Frost Academy:All Boys School(COMPLETED)

♧28

"Daddy tama na po please!"

I tried not to cry when I hugged krystal pinrotektahan ko sya at napangiwi nalamang sa sakit na bumalatay sa buong katawan ko nang paluin ako ng latigo sa likod ni daddy.

"Umalis ka dyan spade!Kailangang maturuan ng leksyon ang kapatid mo!"

Sigaw nito pero nanatili akong nakayakap kay krystal na pilit akong tinutulak palayo sakanya.

"A-aqua please?"

She said between her sobs umiling ako at mas lalo pang hinigpitan ang yakap sakanya at napapikit nalamang ng mariin nang maramdaman ang sakit.

"Bahala ka ginusto mo yan!gusto mong masaktan ha!"

Narinig kong saad ni daddy saka muli akong malakas na hinataw ng latigo sa likod.patuloy lang sya sa ginagawa pero pinipilit kong maging malakas at patuloy na pinoprotektahan si krystal na kanina pa iyak ng iyak.

Being a girl does really means being weak?I just can't understand,a tear falled from my eyes because of pain pero pinigilan kong tumulo ang ilan pang luha at tinitiis ang sakit hanggang sa mag sawa si dad ay saka lamang sya umalis. Masama ang tiningin na dinurahan kami saka lumabas at nilock ang pinto mukang isang linggo nya nanaman kaming hindi pakakainin.

I sighed I'm still calming my self krystal was hugging me while crying,ayokong umiyak gusto kong makita nyang malakas ako,I will not give him the satisfaction...

"Don't cry krystal ako nga di umiiyak oh?"

Pilit akong ngumiti saka napangiwi nalamang saka napangiti nang pinilit nyang pigilan ang luha saka muli akong niyakap,hinaplos ko nalamang ang buhok ng kakambal ko habang nakasandal sa ding ding at tinitiis ang sakit na bumalatay sa katawan ko. For a ten year old girls our life is not considered normal araw araw kaming nasasaktan pero patuloy lamang sa pagtitraining kahit pagod na kami,kahit may sakit kami,kahit umuulan,kahit mainit,kahit malamig,kahit gutom na kami patuloy parin kaming pinagtitraining ni dad.

Just when are going to fall out of this misery?

Kahit hindi namin kaya,kailangang kayanin,kasi kung hindi papatayin nya si mommy,ilalayo nya sya samin ng tuluyan.

"A-ano bang nangyari?"

I asked suminghot singhot naman itong tumingin sakin.

"H-he told me t-to use the w-white powder I know it's a kind of drug so I didn't obey him"

Pigil ang iyak na sabi nya naikuyom ko nalamang ang mga kamao ko. Kahapon lang ay pinalo nya kami ng baseball bat dahil sa pagnanakaw ng tinapay sa ref noong isang araw sinabunutan nya kami saka ilang beses na hinampas ng sinturon dahil sa may isa akong maling sagot sa quiz sa school,maraming beses pa nya kaming sinaktan hindi ko na mabilang.

This place is like a living hell and we are the prisoners. Pinanood ko lamang si krystal nang unti unti na syang makatulog at doon ko nalang ibinuhos lahat ng luha ko,I cried silently,I'm starting to loose hope.

Nanginginig ang buong kalamnan ko nang mapatingin ako sa basag na bote ng alak nangingig parin akong iniabot yun nandilim ang buong paningin ko habang patuloy lang ang luha sa pag agos I smiled sorrowfully memories kept repeating on my mind,hindi ko na kaya ang sakit ayoko na please tama na...ang sakit sakit na talaga.

'Worthless'

'Useless'

'Weak'