Ο Τελευταίος Χορός

Περιληψη

"Μπορω πλέον με βεβαιότητα να πω πως η ζωή είναι ότι καλύτερο υπάρχει!!!!" Ουρλιάξα και η ηχω μεταφερε την φωνή μου στο απέναντι βουνο

~~~~~~~

"Απλά δώσε μου ένα χρόνο και θα σου μάθω τι εστι ζωή" μου ψυθιρισε και έκλεισα τα μάτια μου ξεκινωντας να ονειροπολω

~~~~~

"Πιστεύεις πως θα χαθουμε?" Τον ρώτησα κοιταζοντας το κατεβασμενο κεφαλι του ενώ την ίδια στιγμή αφησε μια τρεμαμενη ανάσα

"Δεν μπορείς να καταλαβεις κάτι..." μου λέει και σηκώνει το βλέμμα του προς εμενα. "Δεν θα σε αφήσω ποτέ!" Συνεχισε χαμηλοφωνα και ανατριχιασα στο άκουσμα των λέξεων του

~~~~~

"Λοιπόν ρώτα με" τον σκουνταω επίμονα. Ξεφυσαει και λέει βαριεστιμενα

"Τι θα πει ζωή?" Χαμογελαω και του απαντάω επιδεικτικά 

"Ειναι τόσο κακό που μπορώ να περιγράψω την λέξη ζωή με ένα μόνο όνομα..." του λέω και με κοιτάξει μπερδεμενα 

"Και ποιο όνομα είναι αυτό?" Ρωτάει κάπως επιφυλακτικα 

Τότε γελαω λίγο σηκώνομαι ψηλά και φωνάζω έτσι ώστε να με ξανακούσει το απέναντι βουνο    "ΜΙΧΑΛΗΣ!!!!" 

Με τραβάει από την μέση και τοποθετουμαι ατσουμπαλα στα πόδια του τα οποία βρίσκονται ο οκλαδον στο χώμα

"Για ξαναπες το αυτό" Λέει με βασανιστικη χροιά 

Και πριν προλάβω να πω το όνομα του για ακόμη μια φορά τα χείλη μας ενώνονται παθιασμένα σε ένα φιλί που και ο ίδιος ο διάβολος θα καμαρωνε

~~~~~~

Μου δίνει το χέρι του ενώ εγώ κλαιω υπερβολικά. Η μάσκαρα τρέχει μαζί με τα δάκρυα μου και χρωματιζει όλο το πρόσωπο μου μαύρο. 

"Έλα αγαπη μου" Λέει τρεμαμενα "Ας χορεψουμε εναν τελευταιο χορο" χαμογελαω και αφηνομαι για τελευταία φορά στα χέρια του...