RUN FOR YOUR LIFE

CHAPTER 3: ADVISED

"Mayroong isang daang silid ang dormitoryong ito at sa ngayon ay ikaw ang pang-pitong estudyante—"

"Pang-pito?!"

Again, I shut my mouth when she glared at me. Inihagis niya ang susi sa akin at pagkatapos ay tumalikod at dumiretso sa kusina. Bahagya akong natakot na sumunod sa kanya kung kaya't pinili ko na lamang na magtungo sa silid ko. The key was engraved with the number 7 so I looked for the room number 7. Nang matagpuan ko iyon ay agad kong ipinasok ang susi at halos malaglag ang panga ko nang makita ang loob ng silid.

Oo, malaki iyon, pero daig pa niyon ang abandonadong building. Basag ang isang salamin ng bintana. Nagkalat ang kung ano-anong dumi at dahon sa sahig. The dried leaves must be coming from the tree outside the window at nakapasok ang mga dahon dahil sa basag na bintana.

Balot na balot ng cobwebs ang buong silid. The bed isn't small but it isn't big either. Lumapit ako roon at inilapag ang bag ko. Dust from the bed flew and I began sneezing. Leche, silid ba 'to o bodega?

Kinapa ko ang dingding at hinanap ang switch ng ilaw, not minding the dust from the walls. Nang makapa ko iyon ay agad kong binuksan ang ilaw. The light flickered on and off like what happens in horror movies bago iyon tuluyang lumiwanag.

Mas lalo kong naaninag ang magulong paligid. Pilay ang mesang nasa gilid samantalang nakatumaba naman ang upuan. May nakasabit na medyas sa masyadong maalikabok na bentilador na nasa kisame.

Napasigaw na lamang ako nang gumapang sa paa ko ang isang malaking daga. That's it! I cannot live like this!

Inihagis ko ang mga gamit ko at hinigit ang panyo na nasa likuran at nasa bulsa ko. I tied one handkerchief to my hair and the other around my nose.

Siguro naman ay hindi ako mapag-iiwanan kung lumiban man ako sa klase ko ngayong araw. Operation, Room Cleanup shall now begin!

Magtatakip-silim na nang matapos ako sa paglilinis. Ibinaba ko ang mop at tinapon ang sarili ko sa kama. Mas matatawag na kwarto ngayon ang silid. Pinalitan ko ng bagong bedsheet ang kama at maging ang mga punda ng unan. The broken window was fixed with a cardboard that I found. Iniayos ko rin ang pilay na mesa at pinakintab ang sahig.

See? Anything a man can do, I can do, too.

Tumayo ako at tiningnan ang sarili ko sa salamin. Speaking of the mirror, ngayon ay nakikita ko na ang repleksyon ko kumpara kanina na balot ito ng alikabok. Looking at my reflection, I could pass as a rug. Yup. A freaking rug.

Hinubad ko ang mga damit ko at inilagay iyon sa laundry basket. Binalot ko ang katawan ko ng tuwalya at lumabas ng silid. I tiptoed my way to the common bathroom. Bigla na lamang akong napasigaw nang makitang may babaeng nakahubad doon.

Her body curves fell into right places pero kahit na! Hindi pa rin tamang maghubad ito ng hindi man lamang nagla-lock ng pinto. Humarap sa akin ang babae na nagulat sa sigaw ko. Mas lalo lamang akong napasigaw nang humarap siya sa akin and her huge breast came to my view. Tumawa lang siya at tumalon mula sa malaking tub at lumapit sa akin.

"You must be seven," wika niya at inilahad ang palad sa harap ko. "Suri Manson, from 2nd Ward, room number one."

Kahit bahagyang hindi kumportable dahil sa kahubaran niya, tinanggap ko pa rin ang palad niya. She must be rich, not damn fucking rich, but at least rich.

"Sonia Gallego. You can call me Sunny, mula sa 3rd Ward."

She smiled at me kaya gumanti rin ako ng pilit na ngiti. "You're a freshman, right?"

Isang tango ang isinagot ko.

"I'm a freshman, too, three years ago," makulit niyang wika.

Pinigilan ko ang sarili kong mapangiwi. "Pang-apat na taon mo na ito?" But the houseparent said this dorm is for the prep class only, ibig sabihin . . .