The Mystery of the Moongoddess - Dutch - Lopend

- 46 -

Weer praten ze met elkaar. 'Dit zou haar kunnen zijn...' zegt de een zachtjes. 'Ja, maar er zijn wolven met gaven die dat soms ook hebben' fluistert de een. Dan kraakt er een stoel en staat een heel oud vrouwtje op. Met een hese stem overheerst zij toch het serieuze gesprek. 'Om geselecteerd te worden door de Maangodin, als ze een verwant is, moet ze achttien zijn geworden.' antwoordt de vrouw die het oudste uit ziet van de rest.

Dan richten zij hun ogen weer op mij. 'Jij moet haar vinden.' zegt de oudste terwijl haar vinger naar mij wijst. 'Maar waarom?' vraag ik. Ik kijk mijn vader ook aan, maar zijn blik is strak op de grond gericht. 'Omdat jij de uitverkoren nazaat bent van de Maangod en jij haar rechtmatige mate bent.' antwoordt zij.

Ineens tuimelt de hele ruimte om mij heen. Maangod? Maar...ik dacht... dat alleen de Maangodin bestond! Alles wordt mij wat te veel en ik sta met een ruk op. Ik moet even lopen! Ik haal mijn handen door mijn haar. Maangod? Maangodin? Nazaat? Krachten? Oh fuck.... Meteen sta ik met een ruk stil. 'Sorry!' zeg ik met opgeheven handen.

Na een tijdje, als ik weer gekalmeerd ben, zit ik weer terug op mijn stoel. 'Oké, dus wat ben ik?' vraag ik voor de zekerheid. Chase schudt zijn hoofd. 'Dit is voor het eerst dat ik hoor, oke!?' snauw ik naar hem. Hij zucht, gaat liggen en laat zijn kop op zijn voorpoten rusten.

De man met de zwarte wolf begint te praten. 'Jongen, Kai, jij bent de erfgenaam van de Maangod. Jij bent al twintig, toch?' Ik knik. 'Straks zul jij je krachten een beetje voelen, maar de uitverkoren nazaat van de Maangodin is de sleutel tot de rest van jouw kracht. Zoals jij de sleutel bent voor haar kracht. Jullie zijn de Yin en Yang. De balans op deze wereld. Wij zien dat jouw wolf zwart is, de hare zal wit zijn.' 'Zij kan jou aan, verder niemand anders. Ook als jij verkeerde dingen doet, kan zij jou stoppen. Andersom ook.'

'Wel moet je weten dat als jullie aan het proces beginnen, deze anders zal zijn.  Omdat er nu sprake is van de Uitverkorenen, moet zij vrijwillig, als zij er klaar voor is, jou als eerste bijten. In plaats van andersom.'Hij kijkt mij doordringend aan.

'Als dit niet gebeurt zal een van de twee kunnen sterven.' zegt er een vrouw snel met een serieuze toon.

Ik knik bedachtzaam. Juist ja... En de Krachten...welke krachten? Ik kijk op naar hem. 'Je zal heel veel kunnen, maar je zult er zelf achter moeten komen. Ook zul je hulp nodig hebben bij het leren van je kracht. Je zult over een tijdje weer hier terugkomen. Wij hopen, met jouw rechtmatige mate.' Hij knikt. 'Wij wachten met smart op haar terugkeer.'

'Wij hebben ook geprobeerd contact met haar te maken, meerdere malen zelfs. Ook hebben wij haar bijgestaan op tijden dat het dringend nodig was, omdat zij de laatste nazaat is van de Godin. Maar al deze keren lukte het ons niet om echt goed contact te leggen.' Vertelt zij daarna terwijl ze haar hoofd teleurgesteld laat zakken.

Ik knik en laat al de informatie bezinken. Na een stilte van een paar minuten heb ik nog één vraag..

'Maar, als zij het is met de blauwe ogen en dus mijn mate is, dan zou ze toch een geur bij zich moeten dragen waardoor ik me aangetrokken voel? Ik heb dat wezen in de ogen gekeken en toch heb ik niks geroken of gevoeld?' vraag ik. De hele zaal verstomt.

De Wijzen kijken elkaar aan. 'Misschien draagt ze een ring die haar geur verbergt zegt de een.' 'Wij weten veel, maar wij weten helaas niet alles' antwoordt de een die een beige wolf heeft. 'Maar, geef het niet te snel op.'

'Maar, wees voorzichtig' voegt hij eraan toe. 'Deze uitgekozen Maangodin heeft helaas het proces met de vorige Maangodin niet voltooid. Dus heeft de oude Maangodin, de kennis niet kunnen doorgeven. Wij hebben gehoord dat de vorige op een gruwelijke wijze is omgebracht. Dat had nooit mogen gebeuren.' hij zucht teleurgesteld. 'Het zou heel goed kunnen dat dit Uitverkorene niet eens weet wat ze is. Misschien ook niet dat zij een weerwolf is. Het zou kunnen dat ze doordraait na al die informatie. Wees dus voorzichtig.'

'Het is wel een wonder dat zij toch één ding van de vorige Godin heeft overgenomen.' zucht er een andere vrouw. 'De Maanring.' zegt ze. Ik kijk haar aan. 'Dus als zij de ring bij zich heeft, weet ik dat zij het is?' ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Hoe ziet de ring eruit?' vraag ik snel en richt ik me beetje op. Ze haalt haar schouders op. 'Geen idee, wij hebben het nooit gezien. Wij weten dat deze ring doet wat zij vraagt en bepaalde krachten heeft die alleen te gebruiken is door de Maangodin zelf.' is haar antwoord. Ik zucht en laat me weer tegen de rugleuning zakken. Nog een ring. Er zijn zat vrouwen die wel twee of meer ringen hebben!

'Maar, hoe moet ik nou voorzichtig doen als ik over een paar maanden al eenentwintig word? Ik moet voor die leeftijd mijn mate hebben om dan Alfa te kunnen worden?' vraag ik lichtelijk bezorgd. De Wijzen kijken elkaar aan. 'Van ons heb jij nu de toestemming, als jij al die leeftijd hebt bereikt en je mate nog niet aan je zijde hebt, Alfa te worden.' Ik knik dankbaar en ik hoor mijn vader opgelucht naast mij zuchten.

'Het is belangrijk om met haar rustig aan te doen. Het zou goed kunnen dat zij ook niet eens weet dat ze een weerwolf is. Dat is dus erg veel voor haar om te verwerken.' Zodra ze zover is, moeten jullie hier zo snel mogelijk terugkeren, want er begint een groot gevaar te dreigen, zeker na zo een lange afwezigheid.

Mijn vader en ik kijken elkaar aan. 'Als ik vragen mag, wat bedoelt u er mee?' vraagt mijn vader beleefd. 'Er is een slechte heks opgerezen, die een pact heeft gesloten met een roedel. Deze roedel is op macht uit en zijn door de heks omgetoverd tot zielloze, moordlustige weerwolven onder haar bevel. Ze wil de kracht van de Godin afpakken. Dat moeten wij dus zien voorkomen, anders gaat de hele wolvenwereld ten onder.' vertelt hij.

Na een paar andere dingen te hebben besproken is het tijd om te gaan. Mijn wolf, Chase, staat op en loopt eerst van mij weg. Hij neemt afscheid de hooggeëerde wolven, stuk voor stuk en rent dan richting mij, om dan met een vaart in mijn borstkas te duiken. Ik word voor even ruw achterover in de zetel gedrukt, maar al kort daarna heb ik mijn vertrouwde gevoel weer terug. Ik ben er weer hoor! roept hij. Gelukkig maar!

Wij staan op om afscheid te nemen. Er zijn een boel dingen duidelijk geworden. Waarom mijn vader er niets over had verteld, dat was zijn plicht. Ik heb ook toestemming gekregen om toch Alfa te mogen worden als ik al 21 ben geworden. Dat was iets waar mijn vader wel opgelucht over was. Ik eigenlijk ook wel. En, ik mocht mijn vrienden niets, maar dan ook echt niets hierover vertellen. Ik knik.

Voordat wij de zaal uitlopen draai ik me om, om nog voor één laatste keer naar iedereen te kijken. De man met de zwarte wolf knikt naar mij. Ik voel me verbonden met hem, maar waarom? Geen idee. Denk met jouw hart, niet met je hoofd Kai... was zijn laatste woorden voordat wij de zaal verlaten.

Dan zijn wij de zaal uit. Ik kijk weer omhoog naar de koepel. Dat is dus de Maangodin met zijn mate, de Maangod... kan mijn wolf nu eindelijk zeggen. Ik knik met mijn hoofd. 'Dus mijn mate zal twee keer groter worden dan ik ben...' fluister ik tegen mijzelf.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

WHOOOHOOO meer dan 2000 woorden!
Hopelijk vonden jullie het ook een boeiend hoofdstukje!
Is ook een soort preview wat jullie te wachten staat... Maar dan ook weer niet!

Wat gaat hij erna doen? Hoop dat het gauw weer wat spannender gaat worden. (Dat zeker ;) )

Niet vergeten om te...

Voten/Comment/Follow!

Thank you all!!