HATE me now and LOVE me forever

CHAPTER FOUR

A/N: yesterday was a blast! (June 27, 2014) I already passed my board! Woooooohhhhh! Hopefully i can write more seriously. No more worries. No more anxiety. And I am free from stress! yoooooohoooooo! magdiwang tayo! :)

(na-share ko lang po. salamat)

{PAALALA: ahm yung saloobin lang pala ni Ken sa Chapter Three itong Chapter Four. Baka sabihin niyo boring. Salamat! :) }

 

KEN here…..

 

Pupunta ako sa bahay ng mga Sachez ngayon. May pag-uusapan kami ni Kuya Josh about sa company. At nagulat ako ng pagdating ko sa pinto ay boses agad ni Jini ang sumalubong sakin.

“manang!” sigaw nito sa katulong na kumakanta habang naglilinis. Parang natauhan naman ang katulong napatingin na din kay Jini. Ang aga-aga nanggigiyera nanaman ng katulong. “wala paring pinagbago. Nahilig paring mag-utos.  At nagagalit pa pag hindi napansin agad. Tsk!” Sa isip niya.

“ano po iyon mam?” tanong ng katulong na mas lalong ikinalukot ng mukha ni Jini.

“sabi ko po pakihanda na po yung mesa at mag-aagahan na ako.” Sabi nito sa katulong.

“sorry po mam.” Sabi ng katulong at pumunta na sa kusina.

Sabi ko na nga bat mag-uutos lang eh. Saka bakit ba ang aga-aga ang init-init ng ulo ng babaeng to? Anong problema niya. tinitigan niya si Jini. Wearing a terno na pantulog. Color pink ito. Magulo ang buhok na parang nakipagsabunutan sa limang bading. san ba ito galing at ganito ang itsura! “malamang sa kwarto” ang pilosopong isip niya. parang bata talaga, walang mag-aakalang isang sikat na designer ito sa New York pag nakita nila ito ngayon. Napikturan nga… nakaside view naman eh. Ngisi.

Mamaya ay biglang humalakhak si kuya Josh. Alam kasi nitong nandoon siya simula noong pumasok saiya sa pinto. Siguro ay sa pagkuha niya ng litrato kaya humalakhak ito. Tinago ko agad ang CP ko. Iyon kasi ang ginamit ko sa pag-picture dito. Masama pag mahuli siya nito…. Hindi pa siya pinapatawd ni Jini sa nagawang kasalanan dito seven years ago.

“akala ko ba kaya mo na ang sarili mo? Bakit si manang parin magpaprepare ng breakfast mo?” tanong ni kuya Josh. “umagang-umaga badtrip ang ale.” Pahabol pa nito.

“As if naman magbabago pa yan.” Sa isip niya. “wala na kayang pag-asa. Pero gusto mo siya, edi pagnagkatuluyan kayo ikaw na ang katulong niya.” pang-aasar ulit ng isip niya.

hell no! hindi ako papayag!

“kabwisit kasi yung kapitbahay natin. Ang lakas ng patugtog.” Sagot nito kay kuya Josh at sumimangot.

Ang cute! Biglang lumitaw sa isip niya ang CUTE! Ang aga-aga nawawala siya sa sarili…. Cute daw. LEH!

“ah pano nasali si manang sa galit mo?” tanong ng kuya nito.

Oo nga. Pati katulong pinag-iinitan ng ulo. Buong mundo kasama sa galit nito. Hindi naman ata makatarungan yun!