Maid of the Badboy

Chapter Nineteen

Note: The Last One Chapter

Chapter 19: TRUTH

Allison POV

"Wow."sabi ni Rachlle habang pumapalakpak pa."Alam mo ba kung malaman ng campus na ang isang trying hard and wanna be Maid ng isang Bad Boy na si Dash Craige at ang Popular na si Bryll ay sabay nilandi,nang gaya mo!"

"Hindi ako natatakot sa mga paninira mo sakin Rachelle dahil ang mga sinasabi mo ay isang napalaking fake news!At tsaka hindi ko nilalandi si Bryll o Kenzu o ano pa mang tawag sa kanya,dahil kababata ko siya magkasama na kami mula pagkabata kaya kung paglalandi man ang tingin mo sa ginagawa ko sa kanya bahala ka nang pagpaintindi sa utak mong makitid!"since tapos naman na akong mag apply ay tumalikod na ako para umalis sa emperyong ito.Pero isang reyna ng kadiliman ang pumigil sakin.

"Inagaw mo na nga ang fiancé ko pati ba naman ang kababata ko.Certified Mang aagaw ka talaga!"

Kababata niya si Kenzu?Paanong nangyari?

"Anong pinagsasabi mo,Rachelle?"

"Sabay lang naman kaming lumaki ng Bryll sa States at magkaklase kami since pre-school.Tapos sasabihin mo kababata mo siya?"bigla niyang kinuha ang phone niya at parang may binubuksan."Kung gusto mo nang patunay,ayan."

Pinakita niya sakin ang larawan nila ni Kenzu,masayang-masaya sila habang kumakain ng ice cream.Tinignan ko itong mabuti dahil baka photoshop pero wala akong nakita ni bahid ng shadow lahat natural.

"Badbye,Asumera!"sabi nito sabay tunggo sa balikat ko.

Nakatulala ako at tila hindi ko magawang maigalaw ang buong pangangatawan ko.Hindi ko kasi maintindihan ang sinasabi sakin ni Rachelle,ako ang kasama ni Kenzu mula pagkabaa at since elementary days,sabay pa nga kami gumradate e.Tapos sasabihin na sila ang childhood friend.Nakakamangha talaga ang mundo.

Nabuhayan lang ako ng biglang nagring kang phone ko sa bulsa at agad itong sinagot.

"Hello."

"Bakit antagal mo?"

"Mag-usap tayo sa dinalan mo sakin noon.Hinatayin kita don."

Inend ko na yung call at humarap sa salamain para iayos ang sarili.

Nang makarating ako sa meeting place namin ni Kenzu slash Bryll Mendoza ay binuksan ko muna ang phone ko at inopen ang facebook.

Search: Bryll Mendoza

Scroll down ko ito at dito napatunayan na totoo ang mga sinasabi sakin ni Rachelle.Maya-maya pa ay nakita na ng mga mata ko si Bryll na papunta sa direksyon ko.

"Sino ka ba talaga?"sabi ko sa kanya.

"Ano bang sinabi mo Allison,ako si Kenz-"

"Sinungaling!"nasampal ko siya dahil sa galit na nararamdaman ko ngayon."Tumingin ka sa mga mata ko,at sabihin mong ikaw si Kenzu!"

Kinabahan ako sa mga nangyayari dahil hindi niya magawa ang simple utos ko sa kanya.Unti-unting bumagsak ang mga luha kong pilit kong pinipigilan kanina pero hindi ko na kaya.

"Sino ang totoong Kenzu?Please naman Bryll sabihin mo,wag mo nang dagdagan pa ang pagsisinungaling mo.Please."pagmamakaawa ko kay Bryll.

"Si Dash Craige."

Napatakip nalang ako ng mukha at tuluyang napaupo dahil sa nanghinang tahod ko.Unti-unting bumagsak ang luha ko at nagsimulang humagulgol.

"Bakit niyo ito ginawa sakin?Anong dahilan niyo!"

"Allison."

"Bitawan mo'ko!Please Bryll,iwan mo muna ko.Please lang."sabi ko habang patuloy ma dumadaloy ang luha ko sa mukha.

"Pero napromise ako kay Dash naihahatid ki--"

"Please!Iwan mo muna ko!!"

Naramdaman ko ang mga yabag niya papalayo sakin.Ngayon,naramdaman ko na ang paglaya ko sa kasinungalingang nagkulong sakin nang maraming araw.

Umalis ako sa eskuwelahan na iyon at hindi alam kong saan pupunta hanggang abutan na ako ng dilim.

Nakaramdam ako ng mga yabag mula sa likuran ko pero nang lumingon ako ay wala naman.Binilisan ko nalang ang paglakad ko hanggang sa nakarating ako sa mala eskinita.Muli akong lumingon sa likuran ko at nakahinga ako nang napakaluwag ng nawala na siya.

Nagulat ako ng isang natalim na bagay ang tumasok sa tiyan ko nalabing kong ikinaba.

"Ilabas mo yang pera mo.Lahat.Para wala nang saksakan pang mangyari.Bilis."sabi ng lalakeng nakamask na itim.

"Maawa ho kayo Kuya.Ipapadala ko pa po ang natitirang pera sa mama ko.Please po."

"Pasensyahan tay--."

Tinuhod ko ang ano niya na naging dahilan nang pagmilipit niya sa sakit.Nagkaroon ako ng pagkakataong tumakbo kahit papaano.Pero sadyang malakas ang lalaking to kaya patuloy parin niya akong hinabol hanggang sa isang liwanang ang tumama sa mata ko.

Isang napakalaking sasakyang ang nagbabadyang sumalpok sakin ano mang oras ngayon.

Siguro ito na ang katapusan ng aking buhay dahil hindi ko magawang maigalaw ang mga paa ko para tumakbo at makaiwas sa sasakyang ito.

---------------

Itutuloy......

A/N: If you like this Chapter,please find the star and click it but if it is not just leave it.Haha✌🏻