Σειρήνες

ταξίδι

Εκείνος μοιάζει με μία κουρασμένη έκδοση του αύριο
Ίσως αυτό σημαίνει πως είμαστε συνοδοιπόροι
Στο ταξίδι εκείνο που όνομα δεν τολμά να αποκτήσει
Καθώς λικνίζεται στου σήμερα την φωτεινή σκιά
Βασανιζόμενο σε ομιλούσες εποχές, γεμάτες βουβα πρόσωπα

Ημουν ταξιδευτρια των λίγων η Ερέτρια
τ'ονείρου το άστρο που έμεινε μοναχό
Μάτια δίχως τίποτα νεότερο να χαρίσουν, άλλοτε ξεχώριζαν

μα πάντα θύμιζαν άλλο ένα μονοπάτι που συνήθισε

το ταξίδι συνήθεια έγινε και ταίριαξε αρμονικά με τη ζωή μου
και τίποτα δεν καρτερουσα ούτε είχα.
Μια ομιχλωδης έκδοση του αύριο, κάτι ολιγον ματαιόδοξο -αυτό ήμουν.

-Α