ODESSA'S REDEMPTION: Rise Of The Elementals (COMPLETED)(#Wattys2018 Winner)

Chapter 44: BATHALA'S DEATH

"Paano kung isa nga siyang tunay na Mangcucusi at isa sa mga kambal? May dahilan ba para mabahala tayo sa kanila?" Ang tanong ni diyosang Tala.

Huminga ng malalim si Arathanias at tumingin sa mayayabong na mga puno sa paanan ng bundok na malapit sa kanyang tahanan. "Paghihiganti at poot ang namamayani sa kanilang mga puso mahal na diyosa. Paghihiganti sa ginawa ni Bathala kay diyosang Cusi at sa asawa nito. Pakay nilang simsimin ang dugo ng mga diyosang tulad po ninyo para makuha ang inyong kapangyarihan. Lahat ng mga nilalang na may dugo ni Bathala ang gusto nilang biktimahin."

Noon ay napagtanto ni diyosang Tala na napakarami palang galit sa kanyang ama. Mga naging kalaban sa napakahabang panahon ng pinamunuhan niya ang sanlibutan. Mas lalong dumami ang mga naging kalaban niya ng pinaboran niya ang mga tao kaysa sa mga tulad niyang mga makapangyarihang nilalang. Pero alam ni diyosang Tala na may mabigat na dahilan ang kanyang ama kung bakit mas pinili ang mahihinang tao kaysa sa mga tulad niyang matataas na uri ng nilalang.

Kung may kambal na anak si diyosang Cusi at ang isa sa mga ito ay si Daleria, sino naman ang isa sa mga kambal? Saan siya dinala ng kanyang amang Bathala ng kunin siya nito kay diyosang Cusi? Buhay pa ba siya o pinatay din ng kanyang ama ang isa sa mga kambal?

"Arathanias, may alam ka ba kung nasaan ang isa sa mga kambal ni diyosang Cusi?" ang biglang tanong ni diyosang Tala sa matanda.

Tila nag-isip muna si Arathanias ng isasagot kay diyosang Tala dahil siya man ay walang alam sa sinapit ng sanggol kay Bathala. "Ikinalulungkot ko mahal na diyosa. Tanging si Bathala lamang ang nakakaalam kung nasaan na ang isa sa mga kambal ni diyosang Cusi. Nang araw na tumakas ang diyosa ay tatlong araw na nawala si Bathala, dala-dala ang bagong silang na sanggol. Pagbalik niya ay hindi na niya dala ang sanggol at kailan man ay wala na siyang binanggit pa tungkol dito." ang tugon ni Arathanias sa diyosa.

Akmang magtatanong pa sana si diyosang Tala ng maramdaman nila ang napakalakas na pagyanig sa paligid. Napahawak ang diyosa sa tarangkahan ng balkonahe dahil sa sobrang lakas ng pagyanig. Gayon din ang ginawa ni Arathanias habang minamasdan ang mga naglalaglagang mga bahagi ng pader ng kanyang bahay at pagkapunit ng sahig.

Nagliparan ang mga iba't-ibang uri ng mga ibon mula sa mga mayayabong na mga puno sa kagubatan at unti-unting natitibag ang lupa sa gilid ng mataas na bundok. Namuo ang makakapal at napakaitim na kaulapan sa kalangitan at nagsimulang umihip ang napakalamig na hangin.

Sa kagubatan ay nagsimulang nagsitakbuhan ang iba't-ibang uri ng mga hayop na naging balisa dahil sa malalakas na mga pagyanig. Habang ang mga nangangalit na mga alon sa dagat ay mapuwersang humahampas sa mga dalampasigan.

Mga mapupula at matatalim na kidlat ang pinakawalan ng mga maiitim na ulap kasabay ng mga nakabibinging mga kulog. Umaalipuyo ang hangin sa mga sanga ng mga puno na isa-isang nagbabagsakan sa sahig ng kagubatan.

Mula sa kalangitan ay nagsibagsakan ang naglalakihang mga butil ng yelo na kumikitil sa lahat ng nilalang na may buhay sa paligid. Lahat ay nagbabadya at nagbihay ng takot sa lahat ng naroroon.

Binalutan ng takot si Arathanias sa nakita niyang nangyayari sa paligid nila. Alam niyang may dahilan bakit nangyayari ang delubyo sa kinaroroonan nila. Alam din niya na nangyayari rin ito sa bawat sulok ng daigdig. Batid niya ang ibinabadya ng mga nangangalit na hangin at mga matatalim na kidlat. Nangyari na ang kanyang kinatatakutan.

"O mahabaging Bathala..." ang mahinang wika nito sa sarili.

Tila nahiwagaan naman si diyosang Tala sa sinabi ni Arathanias. Bakas sa mukha nito ang matinding takot habang nakatitig sa matanda, naghihintay sa susunod na sasabihin nito.

"Naganap na..." napaluha ang matanda at tumingin sa mata ni diyosang Tala. Tila napaso ang mga mata ng diyosa sa pagkakatitig sa kanya ni Arathanias. Ibinaba ng diyosa ang kanyang tingin at naghihintay ng kung ano ang gustong sabihin ng matanda.