zoen-gebaar en wiebel alweer met mijn wenkbrauwen.
Jason kijkt me niet begrijpend aan.
Ik zucht hard naar hem.
'Ik bedoel of ze hebben gezoend, slimmerd'.
Hij haalt onverschillig zijn schouders op.

'Leuk als in.... we-hebben-alleen-gepraat-leuk' legt ze blozend uit.
Verbaasd kijk ik haar aan. Daisy die alleen met een jongen praat? No way!
'Ik weet het, ik weet het, het is niks voor mij om alleen maar met hem te praten' zegt ze lachend.
Jason rolt met zijn ogen en wil iets gaan zeggen als hij wordt onderbroken door de schoolbel.

Met zijn drieën lopen we naar binnen.

'Wat hebben we?' Vraag ik aan Jason, als ik samen met hem bij mijn locker sta.
Hij denkt diep na waardoor er een frons ontstaan op zijn gezicht.
'Engels, wiskunde en....?'
'Aardrijkskunde?' Vul ik hem vragend aan.
'Ja, aardrijkskunde!' Zegt hij alsof ik het antwoordt op een moeilijke vraag zojuist beantwoordt heb.

Ik lach, pak mijn boeken en sla mijn locker met een klap dicht. Samen met Jason loop ik richting het Engels lokaal.
Daisy zit helaas in een andere klas dit jaar, omdat ze is blijven zitten.

'Goedemorgen meneer en mevrouw Rasmen' begroet onze docent ons.
'Goedemorgen' antwoorden we in koor.

Als ik naast Jason op mijn plek ben gaan zitten barst ik in lachen uit.
'Zoals hij het zei lijkt het net of we een getrouwd stel zijn of zo'.
Jason lacht mee en grijnst dan.
Hij schuift zijn stoel naar achteren en gaat dan door zijn knieën.

'Lief nichtje van me' zegt hij met een plechtige stem.
'Ik wilde dit al heel lang vragen, maar....'.
'Wil je met me trouwen?'.
Ik sla een hand voor mijn mond en proest het uit.
'Jason gek, iedereen kan je zo zien!'.
'Iedereen mag mijn liefde voor jou zien!' Roept hij door het lokaal.
'Jason ga zitten!' Zeg ik beschaamd.

'Dames en heren we gaan beginnen met de les!' Galmt de stem van onze docent door het lokaal.
'Jason, zou ook jij ook op je stoel kunnen gaan zitten?' Vraagt hij.
Even lijkt het of hij twijfelt.
Ik zucht opgelucht als Jason overeind komt en gaat zitten.

'Ik heb de proefwerken van vorige week nagekeken' meldt de docent.
'Er zaten hele mooie resultaten tussen, maar ook een paar teleurstellende gevallen'.
Jason kijkt me aan en fluistert in mijn oor.
'Dit wordt een 1'.
En bijt op niet lip, omdat ik niet weet wat ik moet antwoorden.

Hij staat er best slecht voor, maar dat komt vooral door zijn thuissituatie.
Zijn ouders zitten midden in een vechtscheiding en ook al laat hij het niet zien, Jason heeft het er moeilijk mee.

Ondertussen begint de docent cijfers op te noemen.
'Had je geleerd?' Vraag ik dan toch maar.
Hij schudt van nee en een diepe zucht verlaat zijn mond.

'Mevrouw Rasmen' onderbreekt de docent ons.
Ik hou mijn adem in.
'Een 8,7'.
Ik wil blij reageren, maar vind dat zielig voor Jason en geef alleen een kort knikje.
'Havenly Brown een 5,8' gaat hij verder. Ze begint overdreven te gillen. Ugh wat haat ik haar.
'Ben je niet blij?' Vraagt Jason dan.
Shit wat zeg ik nu? 'Euhmmm' stamel ik uit.
'Jawel'.
Hij knikt en gaat er verder niet op in.

'Jason Rasmen' veel betekenend kijkt de docent Jason aan.
'We bespreken dit na de les'.
Jason knikt en kijkt strak voor zich uit.
Hij laat geen enkele emotie zien, maar ik weet gewoon dat hij dit lastig vindt.

'Je haalt het wel op' fluister ik in zijn oor.
Hij kijkt me aan en glimlacht kort.
'Never' fluistert hij terug.

~~

Die middag rijden we met zijn drieën naar mijn huis.
Ik zit naast mijn neef, met Daisy achterin.
'Heb je je cijfer voor dat proefwerk van Engels al Mila?' Vraagt Daisy vrolijk.
Geez Daisy, waarom moet je altijd verkeerde dingen op het verkeerde moment vragen?
'Ja' antwoordt ik.
'En?'.
Ik probeer haar aan te kijken via de achteruitkijkspiegel, maar ze ziet het niet.
Oh kom op Daisy.
'Een 8,7'.
'Wauw! En Jason?' Reageert ze.
Please.
'Een 0,6' bromt hij.

Ik schrik. Een 0,6?! Wat doet dat wel niet met zijn gemiddelde?!
Nadat Jason na de les naar de docent moest komen hebben we het er niet meer over gehad.

'Au' merkt Daisy op.
'Hmmm' bromt hij ongeïnteresseerd.

Ondertussen draait hij de auto mijn oprit op.
Ik geef hem een knuffel als bedankje.
Hij lacht en trekt zich terug. 'Ik zie je vanavond toch?'.
Ik knik en stap samen met Daisy de auto uit.

Jason rijdt weg en we lopen samen naar binnen.
Ik pak twee glazen cola en loop achter Daisy aan naar boven.
Vanmiddag gaan we samen een outfit scoren voor onze dubbeldate van vanavond.

Daisy wilt graag uiteten met Nathan en haar beste vriendin, zodat we elkaar leren kennen.
Maar aangezien ik geen date heb, ga ik met Jason. Het wordt vast leuk.

Just my cousin (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu