Mine Not Wanted Mate ✅

Proloog

Het is vandaag eindelijk zover! Ik verander vandaag voor het eerst naar een weerwolf. Ik ben officieel 16, en dat betekent dat ik nu echt bij de pack hoor.

Mijn ouders - nou ja, mijn vader en stiefmoeder - en ik horen bij The Luna Star Pack. Mijn moeder is dood. Toen ik drie jaar oud was, werd mijn pack aangevallen. De zoon van de Alpha en Luna werd gegeizeld. De Alpha van de pack die ons aanviel zei dat hij in ruil voor de opvolger, 15 vrouwen wilde. Niemand wist waarom, maar natuurlijk was één van die vrouwen mijn moeder. Mijn moeder, mijn vaders mate, mijn vaders vrouw was opeens uit ons leven gerukt en foetsie. En dat allemaal dankzij de Alpha van de pack die ons aanviel en de Alpha familie van The Luna Star Pack.

Onze pack wordt geleid door Quin Jacksons. Hij wordt bijgestaan door zijn mate, de Luna, Elenore Jacksons. En natuurlijk hebben zij ook de o-zo-belangrijke opvolger: hun zoon Cameron Jacksons.

Maar genoeg over de Alpha familie. Ik krijg spontane kotsneigingen als ik aan ze denk. Mijn familie is gewoon een dood normaal gezin in de roedel. Mijn vader is Wil Anderson en mijn stiefmoeder - die ik inmiddels zie als mijn eigen moeder - is Helena Anderson.

En dan heb je natuurlijk mij nog!
Een 16 jarig meisje met donker blond haar en groene ogen. Een dood normaal meisje van de roedel. Mensen beschrijven mij met: lief, zorgzaam, energiek en eigenwijs. Heel erg eigenwijs. Maar zo eigenwijs ben ik toch niet?

*

Ik begin het langzaam heel warm te krijgen. Gewoon niet normaal heet. Mijn ouders zeggen dat dat er gewoon bijhoort. Dat dat alleen bij de eerste transformatie gebeurt.

Ik ren naar een open plek in het bos. Ik kan moeilijk in huis transformeren. Stel dat ik alles sloop? Wat waarschijnlijk wel zou gebeuren, aangezien ons huis niet zo groot is.

Op de open plek is gelukkig niemand. Ik kan hier gewoon op mijn eigen gemak voor de eerste keer veranderen. Ik ben zo zenuwachtig. Ik wil weten hoe mijn wolf eruit ziet. Ik wil eindelijk mijn instincten kunnen gebruiken. Ik wil dat ik eindelijk echt bij de pack hoor.

Alles begint pijn te doen. Fijn! Dat kan er ook nog bij. Niet dat ik nog niet wist dat de eerste transformatie pijn zou gaan doen.

Maar opeens is de pijn helemaal weg. Ik sta niet meer met twee benen op de grond. Er staan inmiddels vier poten. Ik kan alles tien keer zo goed horen en zien. Dit moeten de fantastische wolf instincten zijn waar iedereen het tijd over heeft. Het voelt geweldig om er eindelijk echt bij te horen.

Ik loop richting een klein riviertje dat door de open plek stroomt. Ik kijk in het water om eindelijk te zien hoe ik eruit zie als wolf. Ik ben zó nieuwsgierig hoe mijn wolf eruit ziet.

Ik kijk recht in de turquoise ogen van de wolf. Maar niet zomaar een wolf.

De kleur van mijn wolf is wit.

Oh nee! Dit kan niet waar zijn!

Het is niet dat een witte wolf zeldzaam is ofzo, het is eerder waarvoor het simbool staat. De witte wolf staat simbool voor zwakkere, gevoeligere wolven.