neverlands secret

een tweede ontmoeting

We zijn ondertussen al 10 jaar later.
Ik word niet ouder.
Eigenlijk word niemand ouder in Neverland.
Ik draag vandaag mijn favoriete kleren.
En zet ook mijn piratenhoed op.
Ik heb ondertussen ook een kleine tattoo aan mijn pols staan: de P
Dat is om te beweizen dat ik een piraat ben.
Ik ben ondertussen gewend aan het piratenleven en zou niets liever willen dan samen met mijn vader op zee te varen.
Nu ligt de Jolly Roger in de haven.

In: Pap ik ga even in het bos wandelen.
Haak: Yep wees op tijd terug en als je een indiaan ziet weet je wat je moet doen!
Ik: yep

ik nam mijn zwaard en zwaaide er wat mee.
Ik liep in het bos en kwam bij een open plek.
Ik ging even uitrusten op een omgevallen boomstam.
Ik hoorde geritsel in de struiken.
Ik stond op en nam mijn zwaard.

-?: Aurora?
-Ik: Wie ben jij?

De jongen stapte uit de struiken.

-Ik: Rufio?
-Rufio: Aurora!

Hij rende op me af en wou me een knuffel geven maar ik liet hem stoppen door mijn zwaard naar zijn borst te richten.

-Rufio: Wat is er mis?

Hij keek naar mijn arm.

-Rufio: Je...bent.....een.....piraat!
-Ik: Ja.
-Rufio: Maar waarom?
-Ik: Jullie zijn nooit gekomen.
Jullie hebben me in de steek gelaten.
-Rufio: Wij!?
Jij bent diegene die wegvloog en ons achterliet.
-Ik: wat!?
Ik woon al jaren op de Jolly Roger.
-Rufio: Wij waren op de Jolly Roger om jou te redden maar je was weg.
Jij hebt ons verlaten!
-Ik: Ik heb eerst weken in een cel opgesloten gezeten!
-Rufio: Maar wie is dan weggevlogen?
-Ik: Niet ik!
-Rufio: Haak heeft ons wijsgemaakt dat jij gevlucht was, die vuile **#^%$$
-Ik: die vuile **#^%$$ is wel mijn vader!
-Rufio: Jouw vader!?
Wat heeft hij je nog allemaal wijs gemaakt?
-Ik: Het is echt zo Rufio.
-Rufio: Ik....ik kan het niet geloven.
-Rufio: Kom mee naar huis.
Iedereen zal blij zijn dat je terug komt!
-Ik: Ik kom niet terug.
-Rufio: Blijf je bij die piraten?
-Ik: Ja
-Rufio: Maar dat is....

Hij keek serieus

-Rufio: Goed dan!

Rufio liep weg.

-Ik: Rufio!

Hij verdween in de struiken.
Ik liep achter hem aan.

-Ik: Rufio wacht!

Hij stopte.
Hij draaide zich om en keek boos.

-Rufio: I kan niet leven met jou als piraat.... maar ik hou van je.
-Ik: Ik ook van jou.

Ik gaf hem een knuffel.
Opeens ging een enorme pijn door heel mijn lichaam.
Rufio had met zijn mes een diepe steek in mijn zij gemaakt.
Ik zakte in elkaar

-Rufio: sorry ik kan er gewoon niet mee leven.

Rufio liet me achter.
De wonde bloedde hevig.
Ik strompelde terug naar de Jolly Roger.
Toen Haak mij zag rende hij meteen de loopplank af en hielp me aan boord.
-Haak: Wat is er gebeurd?
-Ik: Rufio heeft me neergestoken.
Ik heb niet genoeg rust gehad om magie te gebruiken, ik was zo geschrokken.

Haak bracht me naar mijn kajuit.
En daar rustte ik uit.
En tegen de avond was ik in staat om mijn wonde te genezen met mijn magie.