CHAPTER 6: Fight or Trouble?

Start from the beginning
                                    

"What do you need?" seryoso kong tanong.

"It's our territory." Turo niya sa pwesto namin.

"So, what?" I said while drinking my coffee.

Lahat ng atensyon ay nasa amin na at walang sino man ang nagsasalita maliban sa ’min.

"Get out of our territory, or else ---"

"Or else what?" putol ko sa sasabihin niya sabay tayo.

"You're dead!" Napangisi na lang ako sa sinabi niya.

"Are you threatening me?"

"I am warning you!" he said seriously.

"Well, I just want you to know that I don’t care." I said habang nilalabanan ’yong tingin niya. Kung nakakamatay lang ang tingin niya for sure nakabulagta na ako dito kaso hindi eh.

"Sinusubukan mo ba talaga ang pasensya ko?" Nandidilim na ata ang paningin niya. Galit na ba siya?

"What do you think?" pang asar kong sabi sabay ngisi. Uyy, inis na siya!

Parang kami lang dalawa ang tao dito. Presensya lang niya ang nararamdaman ko. Ni hindi nga makasingit ’yong mga kasama niya pati sina Zils.

Nagulat na lang ako ng mapatingin ako sa kamay niya na may hawak na coke in can at tumutulo na ’yong coke sa baba dahil sa pagyupi ng kamay niya dito.

Seriously, umagang umaga, coke? Mukhang paborito niya ang coke ah.

Nagtitimpi na ito for sure.

Sorry ka na lang. Kung matigas ka mas matigas ako!

Nagulat na lang ang lahat pati ako nang ibato niya ’yong coke in can sa lamesa at eksaktong sapul sa kape ni Zils kaya tumama ’yong tasa sa wall. Kasi nga malapit kami sa wall sa may window glass. Naging dahilan ’yon ng pagkabasag ng tasa at natapon ’yong kape kay Zils. Nagulat na lang ako ng makita kong dumurugo ’yong braso ni Zils.

Napakabilis ng pangyayari. Napanganga na nga lang ang lahat.

"Oh my gosh, Zils are you okay?!" may pag aalalang tanong ni Sandy kay Zils.

Hindi na nagawang sumagot ni Zils dahil sa gulat.

Tiningnan ko ng masama si Kevin.

"What the hell is your problem?" galit kong sabi sa kaniya at itinulak siya ng malakas dahilan para mapaurong siya, pero seryoso pa rin ang mukha niya.

"Let's just say, nagkamali ka ng kinalaban mo." He said seriously.

"Really? Pwes, tingnan natin kung tama ang kinalaban mo?" sabi ko sabay suntok sa mukha niya.

Nagulat ang lahat sa ginawa ko.

Pinusan niya ang gilid ng labi niya dahil sa pagsuntok ko. Ngumisi lang siya sa ginawa ko. Exciting to!

"What the f*ck did you really want? Fight or trouble?"  tanong ni Sandy sa kanila.

"Well, what will you choose?" Kevin askedbme habang nakatitig sa ’kin ng masama.

"Both!" I said seriously sabay sipa ko sa kaniya pero nakailag siya.

At nagsimula na nga ang gulo sa pagitan namin.

Apat sila laban sa aming tatlo. Boys over flowers. How cool?

Nakabalik na rin si Zils sa sarili niya na tila ba nawala kanina. Narealize siguro niya na nasa Earth pa rin kami. At parang balewala na lang sa kaniya ’yong nangyari sa kaniya kanina. Ni hindi nga niya iniinda ’yong sugat niya eh.

Walang umaawat sa amin, nanonood lang ang lahat. May hawak pa ngang pop corn ’yong bakla sa dulo. Oh ’di ba? Nahagip pa ng mata ko. Action movie talaga ’to eh.

Nagulat na lang sila ng ibato ko ang upuan. Hindi mapagkakailang magagaling din ang mga ito. Pero syempre, magpapatalo ba kami? Of course not.

"’Yan lang ba ang kaya mo?" mayabang na tanong ni Kevin sa akin, "Did you know the word, no one can drag me down?" sabi niya sabay sugod sa ’kin.

"Of course, it's my vocabulary, no one can drag me down!" matapang kong sagot at sumugod din sa kaniya.

Nagulat na lang ako nang makita ko sa Zils na napaupo sa sahig. Mukhang pinuro ng mga kasama niya si Zils. Mapagsamantala.

Hindi ko siya mapuntahan dahil sugod ng sugod sa ’kin si Kevin.

Kaya si Sandy ang tumulong sa kaniya kaso kaso pinagtulungan nung tatlo si Sandy.

Nakita kong bumangon ulit si Zils at nagpatuloy sa pag laban.

Nagsisilabasan na din ang mga tao dito sa Cafeteria dahil sa takot na madamay pa sila.

At wala pa ring sino man ang umaawat sa ’min. Maging ang mga nagtitinda dito ay tanging panonood lang ang nagawa.

Kaya nag patuloy lang kami.

Nagulat na lang ako ng maglabas si Kevin ng shurikens at ibato sa ’kin buti naka iwas agad ako.

"Blind." Sabi ko sabay ngisi. Inis na inis na siguro ito sa ’kin.

May nakita akong bote. Nagulat sila ng basagin ko ’yon. Nilito ko lang naman si Kevin sa pamamagitan ng bawat paggalaw ko.

Maya maya lang ay umikot ako sa likod niya at sinugatan ko siya sa braso. Pasalamat siya at sa braso ko lang siya sinugatan.

"Ugh!" pag-inda niya.

Tumingin siya sa ’kin ng masama at nginisian ko lang.

Susugod pa sana siya sa ’kin ng biglang may pumasok sa pinto ng Cafetria at nagsalita.

"Hey guys, hindi niyo man lang ako ni-inform na may trouble pala dito. Abot pa ba ak ---" naputol ang sasabihin niya ng biglang magsalita si Sandy.

"JEFF?" pasigaw na sabi ni Sandy.

_____

A/N:

Ano na kaya ang mangyayari?

May nagbabasa pa ba?

vote.comment.follow me

Rodavlla Samiera University: The Unreliable |Completed|Where stories live. Discover now