Θα ήταν πολύ ωραίο μια μέρα να βρω έναν άνθρωπο
Οποιονδήποτε άνθρωπο
Που να με σέβεται
Να με ακούει
Όχι απλώς να νοιάζεται
Αλλά και να καταλαβαίνει
Να μπορούμε να επικοινωνούμε
Να με ηρεμεί
Να με κάνει να νιώθω οικειότητα
Να με αγαπά
Να με καθησυχάζει
Να μου λέει "Δε πειράζει" και " δεν με νοιάζει πώς είσαι και τι έχεις, όλα θα πάνε καλά"
Να πιστεύει σε εμένα έτσι όπως εγώ δεν θα με πιστέψω ποτέ
Να μην του φαίνομαι παράξενος
Να μην προσπαθεί να με αλλάξει
Να μην θέλει να με πείσει ότι έχω άδικο σε ο,τι λέω
Να αναγνωρίζει τα λόγια και τις πράξεις μου
Να με επιβραβεύει για τα ταλέντα και τα επιτεύγματα μου
Να μου λέει "Μπράβο"
Να κάνει εκείνος την πρώτη κίνηση
Να αγκαλιάζει τα συναισθήματα μου
Να με θυμάται πάντα
Να είμαι η προτεραιότητα του
Να μην παρεξηγεί αυτά που λέω
Να μη με διακόπτει
Να με κάνει να νιώθω λιγότερο άγχος
Να με βοηθήσει να βρω τον εαυτό μου
Όμως ποιος θα κάτσει να τα κάνει όλα αυτά
Και να χάσει χρόνο από τη ζωή του;
Κανένας
Για αυτό και θα είμαι πάντα μόνος μου.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Νεφελοβάτης / Nefelibata
PoetryΔεν είμαι ποιητής εννοείται :P Τόσο καιρό γράφω τις σκέψεις μου σε ένα τετράδιο και αποφάσισα να τις μοιραστώ. Ρίσκο είναι για εμένα αλλά θα τολμήσω (για πρώτη φορά στη ζωή μου). Επειδή λοιπόν, ίσως είμαι ολίγων τι ατάλαντος, δείξτε κατανόηση ? Just...
