Chapter 17 - The Ex-fiancée

3.8K 76 0
                                    

Jai's POV

WITH A LIGHT pink tank top, skinny jeans and ankle boots, I stepped outside the door of my room after giving it a glance for the last time. I'm going to miss this room but my apartment is waiting for me and I miss it more than anything.

Isinuot ko ang backpack na naglalaman ng mga gamit ko saka naglakad pababa. Iniwan ko ang bawat gamit na ibinili ni Drake para sa'kin, nakakahiya naman kung dadalhin ko pa ang mga 'yon.

Pupwedeng ako nga ang tinutukoy ni Butler Kelvin but that won't change my mind. It might still be a coincidence, right? After all, Drake didn't gave me a clearer explanation. I should never assume.

Nandito pa rin ang tanong na paano nga ba kung ako talaga 'yon? Kung posibleng gusto din niya ako? Pero ayoko munang isipin ang mga 'yon hanggang maaari. My head aches everytime I'll think about it. All of my questions have no definite answer, at hindi 'yon mabuti para sa anak ko.

My concern is for my baby's future. I already accepted the fact that I'll be living without any companion. It's not new to me but it feels so strange to restart alone again, especially when I already learned how it feels to live with others. It's one of the best experiences that I will ever have.

Naramdaman ko ang bawat paglipat ng tingin sa'kin ng iilang mga maids. I can't help but to smile a little, I will miss those stares. Mabagal kong tinungo ang labas ng mansyon saka huminto. I turned around to face the large gate. Another "what if" entered my mind. What if I have never been here?

Napabuntong-hininga ako at tumalikod na doon. Pumara ako ng taxi saka sinabi ang address ng apartment ko. Hindi ko inalis ang titig ko sa mansiyon habang papalayo nang papalayo ang distansiya ko rito. Napasandal ako sa upuan nang hindi ko na matanaw ang lugar. I gulped to stop my tears. I caress my belly to get some strength. Leaving is not always easy, but I know that it's worth it sometimes especially when that's the only right thing left to do.

Kung hindi nangyari ang lahat ng mga nangyari, posibleng hindi pa ako isang ina ngayon, posibleng makasama ko pa si Drake nang mas matagal kaysa iwanan siya nang maaga, but I don't think I'll choose that rather than having a child.

Sapat na sa'kin ang limang buwan na nakasama at nakilala ko si Drake. Limang buwan lang 'yon ngunit pakiramdam ko ay nakasama ko na siya nang higit pa sa isang taon. My baby, our baby, will be Drake's resemblance. I will never forget him. Drake will always be a part of me.

Matapos huminto ng taxi ay bumaba na ako at mabagal na tinungo ang apartment ko. The guard greeted me and I gave him a small smile.

Binuksan ko ang pinto ng apartment ko at ibinaba ang backpack ko sa upuan. I must be happy being back in here, but I can't deny the fact that a part of me feels so blue and I don't want it to affect me terribly. I turned my speaker on to distract my mind. Humiga ako sa sofa at pumwesto nang komportable.

Hindi ko naabutan si Drake kaninang paggising ko, dahil siguro sa mga inaasikaso niya sa opisina niya. He's really busy, sino nga ba ako para ipagpalit niya sa mga 'yon?

The calming music that I'm playing makes me sleepy. I also feel tired from commuting and to everything that I am thinking which caused sleepiness to wrap me completely.

I OPENED my eyes when the morming sun greeted me. Tumayo ako at nag-unat. Kailangan kong maggrocery ngayon. May naitabi pa naman ako sa monthly salary ko mula sa pagiging maid sa mansyon ni Drake– Oh jeez, here I am again, thinking about him.

It's been almost two months since I left. Magwawalong linggo na akong walang balita sa kaniya. Walong linggo na rin pala akong sumusubok sa alisin siya sa isipan ko para tuluyang makalimot. And there's no improvement, h.ck. I yearned for him even though I know that I should not.

My Boss' Fling and First Love (On Edit)Where stories live. Discover now