Fatal Attraction 2: Get Wild

Chapter 21

"Wala akong pinatay, Alice! Kung ano man ang nangyari kay Tatay pinagbayaran ko na 'yon. Pinagbayad niyo na ako ng sobra-sobra dahil sa pagtrato niyo sa 'kin! At kung tutuusin ikaw ang may kasalanan ng lahat. Kung hindi sa kamalditahan mo hindi sana nangyari ang trahedyang 'yon!" Mas ikinagalit ni Alice ang mga sinabi ni Geallan pero bago pa man muling makapagsalita si Alice ay tinalikuran na niya ito at lumabas.

Agad na tumayo si Tanya at Seg nang makita ang paglabas ni Geallan sa interrogating room. Si Tanya ang agad na lumapit sa kanya. Gusto sana nitong samahan siya loob pero nakiusap siyang gusto niyang makausap si Alma nang masinsinan.

"Ang tigas niya po. Parang mas gugustuhin pa niyang makulong kaysa ang humingi ng tawad sa ginawa niya," aniya sa tunay na ina.

"Ganoon na si Alma noon pa man. Napakataas ng pride."

"Pero kailangan po siya ni Alice. Kailangan po nila ang isa't isa." Napaka-dependent ni Alice. Lahat ay inaasa sa kanila ni Alma. Ang nakagisnang ina ay ganoon din. Inaasa naman sa kanya ang lahat pero ang kaligayahan nito ay si Alice. Hindi rin naman niya gustong masira ang mga buhay ng mga ito ng dahil sa kanya. Hindi siya lubos na magiging masaya. Minahal niya rin naman ang mga ito.

"Pwede po bang iurong niyo na lang ang kaso. Kahit paano naman po may utang na loob pa rin ako sa kanya. Iniligtas pa rin po niya ang buhay ko kaya nandito pa rin ako." Nasa mukha ni Tanya ang hindi pagsang-ayon. Tumingin ito kay Seg na parang hinihingi ang opinyon ng asawa. Nasa mukha rin ni Seg ang matinding pagtutol.

"Wala na pong ibang pamilya si Alice kundi si Nanay." Nagkibit-balikat na lang si Seg na para bang ipinauubaya na kay Tanya ang desisyon. Tipid na ngumiti si Tanya kay Geallan. Inabot ang kanyang pisngi at marahang hinaplos iyon. 

"I'm happy that you grew up with a good heart." Minahal niya ang kanyang kinagisnang ina. Hindi niya kayang dalhin sa kanyang konsensiya na magdanas ito ng hirap sa loob ng kulungan. Diyos na ang bahalang magbigay ng nararapat na kaparusahan para rito.

NAKATULIS ang labi ni Geallan habang pinagmamasdan si Dock na abala sa pag-eempake ng kanyang mga damit. Ngayon siya susunduin ng kanyang totoong mga magulang. Pero aalis na lang siya ganito pa si Dock. Parang iba. Parang iniiwasan siya. Kanina pa inaabala ang sarili sa kung ano-anong bagay. Kinakausap naman siya pero hindi man lang siya titigan. Hindi siya yakapin na malayo sa ginagawa nito araw-araw na laging nakadikit sa kanya bago pumasok sa trabaho. Lalo siyang nalulungkot. 

Tumayo si Geallan at nilapitan si Dock na tinungo ang cabinet para kunin ang iba pa niyang gamit. Yumakap siya sa katawan nito mula sa likuran.

"Aalis na ako pero bakit ganyan ka?" may tampong tanong niya. Ang bigat sa dibdib. Nangungulila na agad siya para kay Dock. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong pangugulila sa isang tao. Nang umalis siya sa isla hindi naman siya nakaramdam ng ganitong pangungulila sa nakagisnang pamilya. 

Pumihit si Dock paharap at niyakap si Geallan. Mahigpit na mahigpit. Geallan smiled and wrapped her arms around his body. Geallan loves the warmth of his body on hers. Mingled with the beat of his heart,  she could hear the soft sound of his breath as it fell against her neck. Mami-miss niya nang sobra si Dock. Ang OA-OA niya. Akala mo naman mag-a-abroad, eh. Pero kasi hahanap-hanapin niya ang mga yakap at halik  nito sa tuwing magkatabi silang natutulog. Sa tuwing gagalaw siya mula sa pagtulog at mararamdaman ni Dock  ay hahalikan siya nito sa pisngi, sa noo o 'di kaya ay sa labi at pagkatapos ay mahigpit siyang yayakapin. Tatapikin pa siya nito o kaya'y hahaplusin pa nito ang kanyang likod na para ba siyang sanggol. Isa iyon sa pangungulilaan niya.

Nanginig ang labi ni Geallan at unti-unti ay mahina na siyang humikbi habang sunod-sunod sa pagpatak ang kanyang luha. Dahan-dahang inilayo ni dock ang sarili kay Geallan. Marahan nitong itiningala ang mukha ng dalaga para makatagpo ang mata.