Nazlı 'nın Ağzından
Soğuk bir odada karanlıkta kalmıştım ellerim kollarım bağlı ne yapacağımı bilemez haldeydim aileme kavuşmak istiyordum onlarla vakit geçirmek olan bu kötü zamanları unutmak istiyordum .
Gelen ayak sesleriyle duraksadım kim geliyordu ki böyle kapı yavaş yavaş açıldı içeriye siyah saçlı gözlerinden öfke saçan bir kız girdi isminin Zişan olduğunu öğrendiğim kızdı bu
" öleceksin " , "çok beklersin "
Elindeki bıçağı aldı keskin bir bıçaktı sonra derin bir sessizlik oluştu bir daha sesleri duyamayacağım bir sessizlik
Beyaz bir ışığa doğru gidiyordum sanki arkamdaki sesleri duymuyordum bile çok parlak bir ışıktı beni götürecek ışık ama birden o sesi duydum
" AİLEMİZİ BIRAKIP GİTME NAZLI" bu ses yankılandı kulağımda doğruydu ben ailemi bırakıp nasıl giderdim... nasıl gidebilirdim ki
Bu sesin nereden geldiğini bulmaya çalıştım ama bulamadım kim söylemişti bu sözü bu sözleri
Yavaş yavaş uzaklaşmaya başladım beyaz Işıktan
" Dayanın nazlı hanım ...Dayanın" bedenim de bir acı hissettim yanıyordum " kanama durdu " bağırış seslerini azda olsa duyabiliyordum birinin beni kucağına aldığını fark etmem uzun zaman almamıştı bedenim soğuk zeminle değil onun sıcak vücuduyla kaplanmıştı çünkü
" Ateş oğlum nazlı'ya dikkat et onu canın pahasına koru burda çatışmada olacağız hadi aslanım "
" emiriniz başım gözüm üstüne komutanım"
Helikoptere binmiştik gerisini hatırlamıyordum hastanede açtım gözlerimi
Karşı koltukta uyuyan bir adet sarışın mavi gözlü birini beklemiyordum ne kadar güzel uyuyordu o öyle
" nazlı hanım iyi misiniz "
" iyiyim ...sen mi kurtardın beni "
" bana emanetsiniz komutanım gelinceye kadar "
İçeriye Annem girdi bana nasıl sarıldıysa canımın yandığını hissetmiştim
" Güler abla biz dışarda arkadaşlarla güvenlik önlemi alıyoruz merak etmeyin güvendesiniz"
" sağol Ateş oğlum "
" Ateş... duru seni bekliyor oğlum "
" görevdeyim görevde beklemesin eve gitsin demedim mi ben ona ya "
Annem ve ben anlamaz gözlerle bir ismini öğrendiğim Ateş 'e bakıyorduk birde arkadaşına
" Duru benim nişanlım Güler abla isterseniz sizin yanınıza gelsin beklesin ben görevdeyim gidemem yanına "
" olur Ateş oğlum gelsin beklesin hem merak etme biz güvendeyiz siz olduktan sonra "
Sümeyra Koç : Duru Yılmaz
İçeriye sarı saçlı yuvarlak yüzlü çok güzel bir kız girdi tam Ateş 'e layık biriydi bende o kadar umutlanmıştım
" sen burda bekle canım tamam mı "
" Ateş lütfen geri dön "
" korkma bir tanem geri döneceğim"
Ateş ve yanındaki arkadaşı Yasin etrafı kontrol etmek için dışarı çıkmışlardı bizde öylece oturuyorduk
" benim ismim Duru "
" ben Güler buda kızım nazlı "
" geçmiş olsun "
" sağol"
Çok sıcakkanlı çok sempatik ve tatlı biriydi ablam görse o da severdi bence ana Burda yoktu şu anda
Keşke olsaydı keşke bizi terk etmeyi değil yanımızda kalmayı tercih etseydi ama Annemle babam çok üzülmüşler on sekiz yaşında evi terk etmiş bir mektupla Babam o günden sonra da aramamış bir daha ben ablamı hiç görmedim ama bir gün elbet bir gün karşıma çıkacağına da Eminim
Biz konuşurken pencereden bir mermi delik geçti biz kızlar ve annem korkmaya başlamıştık çatışma vardı galiba
Biz korkarken beni kaçıran ve de işkence eden kadın girdi içeri ZİŞAN silahını Duru 'ya doğrulttu
" öleceksin Askerin yarisi " ardı ardına sıkmıştı bizde hiçbir şey yapamamıştık
" sana da sıra gelecek yarbay kızı ve karısı " silahını bize doğrulttu ama hemen kaçtı Annem duru 'ya bakarken bende serumu çıkartıp yanlarına geldim
'" Ölmüş " Annemin sesiyle nefes nefese koşan Ateş vardı yanımıza geldi hemen " Duru aç gözlerini Duru aç gözlerini "
" DURUUUUU" o bağırırken babam ve tim bu olanları izlemekteydi
