Σειρήνες

ντελίριο

Χάσμα αέρινο,
κάτι απροσδιοριστο σαν αιθέρας ήμουν
θύμα των κρυστάλλων που γκρεμίζονται

Χρόνος που περνάει και τον ακούς
νοσταλγικό ήδη να χτυπά τους δείκτες
γνωρίζοντας πως χάνεται πριν προλάβει να έρθει
 
και η ζωή κυλάει
σαν ασήμαντο, τραγελαφικό, ντελίριο
συνηδειτό και πάντοτε ασυνείδητο

μια πενιχρη παράσταση δίχως κοινό
και οι ρόλοι μπερδεύονται με τον εαυτό που είχα

και πλέον ρόλο θυμίζει

-Α