Kalp Atışı

Επεισόδιο 35 #saklandın

Οι μήνες περνούσαν. Η κοιλιά της Εϋλούλ άρχισε να ξεπροβάλλει. Είχε φτάσει 3 μηνών. Ο Αλί την πρόσεχε σαν τα μάτια του. Ενοχλήσεις δεν υπήρχαν και όλα ήταν καλά. Ο Αλί προσπαθούσε να μην τη στεναχωρήσει για τίποτα. Δεν συζητούσε μαζί της για τα απειλητικά σημειώματα που δεχόταν. Πηγή προελεύσεως φυσικά ο Σουλτάν. Παρόλο που ήταν στη φυλακή συνέχιζε να ενοχλεί το ζευγάρι. Τα σημειώματα φυσικά δεν έγραφαν κάτι τρομερό αλλά ο Αλί πάντα προφυλασσόταν. Ο Σουλτάν γνώριζε ότι η Εϋλούλ δεν είχε ιδέα για τίποτα απ'όλα αυτά. Οπότε σχεδίαζε κάτι έτσι ώστε να το μάθει κι εκείνη. Είχε κάνει αντίγραφα απ'όλα τα γράμματα που είχε στείλει στον Αλί. Αυτά θα της έδειχνε και σύντομα μάλιστα.
Τα έστειλε στο νοσοκομείο και συγκεκριμένα στο γραφείο της, μέσα από μια ασθενή, η οποία χωρίς να τη δει η Εϋλούλ, άφησε ένα μεγάλο φάκελο στην άκρη του γραφείου της. Αφού η ασθενής έφυγε, η Εϋλούλ παρατήρησε το φάκελο. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε η πόρτα. Ήταν η Ιπέκ.
Ι: Καλημέρα Εϋλούλ μου.
Ε: Καλημέρα Ιπέκ μου. Πώς είσαι;
Ι: Εγώ Καλά είμαι εσύ Πώς είσαι;
Ε: Μια χαρά!
Ι: Δεν ανησυχείς για τον Αλί;
Ε: Ιπέκ το απόγευμα θα γυρίσει, ποιος ο λόγος; Ήθελε να πάει στο συνέδριο. Κι εγώ ήθελα αλλά έχω πολλά ραντεβού.
Ι: Πες ότι απλά δε σε αφήνει.
Ε: Όχι Ιπέκ εντάξει. Δεν είναι τόσο αυστηρός. Απλά δε θέλει να πάθω κάτι. Αυτό είναι όλο.
Ι: Καλά βρε Εϋλούλ δεν είσαι και τελειώμηνη.
Ε: Εγώ το βρίσκω γλυκό.
Είπε και ξεκίνησε να ανοίγει το φάκελο.
Ι: Ο γάμος και η εγκυμοσύνη σε έχουν αλλάξει Εϋλούλ μου.
Η Εϋλούλ πλέον δεν άκουγε τι της έλεγε η Ιπέκ. Μια έκφραση απορίας δημιουργήθηκε στο πρόσωπό της.
Ι: Εϋλούλ; Τι έγινε;
Ε: Ιπέκ... Τι είναι αυτά;
Και τα έδωσε σε εκείνη. Η Εϋλούλ έπιασε το κεφάλι της, δεν πίστευε αυτά που είχε μόλις διαβάσει. Η Ιπέκ την κοίταξε.
Ι: "εγώ το βρίσκω γλυκό"
Είπε κοροϊδευτικά.
Ε: Ιπέκ δεν είναι αστείο. Είναι πολύ σοβαρό.
Ι: Το ξέρω Εϋλούλ. Να δεις που τώρα δεν είναι στο συνέδριο.
Ε: Στο συνέδριο είναι, μου έστειλε φωτογραφία.
Ι: Και αυτά από ποιον ή ποια είναι;
Ε: Κάτι έχω στο μυαλό μου.
Ι: Σουλτάν και Ναζλί;
Ε: Ακριβώς. Ιπέκ τι θα κάνω;
Ι: Θα προσέχεις.
Ε: Ιπέκ δεν μπορώ να ζω με αυτόν τον φόβο. Ούτε και να φέρω στη ζωή ένα παιδί που μόνο κακό θα του προκαλέσουν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Δε θα είναι ασφαλές.
Ι: Τότε πρέπει να το συζητήσεις με τον Αλί αυτό.
Εκείνη τη στιγμή χτύπησε η πόρτα και ο Οούζ μπήκε μέσα.
Ο: Ζωή μου εδώ είσαι;
Ι: Ναι Οούζ μου και είναι η ώρα να φύγουμε.
Ο: Εϋλούλ είσαι καλά;
Ε: Ναι ναι καλά είμαι. Μην ανησυχείς.
Ο: Σίγουρα;
Ε: Ναι Σίγουρα!
Ι: Άντε πάμε Οούζ μου, έχει να δει πολλούς ασθενείς. Τα λέμε μετά άμπλα.
Και έτσι Ιπέκ και Οούζ έφυγαν.
Ο: Ιπέκ, είχε η Εϋλούλ κάτι;
Ι: Ε... κάποιος τους ενοχλεί.
Ο: Ποιος; Η Ναζλί;
Ι: Ή ο Σουλτάν.
Ο: Μα πώς; Είναι φυλακή.
Ι: Ε και;
Η Εϋλούλ δεν ήξερε τι να κάνει. Είδε όλους της τους ασθενείς και έφυγε από το νοσοκομείο παρά τα λόγια του Αλί. Καθώς οδηγούσε παρατήρησε κάποιον να την ακολουθεί. Η Ριψοκίνδυνη Εϋλούλ ξύπνησε μέσα της. Άρχισε να τρέχει με μεγάλη ταχύτητα. Έστριβε σε δρόμους άσχετους για να τον μπερδέψει. Και τα κατάφερε. Έφτασε στο σπίτι της ασφαλής. Είχε αποφασίσει τι θα κάνει. Αυτή τη φορά θα σκεφτόταν τον εαυτό της και το παιδί της. Σε ένα σάκο έβαλε κάποια ρούχα της και κάποια πράγματα που θα χρειαζόταν. Είχε αποφασίσει να φύγει από το σπίτι. Δε θα έφευγε κατευθείαν. Θα τον περίμενε για να του το πει. Αυτή τη φορά δε θα έκανε κάτι ανώριμο.
Ετοίμασε το σάκο και κατέβηκε κάτω να τον περιμένει. Έπαιζε με το δαχτυλίδι της. Αυτό που σκεφτόταν ήταν πολύ σοβαρό. Τον αγαπούσε πολύ, δε γινόταν να τον αφήσει. Τουλάχιστον όχι για πάντα. Η στιγμή όμως που έπρεπε να κοιτάξει το παιδί της έχει φτάσει. Μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήξερε τι να κάνει με το δαχτυλίδι της...
Κάθισε στον καναπέ και τον περίμενε. Τα μάτια της ήταν υγρά όταν άκουσε τα κλειδιά στην πόρτα. Σκούπιστηκε αμέσως.
Α: Εϋλούλ; τι κάνεις εδώ; Δε θα σε έπαιρνα από το νοσοκομείο;
Πήγε να τη φιλήσει. Αλλά εκείνη έστριψε από την άλλη;
Α: Τι έγινε; τι έπαθες;
Η Εϋλούλ του έδωσε το φάκελο.
Α: Τι είναι αυτο;
Ε: άνοιξε και θα δεις.
Το πρόσωπο του Αλί άσπρισε. Ένας κρύος ιδρώτας τον έλουσε.
Α: Πού τα βρήκες εσύ αυτά;
Ε: Δεν νομίζω πως είναι αυτο το Θέμα μας Αλί. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν κι εγώ δεν ήξερα τίποτα.
Α: Δεν ήθελα να σε αναστατώσω, αλήθεια.
Ε: Αλί δεν είμαι άρρωστη, ούτε έχω πίεση. Δε βρίσκω λόγο να μη μου το πεις. Δηλαδή αν με έπιαναν αιχμάλωτη δε θα ήξερα και ποιος είναι υπεύθυνος.
Α: Εϋλούλ δεν είναι αστεία αυτά.
Ε: Το ξέρω. Και γι'αυτό το λόγο έπρεπε να μου το πεις.
Α: Ήθελα να σε προστατέψω.
Ε: Το ακριβώς αντίθετο κάνεις Αλί.
Είπε και πήγε πάνω να πάρει το σάκο της. Τελικά το δαχτυλίδι το άφησε στο κομοδίνο της. Είχε εκνευριστεί με τη στάση του. Κατέβηκε έβαλε τα παπούτσια της και το μπουφάν της και βγήκε έξω. Ο Αλί άκουσε την πόρτα πίσω του και γύρισε.
Α: Εϋλούλ;
Βγήκε και εκείνος έξω. Είδε την Εϋλούλ να βάζει την τσάντα της μέσα στο αυτοκίνητο. Πήγε κοντά της και της έπιασε το χέρι.
Α: Πού πας; Έλα μέσα να το συζητήσουμε.
Ε: Δεν έχουμε να συζητήσουμε κάτι Αλί. Συγγνώμη.
Είπε και ο Αλί την άφησε να φύγει. Μπήκε στο αυτοκίνητο της και έφυγε. Πέρασαν κάτι δευτερόλεπτα μέχρι να πάρει ο Αλί το αυτοκίνητο του και να την ακολουθήσει. Έτρεχε πολύ γρήγορα για να την προφτάσει. Και τελικά το κατάφερε. Τη βρήκε μπροστά του. Αύξησε ταχύτητα και την προσπέρασε διακόπτοντας το δρόμο της. Και οι δύο σταμάτησαν. Βγήκαν από τα αυτοκίνητα τους.
Ε: Αλί άσε με να φύγω.
Α: Δε θα σε αφήσω.
Ε: Αλί το κάνω για να προστατέψω το παιδί μας! Τι δεν καταλαβαίνεις;
Α: Δε θα είσαι προστατευμένη όσο είσαι μακριά μου.
Πλησίαζαν ο ένας τον άλλον.
Ε: μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου.
Α: Εϋλούλ άκουσε με. Δεν μπορείς.
Ε: Μπορώ.
Είπε και ο Αλί την τράβηξε από τη μέση κοντά του και την φίλησε.
Η Εϋλούλ μετά από λίγο απομακρύνθηκε.
Ε: Αλί άσε με να φύγω, σε παρακαλώ. Μην το κάνεις δυσκολότερο...
Α: Δε θα φύγεις Εϋλούλ. Μην το κάνεις.
Ε: Να προσέχεις...
Είπε και πήγε προς το αυτοκίνητο της. Από τα μάτια και των δύο έτρεχαν δάκρυα. Η κατάσταση όμως δε θα άλλαζε. Η Εϋλούλ έφυγε και ο Αλί έμεινε να κοιτάζει το αυτοκίνητό της.
Είχε θυμώσει με τον εαυτό του. Έπρεπε να βρει ένα τρόπο να γυρίσει η Εϋλούλ πίσω.
Μπήκε στο αυτοκίνητό του και γύρισε πίσω στο σπίτι. Πήρε τηλέφωνο τον Σελίμ και του είπε να περάσει από το σπίτι. Έβαλε ένα ποτήρι κρασί και κάθισε στον καναπέ του. Δεν ήξερε τι να κάνει. Δεν είχαν περάσει 10 λεπτά και ο Σελίμ έφτασε. Ο Αλί σηκώθηκε και με αργά βήματα πήγε και άνοιξε την πόρτα.
Σελ: Αλι; Τι έγινε;
Α: Πέρνα μέσα.
Σελ: Η Εϋλούλ;
Α: έφυγε.
Σελ: Τι εννοείς έφυγε;
Τότε ο Αλί πήρε τα χαρτιά που του έδειξε η Εϋλούλ και τα έδωσε στον Σελίμ.
Σελ:Πώς το κατάλαβε; Πώς ήρθαν αυτά στα χέρια της;
Α: Δεν ξέρω...
Σελ: Άρα σημαίνει πως την πλησίασε.
Α: Ακριβώς Σελίμ άμπι.
Σελ: Και να φανταστώ θύμωσε που δεν της το είπες.
Α: αυτό... Και
Σελ: Τι άλλο;
Α: Φοβάται μαζί μου.
Σελ: Μα πώς; τόσο καιρό δεν είχε καταλάβει κάτι και ήταν προστατευμένη.
Α: Το ξέρω Σελίμ άμπι. Το ξέρω... αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με την Εϋλούλ. Όχι με μια απλή κοπέλα.
Σελ: Την ξέρεις την Εϋλούλ τότε. Θα χαθεί και μετά από λίγο θα γυρίσει.
Α: Αυτό το λίγο όμως μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Σελ: Τι λόγια είναι αυτά Αλί. Σταμάτα! Δε θα γίνει τίποτα απολύτως.
Α: Μακάρι Σελίμ.
Σελ: Και σταμάτα να πίνεις. Γιατρός είσαι.
Α: Δεν έχω πιει πολύ μη φοβάσαι.
Εντωμεταξύ η Εϋλούλ είχε πάει στο παλιό της σπίτι. Εκεί η Εσμά την περιποιήθηκε.
Ε: Και πάλι συγγνώμη για την ενόχληση Εσμά μου... Θα φύγω αύριο πρωί πρωί.
Εσ: Τι ενόχληση ψυχή μου. Σπίτι σου είσαι.
Ε: Ο Αλπ;
Εσ: Έχει βάρδια σήμερα, μην ανησυχείς. Γιατι όμως έφυγες από το σπίτι σου;
Ε: Πρέπει να προστατέψω το παιδί μου Εσμά. Δε γίνεται να υπάρχει αυτή η κατάσταση κι εγώ να ειμαι στο επίκεντρο. Δεν το κάνω για μένα. Εγώ μπορώ να το χειριστώ. Το κάνω μόνο και μόνο για το παιδί που βρίσκεται μέσα μου. Αυτό δε φταίει σε τίποτα να πάθει κάτι.
Εσ: Και θα αφήσεις τον Αλί μόνο;
Ε: Καλύτερα έτσι.
Εσ: Εϋλούλ, ο Αλί σε αγαπάει. Νομίζεις πως θα σε αφήσει απροστάτευτη;
Ε: Όχι όπως δεν με άφησε τόσο καιρό που έρχονταν τα απειλητικά σημειώματα. Αλλά αν γίνει κάποια στραβή; Αν γίνει κάτι κακό; Τότε;
Γι'αυτό έφυγα. Μπορώ να προστατεύω τον εαυτό μου μακριά απ'όλο αυτό.
Εσ: Εϋλούλ το ξέρεις ότι εγώ δε συμφωνώ. Δεν υπάρχει άνθρωπος πιο προστατευτικός από τον Αλί. Δεν πρέπει να έχεις αμφιβολίες.
Ο Σελίμ έφυγε και ο Αλί πήγε να ξαπλώσει. Δε θα κοιμόταν. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Απλά ξάπλωσε. Παρατήρησε το δαχτυλίδι της. Το πήρε στα χέρια του. Έπρεπε να σκεφτεί πως θα τα έλυνε όλα και η Εϋλούλ θα γύριζε πίσω σε εκείνον. Παράλληλα η Εϋλούλ ξάπλωσε στο κρεβάτι της Εσμά. Καθώς έψαχνε τις πυτζάμες της, βρήκε ένα πουκάμισο του Αλί μέσα στα πράγματά της. Το πήρε και στα χέρια της και το μύρισε. Ήταν ένας συνδυασμός της κολόνιας του και της μυρωδιάς του. Το πήρε αγκαλιά και ξάπλωσε με αυτό. Τα δάκρυα φυσικά δεν έλειπαν από τα μάτια της. Βαθειά μέσα της πίστευε πως ο Αλί θα έκανε κάτι για να φτιάξει την κατάσταση.