Mine Not Wanted Mate ✅

21. Ik had daar gewoon zin in

Met een ruk draai ik me om naar de kant waar de luide grom vandaan kwam. Ik weet 100% zeker van wie die grom is. Als ik helemaal ben omgedraaid, kijk ik recht in al te bekende karamel kleurige ogen van -je raad het al- Cameron. Zijn ogen staan dit keer niet zo blij-

Ik word onderbroken door Valerie. "Gek hè? Dacht je nou echt dat hij je blij aan zou kijken als je tegen één of andere gozer aan staat?" Wat is Val toch weer lekker sarcastisch vandaag.

Maar weer terug naar mijn omschrijving van Cameron's niet zo blij kijkende ogen. Zijn ogen kijken Felix woedend aan en mij een beetje... ja... gekwetst? Waarom gekwetst? Hij gaat toch zelf ook met iemand anders, waarom zou ik dat dan niet mogen? Ik snap die gozer echt niet!

Niet dat ik dat ooit wel deed.

Cameron pakt mij bij mijn pols en duwt me weg van Felix. Doordat hij mij best wel hard weg duwt, val ik op de grond.

Bedankt Cameron!

Ik sta snel op en zie dat Felix en Cameron dreigend tegenover elkaar staan opgesteld. Ze blijven elkaar dreigend aankijken en grommen, totdat Felix opeens transformeert in zijn wolf. Zijn wolf is prachtig! Hij is zwart en zijn ogen zijn fel blauw. Maar ik kan niet ontkennen dat ik Cameron's wolf mooier vind. De goudkleurige vacht en de donker bruine ogen kan ik gewoon niet weerstaan. Daarom staar ik een tijdje naar hoe Cameron ook verandert in zijn wolf. Snel wend ik mijn ogen af en focus me op wat de twee wolven aan het doen zijn: vechten.

Opeens valt het mij ook op dat er veel mensen om de twee Alpha's zijn gaan staan. Ook Evy staat hoofdschuddend om de twee Alpha's heen.

"Ik zei toch dat het verkeerd ging aflopen," mind-linkt ze me. Ik kan het niet laten om te zuchten. Ik wist zelf ook wel dat het verkeerd ging aflopen, dat ik dom bezig was en dat ik beter had moeten nadenken. Ik breng nu Felix en de gehele Silver Stream Pack in gevaar, alleen maar omdat ik mijn ex-mate wou dwarszitten deze avond.

Ik schrik op uit mijn gedachten door een hartverscheurende huil. Ik kijk angstig om me heen om te kijken van wie de huil kwam. Ik zie dat Cameron naar Felix's flank had uitgehaald. In Felix's flank staan nu drie diepe krassen. Er loopt bloed uit de diepe sneeën, maar Felix laat niet merken dat hij pijn heeft.

Felix haalt op zijn beurt uit naar Cameron, maar Cameron ontwijkt de uithaal met gemak. Alweer haalt Cameron uit naar Felix, maar dit keer richting zijn gezicht. Felix kan er nog net voor zorgen dat de poot van Cameron niet in zijn gezicht komt, maar daardoor heeft hij nu ook een paar diepe sneeën op zijn hals.

"STOP!" Wordt er opeens geroepen. De 'Luna' komt tussen de twee vechtende wolven staan. Chelsy wordt weggeduwd door Felix, wat haar een paar ondiepe schrammen op haar been oplevert.

En dat verdient ze!

Nadat Felix Chelsy had weggeduwd, wordt hij op zijn rug geworpen door Cameron. Felix kan geen kant meer op en als niemand ze stopt bestaat Felix zometeen niet meer. Zonder er bij na te denken, verander ik ook in mijn wolven vorm. Mijn 'zwakke' witte wolven vorm.

Als ik helemaal getransformeerd ben, ren ik naar Cameron en Felix toe. Ik haal met alle kracht die ik in me heb, Cameron van Felix af. "Ga!" mind-link ik naar Felix. Felix laat zich dat geen twee keer zeggen en sprint zonder verder nog iets te zeggen weg. Als Felix uit het zicht is, focus ik me op de wolf voor me: Cameron.

Ik laat een luide grom -die bedoelt is voor Cameron- uit mijn mond ontsnappen. Daarna ren ik -zoals ik wel vaker doe- weg. Altijd als ik iets helemaal overhoop heb gehaald, loop ik er gewoon voor weg. Ik ren richting mijn huis, maar ik word ergens halverwege op de grond gedrukt door iemand. Omdat mijn gezicht richting de grond is gedrukt, kan ik niet zien wie het is. Ik probeer me uit de greep van degene, die mij tegen de grond houdt, te ontsnappen, wat na een halve minuut kronkelen eindelijk lukt. Het is me gelukt om me om te draaien en ik kan een goudkleurige vacht zien. De enige persoon die ik ken met die kleur vacht is Cameron, dus ik ga ervan uit dat Cameron degene is die mij tegenhoudt.

"Wat moet je?" mind-link ik naar Cameron.

"Ik wil weten waarom die Alpha op mijn territorium was," mind-linkt Cameron terug, waardoor ik nu zeker weet dat de wolf boven mij Cameron is.

"Omdat ik daar zin in had," antwoord ik simpel.

"Omdat ik daar zin in had?" herhaalt hij mij ongelovig. "Je kan niet alles doen, omdat je er simpelweg zin in had!" schreeuwt hij zowat door mijn hoofd.

"Oh, want wat wil je dan gaan doen? Mij uit de pack schoppen? Succes, je doet mij er alleen maar een plezier mee," daag ik hem uit.

Cameron gromt. "Waarom was hij hier?" vraagt Cameron mij opnieuw. Is hij doof ofzo? Ik zei toch net tegen hem waarom. Ook al had het een andere reden en loog ik tegen hem.

"Dat zei ik toch net! Ik had daar gewoon zin in!" Ik begin lichtelijk geïrriteerd te raken. Het ligt niet alleen aan het gesprek, maar ook aan de manier hoe we soort van liggen. Ik duw Cameron van mij af en ga tegenover hem staan.

"Lieg niet!" Zijn stem klinkt hard en fel door mijn hoofd; hij gebruikt zijn Alpha-stem.

"Oké, als je het zo graag wilt weten," zucht ik, "Jij gaat toch ook verder met je leven? Jij hebt inmiddels al iemand anders en ik overweeg om te gaan daten met Felix. Waarom zou ik dat niet mogen doen?" Oké, dat was een complete leugen. Ik wil helemaal niet daten met Felix, maar het is gewoon leuk om Cameron zo te zien.

"Jij gaat helemaal niet daten met hem," waarschuwt Cameron mij, "Jij bent van mij," zijn stem klinkt bezitterig.

"Één: ik ben van helemaal niemand, ik ben geen voorwerp ofzo. Twee: jij kan mij niet vertellen met wie ik wel en niet mag daten. En drie: de laatste keer dat ik het checkte, had ik jou afgewezen en heb jij nu iemand anders. Laat ik even duidelijk zijn: IK BEN NIET VAN JOU! Ga naar je back-up; zij is wel van jou." Nadat ik dit tegen hem heb gemind-linkt, kijkt Cameron mij met teleurgestelde ogen aan. Alweer heb ik hem gekwetst.

Cameron laat een treurige huil horen en draait zich daarna om. Hij rent weg. Ik draai me ook om en ren naar mijn huis. Op de één of andere manier lukt het mij om binnen te komen in mijn wolvenvorm. Ik loop de trap op en duw met mij kop mijn slaapkamerdeur open. Ik trek een eindsprint en spring mijn bed op. Ik rol me op en val al snel in slaap, terwijl ik alles van vanavond probeer te verwerken.