Εγώ απλώς καθόμουν
Να σε περιμένω
Έλυνα μόνος το παζλ
Αρχή ποτέ δεν βρήκα
Το τέλος θα το χάσω
Τον σκοπό θα ξεχάσω
Και η επιστήμη μιλά
Λέει να ηρεμήσω
Να το δω λογικά
Με αρχή, μέση και τέλος
Έτσι, λέει, θα λύσω το παζλ
Μα η επιστήμη
Πότε δεν θα μιλήσει
Αρκετά δυνατά
Στη γλυκειά μου
Καρδιά
Και τελικά, πες μου, γιατί πρέπει να λύσω το παζλ;
♡*♡*♡
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Νεφελοβάτης / Nefelibata
PoetryΔεν είμαι ποιητής εννοείται :P Τόσο καιρό γράφω τις σκέψεις μου σε ένα τετράδιο και αποφάσισα να τις μοιραστώ. Ρίσκο είναι για εμένα αλλά θα τολμήσω (για πρώτη φορά στη ζωή μου). Επειδή λοιπόν, ίσως είμαι ολίγων τι ατάλαντος, δείξτε κατανόηση ? Just...
